محمد نزال – یک مقام سیاسی در «جبل محسن» طرابلس به روزنامه اخبار می‌گوید که در جریان درگیری‌های خونین اخیر این شهر سنی‌نشین شمال لبنان، سلاح‌های مرگ‌بار جدیدی در دستان مبارزین دیده می‌شود که تا پیش از آن هرگز دیده نشده بود.
او از وجود یک «ستون پنجم» سخن می‌گوید، اصطلاحی تکراری که شما همواره در لبنان می‌شنوید. حتی یک مقام امنیتی شمال کشور نیز چنین اتهامی را تکرار می‌کند.
مردم نگران از وضعیت جبل محسن نیز امکان وجود یک توطئه و خرابکاری را رد نمی‌کنند. آن‌ها از سرویس اطلاعاتی احساس ناامیدی دارند، “کسانی که به خوبی از ستون‌های مسلح اطلاع دارند، ولی نمی‌خواهند در برابر آن‌ها کاری کنند و جلوی آن‌ها را بگیرند. ستون‌هایی که اصلا مخفی هم نیستند و آشکارا در باب التبانیه حضور دارند.”
عبدالطیف صالح یکی از مقامات حزب دمکراتیک عربی درباره درگیری‌های اخیر طرابلس می‌گوید: “این درگیریها شرورانه و زشت بود.”
او در مورد نحوه چگونگی آغاز خشونت‌ها می‌گوید که این درگیریها از روز جمعه گذشته (۱۲ خرداد) آغاز شد، “خطبه‌های نماز جمعه راه را برای درگیریها و ایجاد خشونت‌ها در جبل محسن باز کرد. آن‌ها در مساجد خواستار جهاد علیه ما شدند. به خصوص در مساجد تقوا و رحمان”.
محله‌های جبل محسن و باب التبانیه فقط در چند روز گذشته نیست که شاهد خشونت‌ها و نا‌آرامی است. از اوایل ماه می، گاه و بی‌گاه درگیری‌هایی رخ می‌دهد و هر بار یک آرپی چی از سویی شلیک می‌شود.
صالح می‌گوید: “نیمه شب جمعه به صورت ناگهانی و بدون هیچ گونه هشدار قبلی گلوله‌های آر پی چی به جبل محسن شلیک شد. از طرف ما نیز پاسخی به آتش آن‌ها داده نشد به جز چند باری برای جلوگیری از مهاجمان. روز بعد منطقه به یک منطقه جنگی واقعی تبدیل شد. حتی زمانی که رفعت عید معاون دبیرکل حزب، یک کنفرانس مطبوعاتی داشت ما زیر باران گلوله و راکت بودیم.”
رفعت عید در کنفرانس خبری خود هشدار داده بود که “این وضعیت می‌تواند به مراتب وخیم‌تر شود” و گفته بود: “خداوندا شاهد باش که من هشدار داده‌ام.”
بعضی‌ها معتقدند که این به معنای این است که جبل محسن بیش از این آرام نخواهد بود، به خصوص پس از آن که ارتش نیروهای خود را از باب التبانیه خارج کرد.
صالح همچنین می‌گوید: “شب وحشتناکی بود، از هر سمت جبهه درگیری باز بود. از سوی دیگر قواعد بازی نیز نادیده گرفته می‌شد. در یک رویداد خطرناک، یک گروه مسلح سلفی از محله منکوبین به سمت ما در جبل محسن تهاجمی ناگهانی و طوفانی را آغاز کردند، ما با تمام توانمان در برابر آن‌ها ایستادیم و آن‌ها را عقب راندیم و خسارات زیادی به آن‌ها وارد کردیم. در پی این حادثه هر پسری که می‌توانست اسلحه حمل کند و از خود دفاع کند به خیابان آمد و تا صبح در خیابان ماندیم.”
در درگیری‌های اخیر طرابلس تقریبا از هر نوع سلاحی به جز سلاح‌های توپخانه‌ای و سنگین استفاد شد. ناظران حتی از مسلسل‌های ۱۲. ۷ و حتی ۱۴ام نیز سخن به میان می‌آورند
علاوه بر توسعه کیفی در نوع حمله‌هایی که همواره به صورت گاه و بی‌گاه وجود داشته است اینک شاهد یک تغییر و جهش در کیفیت سلاح‌ها نیز هستیم. چهار سال پیش که درگیری‌هایی در این منطقه رخ داد هرگز سلاح‌هایی چون خمپاره‌انداز دیده نمی‌شد. اما اکنون این سلاح به وفور یافت می‌شود. این نکته‌ی است که خیلی‌ها در جبل محسن و خارج از این منطقه به کرات به آن اشاره می‌کنند، از جمله چند تن از مقامات امنیتی منطقه. آن‌ها از خمپاره‌های ۸۲ام ام استفاده می‌کنند. اگر یکی از آن‌ها به درون یک خانه بیفتد می‌تواند تمامی اعضای یک خانواده را به قتل برساند.
صالح می‌گوید که دیگر تفنگ‌های تک‌تیرانداز نمی‌تواند برای جنگجویان سلاحی جذاب باشد. آن‌ها سلاح‌های پیشرفته‌ای در دست دارند که قابلیت دید در شب را نیز دارند و بسیار گران‌قیمت‌تر و البته خطرناک‌تر هستند.
در درگیری‌های اخیر طرابلس تقریبا از هر نوع سلاحی به جز سلاح‌های توپخانه‌ای و سنگین استفاد شد. ناظران حتی از مسلسل‌های ۱۲. ۷ و حتی ۱۴ام نیز سخن به میان می‌آورند. البته که لازم به گفتن نیست که به مقدار زیادی از سلاح‌هایی چون آر پی چی و نارنجک نیز استفاده شده، چیزهایی که عادی شمرده می‌شوند!
در درگیری‌های اخیر سه تن در جبل محسن کشته شدند، یک مرد مسلح و دو شهروند غیر نظامی. این‌ها علاوه بر ۱۰ نفری هستند که زخمی شده‌اند و اکنون در بیمارستان به سر می‌برند.
در تمام جلساتی که برای پایان دادن به خشونت‌ها در طرابلس یا حتی در خانه نخست وزیر نجیب میقاتی برگزار شد، گروه‌های مختلف حضور داشتند حتی از سوی باب التبانیه نیز نماینده‌ای حضور داشت اما از جبل محسن کسی دعوت نشده بود.
علی فودا از حزب دمکراتیک عربی این موضوع را عجیب می‌داند: “آن‌ها باید از همه ما دعوت به عملی می‌آوردند و نه تنها از برخی گروه‌ها، شاید آن‌ها از این که با ما ارتباط داشته باشند ملاحضاتی دارند.”
او می‌گوید: “به هرحال موضع ما روشن است ما از کسی برای این که دعوتمان کنند التماس نمی‌کنیم. اما دست ما همچنان برای فشردن دست همه گروه‌ها به خاطر طرابلس و سراسر لبنان، آماده خواهد بود.”