رادیو زمانه، علیرضا صاحبدیوانی – در مجموعه برنامه‌های آشپزخانه «بسحاق» دستور پخت یک غذا یا یک رسم غذایی ایران با ارجاع به اشعار و ادبیات ایران باستان و ادبیات مدرن ایران (از شاهنامه تا ایرج میرزا)، معرفی می‌شود.
نویسنده و اجراکننده برنامه، علیرضا صاحبدیوانی با اشاره طنزآمیز به آداب و رسوم و فرهنگ غذایی ایران دستور پخت یک غذا و یا یک رسم غذایی را تغییر می‌دهد و به شکل دیگری آن را عرضه می‌کند، طوری که هم اشتهای ما تحریک شود و هم مطابق سنت پرده‌خوانان و نقالان یکی از داستان‌های ادبیات پهلوانی ایران را بشنویم.
در این برنامه علاوه بر معرفی غذا به چگونگی مصرف غذا و مراحل لذت بردن از آن در دوران‌های تاریخی و اجتماعی ایران هم اشاره می‌شود.
هفته گذشته اگر یادتان باشد علیرضا صاحبدیوانی غذا را از روی چراغ برداشت، پیش‌بندش را باز کرد و با ما از آدمخواری در تاریخ تمدن و فرهنگ مرده‌خواری در بین ما ایرانی‌ها حکایت‌ها کرد شنیدنی. اگر فکر می‌کنید این هفته از دستور پخت یک غذا طبق تعریف برنامه خبری و نشانی هست، اشتباه کرده‌اید.
علیرضا صاحبدیوانی این هفته، قبل از آنکه پیش‌بندش را ببندد، به فکر فرو می‌رود و تأمل می‌کند در معنای این جمله که آیا واقعاً آشپزی هنر است؟ اگر آشپزی هنر است، پس آشپز هم قاعدتاً باید یک هنرمند باشد. آن‌وقت ممکن است مثل ونگوک گوشش را ببرد که آن را به دوست دخترش هدیه بدهد، غافل از آنکه به قول آشپزباشی زمانه: «نشمه‌ها گوش نمی‌خوان، نشمه‌ها پول می‌خوان.»
در میان اینگونه اندیشه‌ها و تأمل در احوال بوکوفسکی و تولستوی آشپزباشی زمانه البته از ران مرغ و چگونگی تفت دادن و سرخ کردن آن هم غافل نمی‌ماند. اما در این بین ناگهان این فکر به سرش می‌افتد که اگر کسی بخواهد «لنگ و پاچه» مرغ را سرخ کند، آیا این‌کار یک فعل حلال است یا حرام؟
این برنامه را می‌توانید از طریق فایل صوتی بشنوید.
در همین زمینه:
::آشپزخانه بسحاق در رادیو زمانه::
::معنای بسحاق و مرجع برنامه::
طرح برنامه: “یادگار پهلوانان”، بهمن فرسی، فصلنامه ادبی “سنگ”