اعضای کانون کارگردانان و شورای عالی تهيهکنندگان سينمای ايران، اساسنامه صادرشده از سوی مسئولان سازمان سينمايی با عنوان “تيپ” را سند نابودی فعاليت اصناف سينمای ايران عنوان کردند.
منابع خبری ايران، امروز شنبه ۳۱ تيرماه گزارش دادند، در پی انتشار اساسنامه نمونه از سوی مسئولان سازمان سينمايی با عنوان “تيپ”، برای ايجاد انجمنهای صنفی سينمايی، اعضای کانون کارگردانان سينمای ايران و شورای عالی تهيهکنندگان با صدور بيانيه مشترکی اعلام کردند: “آنچه بهعنوان اساسنامه تيپ با تأکيد رئيس سازمان سينمايی مبنی بر حق تغيير در جزئيات و نه شاکله آن برای اعضا به اصناف ارائه شده، در واقع سند نابودی اصناف سينمای ايران است.”
آنها افزودهاند: “هيئت موسوم به ساماندهی صنوف، ابزاری در دست مسئولان سينمايی برای پيشبرد اهدافشان است، از اين رو تصميمگيریهای آنان را به رسميت نمیشناسيم و هيچگونه همکاری با اين هيئت نداشته و نخواهيم داشت.”
“عبارت «انجمن فرهنگی صنف» در ابتدای اين متن بدين معناست که صنف و به تبع آن سازوکار و مطالبات آن به ناکجاآبادی حواله شده که تشکيل، نحوه عمل و پايگاه قانونی آن نه تنها روشن نيست بلکه عمدأ به طاق نسيان سپرده شده است”
اعضای کانون کارگردانان و شورای عالی تهيهکنندگان سينمای ايران، اصلیترين مشکل اساسنامه “تيپ” را ايجاد ابهام و ايهام تعمدی در ماهيت آن دانسته و افزودهاند: “عبارت «انجمن فرهنگی صنف» در ابتدای اين متن بدين معناست که صنف و به تبع آن سازوکار و مطالبات آن به ناکجاآبادی حواله شده که تشکيل، نحوه عمل و پايگاه قانونی آن نه تنها روشن نيست بلکه عمدأ به طاق نسيان سپرده شده است.”
اين دو صنف سينمای ايران، در بيانيه گفتهاند: “تبديل اصناف به انجمنهای فرهنگی، اعطای حق انحلال انجمنها به مسئولين سينمايی هرگونه که خود صلاح بدانند، الزام به حضور نماينده سازمان سينمايی در مجامع عمومی اين انجمنها و تأييد تمامی تصميمگيریها از سوی اين نماينده (و يا استفاده از حق وتو) و موارد بسيار ديگر، نشانگر آن است که طراحان اين متن هدفی جز خالی کردن اصناف سينمايی از هويت واقعی خود نداشتهاند.”
پيش از اين، در ۲۷ ارديبهشتماه سال جاری، حسين زندباف، رئيس کميته ساماندهی صنوف سينمايی در گفتوگو با خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا) پيرامون اساسنامه “تيپ” اصناف سينمايی گفته بود: “برپايه مطالعه اساسنامه چندين صنف سينمايی و نيز اساسنامهای که ارشاد در اختيارمان گذاشته بود، آنچه که احساس میشد برای صنوف ضروری است در اساسنامه تيپ گنجانده شده است.”
زندباف ادامه داده بود: “هر صنف برپايه وظايف و مأموريتهايی که دارد میتواند بندهای مختلفی را به اين اساسنامه اضافه کند، در واقع اساسنامه تيپ يک چارچوب است که ما سعی کرديم بسيار محکم و قانونی آن را پايهريزی کنيم تا در آينده صنوف با مشکلات روبهرو نشوند.”
٢٦ تيرماه سال جاری، غلامرضا موسوی، رئيس شورای عالی تهيهکنندگان پيرامون اساسنامه يادشده گفته بود: “يکی از مهمترين مشکلات اساسنامه اين است که به هر دليلی که خواستند، میتوانند تعطيلش کند. اين انجمنهای فرهنگی به هيچ وجه کارايی ندارند چون صنفی نيستند. طبيعتأ با جنبه فرهنگیشان هيچ کاری نمیتوان انجام داد و هر حرکتی در آنها متهم به صنفی بودن میشود.”