با نزديک شدن پايان سه سال حبس عيسی سحرخيز، روزنامه‌نگار زندانی در ايران مقامات قضائی حکم جديدی را عليه وی صادر کردند.

مهدی سحرخيز، فرزند روزنامه‌نگار زندانی عيسی سحرخيز روز گذشته دوشنبه ۲۹ خردادماه به کمپين بين‌المللی حقوق بشر در ايران گفت با وجودی که پدرش اين روزها با پايان دوران حبس سه ساله‌اش بايد آزاد می شد طبق حکم جديد متحمل يک سال و نيم حبس ديگر شده است.

حکم جديد عيسی سحرخيز در حالی صادر شده است که طبق نظر کميسيون پزشکی او قادر به تحمل کيفر نيست.

اين روزنامه‌نگار باسابقه، پس از حمله قلبی در اسفندماه سال ۱۳۹۰ از زندان رجايی‌شهر کرج به بيمارستان منتقل گرديد. با اين حکم جديد مشخص نيست او يک سال و نيم حبس جديدش را در زندان خواهد گذراند يا روی تخت بيمارستان.

مهدی سحرخيز ادامه حبس پدرش را “غيرقانونی” خواند و گفت: “برای اين‌که ديدند حکم پدرم دارد تمام می‌شود و می‌خواستند او را بيشتر نگه دارند، پرونده‌ای از او که مربوط به مدير مسئولی روزنامه اخبار اقتصادی در حدود ۱۱ سال پيش می‌شد و شش سال هم از اولين جلسه دادگاه بدويش می‌گذشت را دوباره به جريان انداختند تا او را به اين شکل بيشتر نگه دارند.”

مهدی سحرخيز: برای اين‌که ديدند حکم پدرم دارد تمام می‌شود و می‌خواستند او را بيشتر نگه دارند، پرونده‌ای از او که مربوط به مدير مسئولی روزنامه اخبار اقتصادی در حدود ۱۱ سال پيش می‌شد دوباره به جريان انداختند

به‌گفته مهدی سحرخيز پدرش به دليل اتهاماتی که در اين پرونده داشت به دو سال حبس محکوم شد که حدود سه ماه پيش دادگاه تجديدنظر حکم او را به يک سال و نيم کاهش داد.

مهدی سحرخيز همچنين گفت: “بر اساس قوانين کيفری ما وقتی زندانی حدود يک سوم محکوميت‌اش را می‌گذراند بايد از زندان آزاد شود. به‌خصوص در شرايط جسمی پدر که پزشکان اعلام کرده‌اند پدرم تحمل کيفر ندارد او بايد طبق قانون ما پس از طی سه سال حبس‌اش از زندان آزاد می‌شد.”

فرزند عيسی سحرخيز افزود در چهار ماه گذشته خانواده‌اش افزون بر پرداخت هزينه درمانی در بيمارستان، مجبور به پرداخت هزينه خورد و خوراک سه سربازی که پدرش را شبانه‌روز کنترل می‌کنند نيز شده‌اند.

وی گفت: “حدود چهار ماه است که خانواده هر ماه سه ميليون بابت بيمارستان و سربازهای پدر می‌پردازند در حالی که درآمد خانواده يک پنجم اين رقم هم نيست.”

مهدی سحرخيز دليل پرداخت هزينه زندگی روزانه مأموران کنترل پدرش را “اختلاس بزرگ” در سازمان زندان‌ها و از پس مخارج زندان برنيامدن اين سازمان دانست و گفت: “بودجه‌ای که بايد صرف هزينه‌های زندانيان می‌شد حالا از خودشان می‌گيرند و به اين نحو خانواده من هم مجبور به خرج‌های بيشتری است.”

عيسی سحرخيز از چهره‌های روزنامه‌نگاری انتقادی در ايران به‌شمار می‌رود و از بنيان‌گذاران انجمن دفاع از آزادی مطبوعات ايران است.

او در جريان رويدادهای دهمين دوره انتخابات رياست جمهوری ايران در تاريخ ۱۲ تير ۱۳۸۸ بازداشت شد.

سحرخيز پنجم مهرماه سال ۸۹ به سه سال حبس به اتهام “توهين به رهبری” و “فعاليت تبليغی عليه نظام”، پنج سال ممنوعيت و محروميت از فعاليت‌های سياسی و مطبوعاتی و يک ‌سال ممنوع‌الخروجی محکوم گرديد.

وی در روزهای پايانی تيرماه سال گذشته طی نامه‌ای به احمد شهيد، گزارشگر ويژه بررسی وضعيت حقوق بشر در ايران، از وی خواست تا به آن‌چه در زندان‌های ايران می‌رود هر چه سريع‌تر رسيدگی کند.

وی خطاب به احمد شهيد نوشت: “آن‌چه امروز در زندان‌های جمهوری اسلامی می‌رود، جنايت عليه بشريت است و چيزی کمتر از اقدامات ضد انسانی استالين در اردوگاه‌های کار اجباری سيبری ندارد.”

وی گفت که اين شرايط مختص زندانيان سياسی نيست و وضعيت زندانيان عادی نيز “کم از فاجعه ندارد.”

مديرمسئول نشريات توقيف‌شده “اخبار اقتصادی” و “آفتاب” در نامه خود گوشزد کرد که “اوضاع آن چنان نابسامان است که هر آن می‌توان انتظار وقوع رويدادهای دلخراش ديگری را داشت.”