برای نخستين بار در تاريخ سياسی مصر کانديداهای رياست جمهوری اين کشور در يک برنامه تلويزيونی به مناظره پرداختند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، اين مناظره پنجشنبه شب، ۲۱ ارديبهشت (۱۰ ماه مه) برگزار شد که در جريان آن عمرو موسی، دبيرکل سابق اتحاديه عرب و عبدالمنعم ابوالفتوح، اسلامگرای ميانهرو ديدگاههای يکديگر را به باد انتقاد گرفتند.
اين مناظره از دو شبکه تلويزيونی خصوصی در مصر به نامهای ONTV و Dream پخش شد.
در مجموع، هيچ يک از اين دو کانديدا در طول مناظره چندان بر طرف مقابل مسلط نبود. بخشهايی از مناظره به موضوعاتی نظير بهداشت، استخدام در مشاغل و آموزش و پرورش اختصاص داشت، اما کانديداها به مباحثی چون اسلامگرايی، هويت و وابستگی به حکومت سابق نيز پرداختند که اين امر تأثير انقلاب مصر و سقوط رژيم پيشين اين کشور را در دوران جديد سياسی اين کشور نشان میدهد.
هر دو کانديدا در اين مناظره اتهامات تند و تيزی را نسبت به هم مطرح کردند. بهطور مثال، موسی سوابق طولانی عضويت رقيب خود در گروه اخوانالمسلمين را بهباد انتقاد گرفت و ابوالفتوح نيز در مقابل، موسی را به خدمت در دستگاهی ظالم و فاسد در دوران رياست جمهوری حسنی مبارک متهم کرد.
مردم، کافههای پايتخت و نواحی اطراف را برای تماشا کردن دستهجمعی اين مناظره پر کرده بودند تا شاهد رخدادی باشند که بسياری از آن بهعنوان ثمره انقلاب ياد میکنند
موسی در اين مناظره خطاب به ابوالفتوح گفت: “تو در خدمت منافع يک گروه يعنی اخوانالمسلمين بودی، نه در خدمت ملت مصر.”
ابوالفتوح نيز که از يک سال پيش گروه اخوانالمسلمين را ترک کرده است، بهنوبه خود چندين بار ارتباط موسی با حکومت حسنی مبارک را زير سؤال برد. او در اينباره خطاب به رقيب خود گفت: “وقتی که تو خودت بخشی از يک مشکل باشی، نمیتوانی راه حلی ارائه دهی.”
اين مناظره در حالی انجام شد که چيزی کمتر از دو هفته تا انتخابات رياست جمهوری مصر باقی مانده است و به اين ترتيب، عده بیشماری از مردم مصر را که اغلب هنوز در مورد انتخاب يک کانديدا از ميان کانديداهای مختلف اين انتخابات تصميم قاطعی نگرفتهاند، به پای تلويزيون کشاند.
مردم، کافههای پايتخت و نواحی اطراف را برای تماشا کردن دستهجمعی اين مناظره پر کرده بودند تا شاهد رخدادی باشند که بسياری از آن بهعنوان ثمره انقلاب ياد میکنند.
انتخابات روزهای ۲۳ و ۲۴ ماه مه (سوم و چهارم خرداد) نقطه پايانی بر دوران انتقال در مصر بهشمار میآيد و پس از اعلام نتايج اين انتخابات، نظاميانی که هماکنون حکومت را در اين کشور در دست دارند چارهای جز اين نخواهند داشت که قدرت را به دولت غير نظامی منتخب مردم تحويل دهند.