يکی از دست‌اندرکاران ساماندهی کودکان کار و خيابان در ايران، از اجرای يک طرح موقتی ديگر برای ساماندهی اين کودکان خبر داد.
به گزارش خبرگزاری کار ايران (ايلنا)، درحالی که کودکان کار، پس از اجرای طرح‌های موقتی دستگاه‌هايی از جمله، شهرداری و نيروی انتظامی و طرح شناسنامه، دوباره به سر چهارراه‌ها و خيابان‌ها بازمی گردند، حبيب‌الله مسعودی فريد، مديرکل دفتر امور آسيب‌ديدگان اجتماعی سازمان بهزيستی، از اجرای يک طرح موقت ديگر با عنوان “راه‌اندازی مراکز ويژه خدمات سرپايی به کودکان کار و خيابان” در برخی از شهرهای پرجمعيت ايران خبر می‌دهد.
مسعودی فريد در اين‌باره گفت: “با توجه به نياز کودکان کار و خيابان به مراکز توانمندسازی و ارائه خدمات روزانه، مراکزی خاص برای آن‌ها راه‌اندازی شده تا آن‌ها با مراجعه به اين مراکز از خدمات سرپايی بهره‌مند شوند.”
اين در حالی است که طرح “شناسنامه کودکان کار و خيابان” نيز بدون ارائه آمار و اطلاعات خاصی از اين کودکان، نيمه‌کاره رها شده است.
از سوی ديگر، آيين‌نامه ساماندهی کودکان خيابانی، تصويب شده از سال ۱۳۸۴، به دليل داشتن نواقصی، از آن زمان تاکنون اجرا نشده و اکنون در حال بازنگری است.
بين يک ميليون و ۶۰۰ هزار تا يک ميليون و ۸۰۰ هزار کودک ايرانی، به کار اشتغال دارند. رشد فقر در کودکان کار و خيابان از سال ۸۴ تا ۸۸ روند صعودی داشته است
حسن موسوی چلک، مديرکل آسيب‌های اجتماعی وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی با اشاره به آيين‌نامه يادشده می‌گويد: “۸۰ درصد از کودکان خيابانی، کودکانی هستند که بنا به شرايط خود، مجبور به کار در خيابان يا کارگاه‌ها هستند.”
مديرکل آسيب‌های اجتماعی وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی موضوع کودک کار با کودک خيابان را متفاوت دانسته و می‌گويد: “بررسی آيين‌نامه کودکان کار در هيئت دولت در حال انجام است.”
با اين وجود، فرشيد يزدانی، فعال حقوق کودک در خردادماه سال جاری در گفت‌وگو با روزنامه شرق گفته بود: “مسئولان يا به دنبال حذف سريع کودکان از شهر به‌منظور زيباسازی منظر شهری‌اند يا با رويکردی پليسی و امنيتی به دنبال دستگيری کودکان برآمده‌اند.”
وی افزوده بود: “اين‌طور ساماندهیهای فصلی و موسمی از سوی سازمان‌های مسئول، دور باطلی است که در کمتر از يک ماه به بازگشت دوباره کودک به چرخه بيمار اقتصاد پنهان و غيررسمی کودکان کار و خيابان منجر می‌شود.”
علی‌اکبر اسماعيل‌پور، عضو هيئت مديره انجمن حمايت از حقوق کودکان نيز از اشتغال به کار نزديک به يک ميليون و ۸۰۰ هزار کودک ايرانی خبر داده و می‌افزايد: “بر پايه آمار سرشماری سال ۱۳۸۵، از سه ميليون و ۶۰۰ هزار کودک خارج از تحصيل، بين يک ميليون و ۶۰۰ هزار تا يک ميليون و ۸۰۰ هزار کودک ايرانی، به کار اشتغال دارند.”
پيش از اين، فرشيد يزدانی در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا) گفته بود رشد فقر در کودکان کار و خيابان از سال ۸۴ تا ۸۸ روند صعودی داشته است و ۷۲ درصد اين کودکان در شهرهای بزرگ بی‌سواد و کم‌سواد هستند يا در حد ابتدايی سواد دارند.
به گفته وی بيش از ۳۲ درصد کودکان کار، مورد آزار جسمی، روحی و جنسی قرار می‌گيرند و نرخ ابتلا اين کودکان به بيماری ايدز پنج و چهار دهم درصد است و اين نرخ نسبت به نرخ ابتلا به ايدز در جامعه که يک درصد است ۴۵ برابر است.