ديواره‌های ارگ بم حتی در سال‌های پس از وقوع زلزله بم نيز محل مخفيانه دفن نوزادان بسياری بوده است.
تارنمای قانون، تصاوير اسکلت‌های کودکانی را منتشر کرده که نشان می‌دهد آن‌ها به‌صورت مخفيانه و در سال‌های پس از وقوع زلزله بم (۱۳۸۲) دفن شده‌اند.
دو تن از اين کودکان، پيچيده شده در پارچه بيمارستانی، دارای گيره پلاستيکی بند ناف نيز هستند.
مريم نعيمی، کارشناس ارشد باستان‌شناسی، عکاس کودکان تازه دفن شده، گفته است: “با توجه به شيوه دفن، اين کودکان برای دفن‌کنندگان، «ديگری» به‌شمار می‌آمدند.”
ليلا پاپلی، باستان‌شناس در عمليات قوم باستان‌شناسی بم، با اشاره به “شناسايی نزديک به ۶۸ اسکلت کودک از سوی مسئول حفاری ديوار خانه سيستانی‌ها” گفت: “آزمايش دی‌ان‌ای بر روی تعدادی از اين کودکان بيانگر پسر بودن همگی آن‌ها است.”
وی گفت: “با توجه به مشاهده يک مورد چنگ‌زدن خاک با دست و پاره کردن کفن از سوی کودکان در هنگام تدفين، فرضيه مختاری (پسرکشی) را می‌توان تأييد کرد.”
پس از وقوع زلزله ارگ بم بيش از ۶۸ موميايی طبيعی نوزاد زير شش ماه سن، با جنسيت مذکر از ميان خشت‌های حصار ارگ بيرون آمدند
اسکندر مختاری، مدير پيشين عمليات نجات‌بخشی ارگ بم، وجود بقايای کودکان تازه دفن‌شده را از اساس “دروغ” دانسته و گفته بود: “با توجه به گزارش پاپلی که نشان می‌دهد همگی اين اجساد پسر بوده‌اند شايد بتوان گفت اين يک «رسم پسرکشی» بوده است.”
محمد مرتضايی، باستان‌شناس، گفته است در سال ۱۳۷۲ هنگام مطالعه در ارگ بم شاهد جلوگيری از ورود تعدادی از زنان به داخل ارگ بوده که قصد تدفين بچه در ارگ را داشته‌اند.
اين در حالی است که تعدادی جمجمه بدون وجود بقايای بدن در محل حسينيه (يکی از بخش‌های دوره اسلامی ارگ بم) نيز شناسايی شده است.
پاپلی در اين زمينه گفته است: “تعيين قدمت اين جمجمه‌ها حتی در اين حد که مشخص شود آيا جديدند و به قتل و جنايت مربوطند يا اين که باستانی هستند ممکن نبود.”
از سوی ديگر، سالومه پورحسينی، باستان‌شناس، وجود نقش و نگار بر روی يکی از کفن‌ها را دليل وجود يک “اقليت جدای از اسلام در آن منطقه” دانست.
اين در حالی است که فرزاد فروزانفر، متخصص انسان‌شناسی در عمليات نجات‌بخشی ارگ بم
ضمن اعلام بی‌اطلاعی از وجود تدفين در سال‌های اخير، گفت: “در مجموع نزديک به ۹ کودک بين پنج و شش ساله ديده که همگی رو به قبله روی تيغه ديواره ارگ با تدفين اسلامی دفن شده بودند.”
به گزارش تارنمای همشهری آنلاين، پس از وقوع زلزله ارگ بم بيش از ۶۸ موميايی طبيعی نوزاد زير شش ماه سن، با جنسيت مذکر از ميان خشت‌های حصار ارگ بيرون آمدند.
اين نوزادها به دليل نظم و تکرار شيوه دفن، قرارداشتن در ميان پارچه و حمل تا محلی بلند، برپايه يک سنت فرهنگی در ميان خشت‌های حصار ارگ دفن شده بودند.
در گزارش نهايی تيم باستان‌شناسی اين منطقه بر لزوم آزمايش‌های اپيدميولوژی، ويروس‌شناسی و سی.تی.اسکن بــه روش بــاستان‌شناسی جنايی تأکيد شده است.
خانم پير همسايه ما اهل بم هستند ميگويند قديمها وقتي بچه عزيزى ميمرد اونو رو ديوار ارگ دفن ميكردند تا قبر بچه شون مثل ارگ سالها پايدار بمونه. در ضمن تقريبا از هر نقطه شهر هم ميتونستند قبر بچه شونو ببينند و زير نظر داشته باشند كه كمكم به يه رسم تبديل شد كه طفل مرده بهتره تو ارگ دفن بشه. اى كاش با اهالى قديمى بم هم صحبت ميكردند. داستان رو خيلى جنايى جلوه داده اند.
کاربر مهمان / 25 May 2012