مجتبا یوسفیپور – دیروز یکشنبه ۲۷ ماه مه ۲۰۱۲ شصت و پنجمین جشنواره فیلم کن با معرفی فیلم «عشق» ساخته میشل هانکه، فیلمساز اتریشی به عنوان برنده نخل طلای امسال این جشنواره به کار خود پایان داد.
جشنواره فیلم کن از روز ۱۶ ماه مه با نمایش فیلم «قلمرو طلوع ماه» ساخته وس اندرسون، فیلمساز آمریکایی آغاز به کار کرد. امسال مجریگری مراسم افتتاحیه و اختتامیه این جشنواره به برنیس بژو، بازیگر فیلم «هنرمند» سپرده شده بود و نانی مورتی، فیلمساز ایتالیایی ریاست هیأت داوران این دوره از جشنواره را بر عهده داشت.
در جشنواره امسال ۲۲ فیلم از کشورهای مختلف برای بردن نخل طلایی با یکدیگر رقابت کردند و در میان فیلمسازان حاضر در بخش مسابقه اصلی نام کارگردانهای نامآشنایی چون دیوید کروننبرگ با فیلم «کاسموپولیس»، ژاک اودیار با فیلم «زنگار و استخوان»، میشل هانکه با فیلم «عشق»، کن لوچ با فیلم «سهم فرشتگان»، آلن رنه با فیلم «تو هنوز هیچ چیز ندیدهای» و عباس کیارستمی با فیلم «مثل یک عاشق» به چشم میخورد. امسال بیشتر برندگان جشنواره از فیلمسازانی بودند که در دورههای قبل نیز از جشنواره فیلم کن جوایزی دریافت کرده بودند.
————————-
«عشق» ساخته میشل هانکه، کارگردان اتریشی و برنده نخ طلا، در ستایش وفاداری و عشق
————————-
اما برنده نخل طلای امسال جشنواره یعنی فیلم «عشق» تازهترین ساخته میشل هانکه یکی از فیلمهایی بود که بیشترین نقدهای مثبت منتقدان را نیز از آن خود کرد. هانکه پیشتر در سال ۲۰۰۹ برای فیلم «روبان سفید» موفق شده بود نخل طلای کن را به دست آورد. فیلم داستان یک زوج سالخورده موسیقدان و رابطه عاشقانه آنها در دوران کهولت را دستمایه خود قرار داده است.
دیو کالهون، منتقد «تایم اوت لندن» با دادن ۵ ستاره به فیلم آن را یک شاهکار خوانده که از زاویهای تازه به موضوع عشق و مرگ نگریسته است. پیتر برادشاو، منتقد «گاردین» نیز ۵ ستاره نثار فیلم کرده و آن را تمام آن چیزی که از فیلمساز بزرگی چون هانکه میتوان انتظار داشت توصیف میکند.
اما جایزه بزرگ هیأت داوران جشنواره به ماتئو گارونه فیلمساز ایتالیایی برای فیلم «واقعیت» تعلق گرفت. فیلم داستان مرد ماهیفروشی است که با شرکت در برنامه رئالیتی شو «برادر بزرگتر» یا «بیگ برادر» میکوشد تا به شهرت برسد. گارونه در سال ۲۰۰۸ نیز یک بار برای فیلم «گومورا» همین جایزه را از جشنواره فیلم کن دریافت کرده بود.
————————-
هیأت داوران شصت و پنجمین جشنواره فیلم کن به ریاست نانی مورتی
————————-
جایزه ویژه هیأت داوران نیز به فیلم «سهم فرشتگان» ساخته کن لوچ فیلمساز انگلیسی تعلق گرفت. کن لوچ که امسال برای یازدهمینبار در جشنواره فیلم کن حاضر شده بود، با تازهترین ساختهاش «سهم فرشتگان» نگاه مثبت منتقدان را به خود جلب کرد. او در سال ۲۰۰۶ موفق شد برای فیلم «باد در مرغزار میوزد» نخل طلا را به دست آورد. این بار نیز در فیلمی اجتماعی به سراغ مشکلات طبقه کارگر انگلیس رفته است و با داستانی آمیخته با لایههای تلخ و طنز از مشکلات این طبقه میگوید.
مجله «توتال فیلم» با دادن ۴ ستاره به فیلم آن را اثری رک و بامزه و حاصل تجربه سالها فیلمسازی لوچ معرفی میکند. رابی کالین منتقد «دیلی تلگراف» نیز با دادن ۴ ستاره به فیلم آن را یک کمدی گرم و لذتبخش انگلیسی توصیف میکند.
اما در بخشهای دیگر جایزه بهترین کارگردانی جشنواره کن امسال نصیب کارلوس ریگاداس کارگردان مکزیکی فیلم «نور پس از تاریکی» شد. ریگاداس پنج سال پیش برای دیگر ساختهاش «نور خاموش» نیز جایزه هیأت داوران کن را گرفته بود.
————————-
جایزه بهترین کارگردانی جشنواره کن امسال نصیب کارلوس ریگاداس کارگردان مکزیکی فیلم «نور پس از تاریکی» شد.
————————-
کریستین مونگیو، فیلمساز رومانیایی برای فیلم «آن سوی تپهها» جایزه بهترین فیلمنامه را بهدست آورد. مونگیو نیز در سال ۲۰۰۷ موفق به بردن نخل طلای کن شده بود. دو بازیگر زن اصلی فیلم «آن سوی تپهها» یعنی کریستینا فلوتور و کاسمینا استراتان جایزه بهترین بازیگری زن را به طور مشترک از آن خود کردند. و بالاخره جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره امسال هم به مادس میکلسن برای فیلم «شکار» تعلق گرفت.
اما امسال نیز سینمای ایران فیلمی در بخش اصلی جشنواره کن نداشت و عباس کیارستمی، تنها فیلمساز ایرانی حاضر در این بخش با فیلمی از کشورهای ژاپن و فرانسه در جشنواره حضور پیدا کرده بود. «همچون یک عاشق» که در پنجمین روز جشنواره به نمایش درآمد، داستان رابطه میان یک پیرمرد استاد دانشگاه با دختر جوان دانشجویی است که به خاطر نیاز مالی تنفروشی میکند.
————————-
ایزه ویژه هیأت داوران نیز به فیلم «سهم فرشتگان» ساخته کن لوچ فیلمساز انگلیسی تعلق گرفت.
————————-
این دومین ساخته کیارستمی در خارج از ایران بعد از فیلم «کپی برابر اصل» است. او اعلام کرده که فیلم بعدی خود را نیز خارج از ایران و در ایتالیا خواهد ساخت. کیارستمی در کنفرانس مطبوعاتی بعد از نمایش فیلم در جشنواره فیلم کن در ارتباط با دلایلش برای ساخت فیلم در خارج از ایران گفت: «یک اتفاقی افتاده است که این سالهای اخیر من فیلمهایم را بنا به دلایلی که یک مقدارش روشن است و یک مقدارش هم حتماً دلایل روانی است در خارج از ایران کار میکنم متاسفانه.»
کیارستمی همچنین در ارتباط با استفاده از عناصر ایرانی در فیلمش گفت: «من واقعاً تعریف دقیقی از ایرانی بودن ندارم، یعنی نمیدانم یک ایرانی چه جوری است. فکر میکنم وقتی قرار است ما فیلم بسازیم و مخاطب بینالمللی داشته باشیم، ناچاریم انترناسیونال هم فکر بکنیم. زیاد دشوار نیست که فکر کنیم حالا چه چیزی را باید کنار بگذاریم و چه چیزی را باید بهدست بیاوریم. آن چیزی را که باید کنارش بگذاریم اتفاقاً آن ایرانی بودن است. آن بخش ایرانی که دیگران نمیفهمند، خود من هم بعضی وقتها نمیفهمم.»
——————————–
عباس کیارستمی: من واقعاً تعریف دقیقی از ایرانی بودن ندارم، یعنی نمیدانم یک ایرانی چه جوری است.
————————-
اما ظاهراً این بار ساختار جهانی فیلم کیارستمی چندان مورد اقبال قرار نگرفت و فیلم نتوانست چون ساختههای قبلی او نظر مساعد منتقدان و داوران جشنواره را کسب کند. پیتر برادشاو، منتقد گاردین از کسانی است که با دادن تنها دو ستاره به فیلم آن را اثری سردرگم خوانده که اگرچه بازیها و کادربندیهای خوبی دارد، اما ناگهان تمام شده و ایدههایش به خوبی پرورش نمییابند. لی مارشال، منتقد «دیلی اسکرین» نیز مشکل فیلم را در ضعف ساختار روایی آن میداند و چون برادشاو پایان غیرمنتظره فیلم را عامل سردرگمی تماشاگرانش معرفی میکند. در نقطه مقابل جردن مینتزر، منتقد «هالیوود ریپورتر» فیلم را پسندیده و از بازیهای بازیگران و تدوین خوب آن تعریف کرده است. جف اندرو، منتقد «تایم اوت لندن» نیز از کسانی است که فیلم را پسندیده و با دادن چهار ستاره به آن، بر خلاف دیگران، پایان باز فیلم را شگفتانگیز توصیف میکند.
هیام عباس، فیلمساز و بازیگر فلسطینی، آندرا آرنولد فیلمساز بریتانیایی، امانوئل دووس بازیگر فرانسوی، ژان پل گوتیه طراح مد فرانسوی، دیان کروگر بازیگر آلمانی، اوان مکگرهگور بازیگر اسکاتلندی، الکساندر پین فیلمساز آمریکایی و رائول پک فیلمساز اهل هائیتی در کنار نانی مورتی فیلمساز ایتالیایی داوری بخش مسابقه اصلی جشنواره کن امسال را بر عهده داشتند.
اشاره: فایل آوایی این برنامه رادیویی، فردا دوشنبه، ۲۸ مه ۲۰۱۲ در همین صفحه یا از طریق رادیو زمانه پخش میشود.
در همین زمینه:
::جایزه بهترین فیلم طلای کن به عشق رسید، رادیو زمانه، بخش خبر::
::یک جای خوب برای عشقبازی، گروه فرهنگ، رادیو زمانه::
علت جایزه نگرفتن کیارستمی از کن با فیلم هایی که در خارج ساخته این است که دیگر با سوژه های غیر ایرانی و بازی کنان ژاپنی وایتالیایی نمیشه حس ترحم ژوری « هیئت داوران » را برانگیخت.یا با نشان دادن فقر وبدبختی و سیاه روزی جایزه گرفت.فیلم ساخته در خارج اگر در باره ایران هم باشد کوپی است و کوپی برابر اصل نیست.مخملباف و دخترانش و قبادی هم درخارج موفقیتی نداشتند. برادر به تو جایزه میدهند که در مملکتت فیلم بسازید و بتونید خود وفرهنگ ایرانی را نقد کنید. سیاهیها را نشان بدهید.هنرت باید در خدمت باشد نه مایه جهانگردی. جایزه برای یکی، تنیه برای همه.
کاربر مهمان / 28 May 2012
اگه فکر کردید که اقای کیارستمی می تواند بدون پشتوانه نفتی چیزی عایدش شود زیادی به خود مغرورهستید .فعلا برنامه حکومت اسلامی وجناح اصلاح طلب حمایت از اقای فرهادی می باشد . ****.تا دیروز اقایان مخملباف و کیارستمی ****امروز همان مافیای نفتی با یک توربان سیاه نماد نفت را به سر خانم حاتمی می گذره وان را به صحنه می اورد و تحقیر شدگان ایرانی هم اب از لب ولوچشان سر زایر می شود که اره دیدی خانم حاتمی فرانسه حرف می زند و جایزه رو هم او داد نقی تورا به نزاد اریائی به قهرمانهای خیالی
lمحمدرضا / 28 May 2012
در پاسخ به کامنت اول باید بگم ایشون احتمالا فیلمای کیارستمی رو قبل از اینکه از ایران بره ندیده بوده. یکی از زیباترین فیلمهاش “زیر درختان زیتون” بوده که اصلا سیاه نمایی نیست. دیگران با سیاه نمایی شاید پیش رفتند که به نظرم اون هم نشون دادن واقعیت لایههایی از جامعه بود اما کیارستمی اصلا اهل سیاه نمایی نبود. یه سینمای شاعرانه داشت که به نظرم الان یه جورایی خود واقعیشو گم کرده برا همینم فیلماش مخاطب قبل رو نداره.
کاربر مهمان / 29 May 2012
چرا در مورد خانم لیلا حاتمی چیزی ننوشتین ؟ حتی اشاره ایی هم به ایشون نکردین ؟
کاربر مهمان / 29 May 2012
با نظر کاربر مهمان اول موافقم فقط یک نکته هست مسئله فقط نشان دادن سیاهیها نیست مسابقه بدبختی که نیست کار یک هنرمند نشان دادن گوشه هایی از واقعیت هاست که به چشم یک آدم غیر هنرمند نمی آید و نگاه ظریف یک هنرمند است است که با ظرافت به تصویر می کشد، به روی تابلو می آورد، در یک متن زیبا به صورت کتاب چاپ می کند و غیره و غیره و این نکته ها را باید در بطن یک جامعه و فرهنگ باشی تا ببینی، حس کنی و لمس کنی و بیان کنی. خوایم دید فیلمی که آقای فرهادی در فرانسه مشغول ساختن به کجا خواهد رسید؟؟؟ امیدوارم موفق باشد !!!
لادن / 29 May 2012