به گفته فاطمی، ایران در ردههای بالای شیوع سوختگی در دنیا قرار دارد و علت شیوع بالای سوختگی در ایران این است که مردم به پیشگیری اهمیت نمیدهند و مسئولان نیز مداخلات بجایی ندارند.
رئیس مرکز تحقیقات پیشگیری از سوختگی گفته در کودکان شایعترین علت سوختگی مایعات داغ و غذا و سهلانگاری مادر و پدر و مراقبان آنهاست.
در بزرگسالان شایعترین علت سوختگی شعله است و معمولا حوادث یکی از شایعترین علل سوختگی در بزرگسالان است. فاطمی تاکید کرده که همه این حوادث قابل پیشگیری هستند، اما اماکن عمومی، مدارس، سازمانها و خانههای مردم استاندارد نیستند و سیستمهای اعلام حریق را ندارند، حتی بسیاری از پاساژهای بزرگ، سینماها و … سیستم اعلام و اطفای حریق ندارند.
طبق آمار تنها ۱۵ درصد ساختمانهای تهران به سازمان آتشنشانی ارجاع و چک میشوند و بر روی ۸۵ درصد ساختمانهای تهران هیچ کنترلی وجود ندارد. آتشسوزی در ساختمانهای کمتر از شش طبقه نیز بسیار زیاد است، در حالی که هیچ قانون و استانداردی برای پیشگیری از حریق در ساختمانهای کمتر از شش طبقه وجود ندارد، از سوی دیگر ساختمانهایی که حتی از سازمان آتشنشانی مجوز میگیرند، بعد از یک مدت تمام سیستمهایشان به دلیل عدم رسیدگی به موقع از کار میافتند، بدون اینکه سازمان آتشنشانی قدرت مداخله داشته باشد و بتواند آنها را پلمپ یا جریمه کند.
به گفته فاطمی سوختگی با سطح درآمد افراد رابطه مستقیم دارد و هرچه درآمد و فرهنگ افراد پایینتر باشد، امکان سوختگی بالاتر است. عدم آموزش کافی و استاندارد نبودن وسایل گرمایشی و پخت و پز و استاندارد نبودن اماکن عمومی و خانهها باعث افزایش سوختگی در کشور شده است. سوختگی با گاز شهری به دلیل مجهز نبودن اجاق گاز به ترموکوبل و سوختگی با گاز پیکنیکی و بخاریهای قطرهای در ایران بسیار شایع است.
با وجود این گستردگی و شیوع، تختهای استاندارد برای بیماران سوختگی در ایران بسیار کم است. تنها ۱۳۵۰ تخت سوختگی در کشور وجود دارد که کمتر از ۲۰ تخت استاندارد لازم را دارند. بخشهای مراقبتهای ویژه برای بیماران سوختگی تقریبا یک سوم نیاز کشور است.
عدم پوشش بیمهای مناسب هم یکی دیگر از مشکلات بیماران سوخته در ایران است. به گفته رئیس مرکز تحقیقات پیشگیری از سوختگی ایران، وقتی یک بیمار سوخته از بیمارستان مرخص میشود هیچکس از او حمایتی نمیکند، هیچ حمایت اجتماعی و روانی از این بیمار نمیشود و حمایت فیزیکی برای اعمال جراحی ثانویه و کاردرمانیها ندارد.
هر یک درصد سوختگی در حال حاضر در کشور در حدود ۵ تا ۱۰ میلیون تومان هزینه دارد. این در حالی است که هزینه خرید یک دستگاه آلارم اعلام حریق بین ۴۰ تا ۹۰ دلار و هزینه متوسط درمان سوختگی ۲۸ هزار دلار است.
رئیس مرکز تحقیقات پیشگیری از سوختگی ایران با تاکید بر اینکه سوختگی هیچوقت درمان قطعی ندارد و بسته به شدت سوختگی ممکن است دهها عمل جراحی روی بیمار انجام شود و هزینههای اعمال جراحی بسیار بالاست، گفته بسیاری از بیمهها نیز اعمال جراحی را برای بیماران سوخته پوشش نمیدهند و کمبودهایی در خصوص داروها و پانسمانهای بیماران سوخته وجود دارد.