تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی، گفت به احتمال قوی برای همسرش در زندان وضعيت ويژه‌ای پيش آمده است که وی پس از گذشت ۱۱ روز هنوز بدون اجازه ملاقات، در بيمارستان است.

تقی رحمانی روز گذشته پنج‌شنبه ۲۹ تيرماه در گفت‌وگو با کمپين بين‌المللی حقوق بشر در ايران گفت شايعه‌ای از روزهای پيش در مورد علت بستری شدن نرگس محمدی، زندانی سياسی و نايب رئيس کانون مدافعان حقوق بشر، در بيمارستان مطرح شده است که با ادامه بی‌خبری از وی احتمال درست بودن آن زياد است.

وی گفت: “خبری که ما شنيديم اين است که زندانيان هم‌بندی نرگس با يکديگر دعوا داشته‌اند که در ميان دعوا با نرگس برخورد می‌کنند، او به زمين می‌افتد و به همين دليل او را به بيمارستان منتقل می‌کنند.”

تقی رحمانی که خود از فعالان سياسی است و بارها در ايران زندانی شده است و هم‌اکنون در فرانسه به‌سر می‌برد افزود: “نرگس ۱۱ روز پس از انتقالش به بيمارستان هيچ تماسی با دنيای بيرون نداشته است.”

وی گفت چون به خانواده‌اش در اين مدت اجازه تماس يا ملاقات نداده‌اند همين موارد نشان می‌دهد که به احتمال قوی اين شايعه درست است.

تقی رحمانی: وقتی در طول ۱۱ روز او حتی با بچه‌های خردسالش تماسی نداشته، نشان می‌دهد که حتمأ در حالت ويژه‌ای است و توان صحبت کردن را هم ندارد

رحمانی تأکيد کرد: “لابد نرگس در وضعيت ويژه ای به‌سر می‌برد که نمی‌تواند حتی با دو بچه خردسالش هم تماسی داشته باشد.”

تقی رحمانی همچنين از “فضای شديد امنيتی” در بيمارستان خبر داد و گفت يک مأمور زن در اتاق نرگس محمدی و يک مأمور مرد نيز در بيرون اتاق حضور دارند و به خانواده حتا اجازه گفت‌وگو با پزشکان داده نمی‌شود.

همسر نرگس محمدی با بيان اين‌که “اين حق ماست که بدانيم برای نرگس چه اتفاقی افتاده است” پرسيد چرا همسرش بايد در طول ۱۱ روز به دو بيمارستان منتقل شود.

به گفته تقی رحمانی بيماری نرگس محمدی فلج عضلانی است اما او را ابتدا به بخش مغز و اعصاب بيمارستان زنجان منتقل کردند و دو روز پيش نيز او را به بخش اعصاب و روان بيمارستان بهشتی زنجان برده‌اند.

وی تأکيد کرد که اين مسائل همه جای نگرانی دارد و شايعه شنيده شده نمی‌تواند چندان غلط باشد.
او تنها راه تکذيب اين شايعه را اجازه ملاقات با وی و همچنين معاينه‌اش توسط پزشکان معالجی که با روند بيماريش آشنا هستند عنوان کرد.

تقی رحمانی گفت: “وقتی در طول ۱۱ روز او حتی با بچه‌های خردسالش تماسی نداشته، نشان می‌دهد که حتمأ در حالت ويژه‌ای است و توان صحبت کردن را هم ندارد. ما اين سئوال‌ها را مطرح می‌کنيم و از مسولان پاسخ می‌خواهيم.”

نرگس محمدی که در بازداشت سال ۱۳۸۹ در زندان مبتلا به فلج ادواری عضلانی شده بود و پس از آزادی مدت‌ها تحت درمان قرار داشت، روز يکشنبه سوم ارديبهشت‌ماه سال جاری از سوی مأموران امنيتی زنجان بازداشت و برای اجرای حکم شش سال حبس تعزيری، به زندان اوين تهران منتقل گرديد اما پس از مدتی بار ديگر به زندان زنجان و به ميان زندانيان بزهکار با جرائم قتل، دزدی و اعتياد، فرستاده شد.

وی چندی پيش در نامه‌ای خطاب به دادستان تهران حبس خود را در اين زندان غيرقانونی خواند و مسئوليت هرگونه اتفاق ناگوار در زندان را متوجه مسئولان دانست.

دادگاه بدوی با متهم کردن نرگس محمدی به “اجتماع و تبانی عليه امنيت کشور، عضويت در کانون مدافعان حقوق بشر و فعاليت تبليغی عليه نظام جمهوری اسلامی ايران” وی را به ۱۱ سال زندان محکوم کرده بود. اين حکم در دادگاه تجديدنظر به شش سال تقليل يافت و ۱۴ اسفندماه سال گذشته به وکيل خانم محمدی ابلاغ شد.