محمدرضا محمودی، معاون عمرانی استاندار تهران، بر لزوم فرهنگسازی و اصلاح موضوع دوچرخهسواری زنان تأکيد کرد و گفت دوچرخهسواری برای زنان منع قانونی ندارد.
محمودی امروز شنبه ۳۱ تيرماه در گفتوگو با خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا) گفت: “از نظر قانونی هيچگونه ممنوعيتی برای استفاده بانوان از دوچرخه وجود ندارد و بايد اين موضوع فرهنگسازی و اصلاح شود.”
معاون عمرانی استاندار تهران درحالی از قانونی بودن دوچرخهسواری برای دختران و زنان ايرانی سخن میگويد که بيستم خردادماه سال گذشته، احمد علمالهدی، عضو مجلس خبرگان و امام جمعه مشهد در خطبههای نماز جمعه پيرامون دوچرخهسواری دختران گفته بود: “دختر خانمی که ياد گرفته در کوچه و خيابان سوار دوچرخه شود، اين دوچرخه را که با لباس گشاد و مقنعه که سوار نمیشود، او با لباس کوتاه و تنگ سوار اين دوچرخه میشود و لباس کوتاه و تنگ اين دختر روی زين دوچرخه با ايمان پسر جوان تو چه میکند؟”
پروين اردلان: کمبود حرکت و ورزش در ميان زنان ايرانی وجود دارد و آنها نمیتوانند به راحتی در خيابان بدوند و اجازه دوچرخهسواری ندارند
امام جمعه مشهد گفته بود: “دردآور است که در دهه مهدويت امام زمان، مسابقه دوچرخهسواری دختران برگزار شود و آن را نمايش دهند و اين مسابقه يک دهنکجی به امام زمان و مردم به پا خاسته است.”
مدتی پس از انتشار سخنان تند علمالهدی در مورد نکوهش دوچرخهسواری دختران در مشهد، جبار قوچاننژاد، مدير امور فرهنگی و روابط عمومی اداره کل تربيت بدنی خراسان رضوی گفت: “از اين پس هيچگونه مسابقه دوچرخهسواری دختران در شهر مشهد برگزار نشود.”
دو سال پيش در آبان ماه سال ۱۳۸۹، سرهنگ جهانگير کريمی، معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی استان اصفهان، دوچرخهسواری زنان را همراه با “سگگردانی در خيابان و پاسوربازی در پارکها” جزو م”صاديق بارز جرم” دانسته و از برخورد قانونی با اينگونه موارد خبر داده بود.
پيشتر، معصومه آباد، رئيس کميته نامگذاری شورای اسلامی شهر تهران در گفتوگو با تارنمای روزنامه ايران پيرامون اين موضوع گفته بود:” شايد خيلی از موضوعها منع قانونی نداشته باشند اما منع عرفی دارند. مسلماً همه با طرحی که شأن و منزلت زن مسلمان را زير سؤال ببرد مخالف هستند. شايد به مسأله دوچرخهسواری خانم ها تنها به ديده يک ورزش نگاه کنيم اما نبايد عواقب آن را نيز ناديده بگيريم.”
به گفته محمود کوشا، حقوقدان و استاد دانشگاه: “در قانون هيچ منعی برای دوچرخهسواری خانمها در نظر گرفته نشده است و قانونی که از اين مسئله جلوگيری کند، وجود ندارد.”
فروردين ماه سال گذشته، پروين اردلان، يکی از فعالان حقوق زنان ايرانی، در گفتوگو با نشريه “اخبار پزشکی ايرلند” پيرامون تأثير سياست و سنت بر سلامت زنان ايرانی گفته بود: “کمبود حرکت و ورزش در ميان زنان ايرانی وجود دارد و آنها نمیتوانند به راحتی در خيابان بدوند و اجازه دوچرخهسواری ندارند.”
آما منع شرعی و عرفی و فرهنگی دارد.
کاربر مهمان / 21 July 2012