علی حسین باکر در مطلبی با عنوان “بازی خطرناک ایران در عراق” که در روزنامه ” تودی زمان” ترکیه منتشر شد به نفوذ ایران در عراق و پیامدهای آن پرداخته است.
باراک اوباما رئیس جمهوری امریکا طی یک سخنرانی در ماه دسامبر گفت که سربازان آمریکایی در حالی از عراق باز میگردند که آنها یک عراق مستقل، باثبات و با دولتی منتخب توسط مردم این کشور را پشت سر خود ترک میگویند.
در واقع هیچکدام از این حرفها درست نبود. عراق امروز کشوری است آسیبپذیر و شکننده. حاکمیت ملی این کشور زیر سوال رفته است و نمیتواند به خود متکی باشد.
آنگونه که رئیس ستاد ارتش عراق، ژنرال ابوبکر زیباری میگوید عراق تا سال ۲۰۲۰ از کنترل مرزهای هوایی و زمینی خود عاجز و ناتوان خواهد بود. این همان فرصتی است برای ایران تا با پر کردن این خلاء برنده بزرگ این عرصه باشد.
در یک نگاه تاریخی، ایران و عراق دو کشور قدرتمند و رقیب یکدیگر دیده میشوند. عراق پس از کسب استقلال همچون نگهبان دروازه غربی جهان عرب عمل میکرد. در اندازههای کوچکتر و قابلیتهای کمتر از ایران، عراق وزنه تعادلی بود در برابر ایران و تلاش میکرد تا مانع از گسترش نفوذ ایران در جهان عرب باشد.
آنگونه که رئیس ستاد ارتش عراق، ژنرال ابوبکر زیباری میگوید عراق تا سال ۲۰۲۰از کنترل مرزهای هوایی و زمینی خود عاجز و ناتوان خواهد بود. این همان فرصتی است برای ایران تا با پر کردن این خلاء برنده بزرگ این عرصه باشد
با وقوع جنگ سال ۲۰۰۳ و سقوط صدام در بغداد این وزنه تعادل نیز از میان رفت. سقوط صدام نه تنها دست ایران را برای نفوذ در عراق باز کرد که راهی برای جاهطلبی ایران برای حضور در مناطق دیگر شیعی و تشکیل هلال شیعی خود در لبنان، سوریه، عراق و سواحل خلیج فارس باز کرد.
راههای نفوذ
همانگونه که انتظار میرفت ایران از سل ۲۰۰۳ تلاش گسترده خود را برای نفوذ در عراق از طریق نخبگان ارشد سیاسی شیعه حاکم بر بغداد آغاز کرد. احزاب شیعی طرفدار ایران همچون الدعوه عراق، مجلس اعلای اسلامی و جریان صدر راههای هستند که ایران را قادر به اعمال این نفوذ در روند سیاسی این کشور میکند.
تا پیش از سقوط صدام حجم مبادلات بازرگانی دو کشور ناچیز بود. پس از حمله آمریکا اما، ایران به بزرگترین شریک اقتصادی عراق تبدیل شد و حجم مبادلات بازرگانی دو کشور در سال ۲۰۱۰ به هشت میلیارد دلار رسید. که حجم گستردهای از این مبادلات به سود ایران است و شما حتی میتوانید ریال ایرانی را در دستان مردم بندر بصره ببینید.
در زمینه مسائل امنیتی، سپاه قدس بازوی خارجی سپاه پاسداران به طور موثری در خاک عراق در حال اجرای یک بازی کثیف است. علاوه بر این تهران به حماست گسترده از گروههای نظامی و شبه نظامی دیگر شیعی در عراق پرداخته و کسانی را اکنون در رتبههای حساس امنیتی در دستگاه ارتش “ملی” عراق یکپارچه دارد.
اهداف تازه ایران در عراق
ایران تا پیش از خروج نیروهای آمریکایی از عراق، در تلاش برای دستیابی چهار هدف عمده در عراق بود. اطمینان از در راس قدرت بودن متحدانش در بغداد، پیشبرد منافع ایران، متحد کردن گروههای شیعی زیر چتر حمایتی خود و تعمیق بحران برای ایالات متحده در عراق.
اگر دولت فعلی سوریه سقوط کند، ایران یکی از ارزشمندترین متحدان خود را در منطقه از دست میدهد، بنابراین تهران تمرکز بیشتری بر اهداف جدیدش در عراق داشته است. از جمله، تقویت منطقههای پیشگیری و دفاع در خارج از مرزهای درونی ایران
نگرانیهای تازه به وجود آمده در خصوص بهار عربی موجب شده است تا ایران تلاشهایش را برای پر کردن خلاء قدرت آمریکا و تقویت جایگاهش در عراق دو چندان کند.
با توجه به اینکه به نظر میرسد دولت متحد و نزدیک به ایران در سوریه سقوط کند و ایران یکی از ارزشمندترین متحدان خود را در منطقه از دست بدهد، تهران تمرکز بیشتری بر اهداف جدیدش در عراق داشته است.
یکی از مهمترین اهداف ایران در پرتو مسائل جاری خاورمیانه، تقویت منطقههای پیشگیری و دفاع در خارج از مرزهای درونی خود- ایران- است.
جلوگیری از تبدیل شدن عراق به یک کشور قدرتمند، مستقل و یک “عراق عربی” نیز از دیگر اهداف با اهمیت ایران در عراق است. زیرا که تاریخ نشان میدهد عراق قدرتمند مانع نفوذ ایران در منطقه عربی است.
دامن زدن به درگیری های فرقه ای
خطرناکترین موضوع این است که سیاستهای ایران در عراق ممکن است موجب بروز یک جنگ داخلی و یا شاید منطقهای شود. بهویژه اگر نوری مالکی بخواهد همچنان سیاستهای تهران را در داخل و منطقه به پیش ببرد.
مالکی نخست وزیر عراق که به واسطه یک معامله با ایران به جای ایاد علاوی – چهره ملیگرای شیعه که حامیان زیادی در میان سنیها عراق و دولتهای سنی همچون عربستان دارد- قدرت را در عراق به دست گرفت. اکنون و با خروج نیروهای آمریکایی، در برابر ایران ضعیفتر هم شده است. مالکی هم اکنون در تلاش است تا موقعیت و انحصار قدرت خود در عراق را تحکیم کند.
نوری مالکی، طالح مطلق معاون سنی خود را از کار برکنار کرد، گرچه بر اساس قانون اساسی عراق او چنین حقی را نداشت. چنین اقداماتی نشان از تلاشهایی برای تشکیل حکومتی منحصرا شیعی که میتواند منجر به درگیریهای فرقهای در عراق شود
مالکی در اولین روزهای خروج امریکا از عراق، طارق هاشمی معاون سنی رئیس جمهوری (جلال طالبانی) را به دست داشتن در حوادث تروریستی متهم کرد و دستور به محاکمه او داد. علاوه بر این مالکی، طالح مطلق معاون سنی خود را از کار برکنار کرد، گرچه بر اساس قانون اساسی عراق او چنین حقی را نداشت.
چنین اقداماتی تهدیدی آشکار است برای سنیها و نشان از تلاشهایی برای تشکیل حکومتی منحصرا شیعی که میتواند منجر به درگیریهای فرقهای در عراق شود.
سنیها که تا پیش از این فدرالیسم را رد میکردند امروز و در برابر سیاستهای تبعیضآمیز مالکی، خواستار پیاده شده فدرالیسم در عراق شدهاند.
جنگی که در انتظار عراق است
در یک جبهه کشورهای شورای همکاری خلیج فارس، به ویژه عربستان سعودی نمیخواهد که عراق به ابزار ایران برای مقابله با این کشورها تبدیل شود و در جبهه دیگر نوری مالکی از نقش ترکیه در خاورمیانه ابراز نگرانی میکند.
به نظر می سرد تا زمانی که جابهجایی قدرت در عراق رخ ندهد و عراق به یک کشور مستقل و قدرتمند و با ثبات تبدیل نشود ایران همچنان سعی در افزایش نفوذ خود خواهد داشت و قدرتهای منطقهای – عربستان و ترکیه – نیز در تلاش برای توقف نفوذ ایران خواهند بود.
منبع: تودی زمان
نوشته ای که از روزنامه تو دی ترکیه نقل شده است شبیه مقاله ایستکه در سایت تابناک دو روز پیش منتشر شد
تابناک نوشته بود باید به ماموریت اردوغان با شک و تردید نگریست برای انکه نخست وزیر ترکیه بیش از انکه گفتگوی دو جانبه داشته باشد و یا تلاشی برای حل مشکل هسته بعهده گرفته باشد به تهران میاید تا اقتدار مارا در سوریه زیر سوال ببرد
تابناک که نزدیک به محسن رضائی فرمانده اسبق سپاه پاسداران است زبان یک شاخه از فرماندهانی است که فرا مرزی فکر میکنند و طبیعتا تنش را بر ارامش ترجیح میدهند
در نوشته تو دی ترکیه هم نفوذ این کشور را فرامرزی فرض میکنند و این دسته از ترکها براین باورند که باقتدار عثمانی نزدیک شده اند غافل ازانکه انچه در قضایای مصر و لیبی رخ داد جامه عمل نپوشید و اجماعی که تبلیغ میکرد که بهار عربی حکومت ترکیه را الگو قرار میدهد ونه جمهوری اسلامی ایران را در واقع نه بان راه رفت و نه باین مصر راه خود را میرود واقتباسی از کسی ندارد وهنوز خیلی زود است تا روشن شود سمت و سوی این کشور با الگوی خودش است و یا با تقلید از کشور دیگر
لیبی هم در اختیار بی هویتان واراذل است فقط نفتش استخراج و خمل میشود
عراق پس لرزه های اشغال را مز مزه میکند ومسلما محل نزاع قدرتهای داخلی و عوامل نفوذیست ولی تجربه دموکراسی را پیروزمندانه طی کرده است در این تجربه اول نفوذی چلبی افشائ شد بعد اوانتاژ غیر معقول به کردها داده شد و سر انجام ائتلاف علاوی شکست خورد
اگر بیطرفانه به انتخابات عراق و کرسی ها مجلس نگاه کنیم ائتلاف علاوی همان کرسیهائی بود که در مجلس بدست اورد و 2 کرسی بیشتر از حزب مالکی بود ولی نوری مالکی با گروه حکیم و صدر ائتلاف کرد و در هیات وزرا هم بانان سهم داد
این ائتلاف ماهها زمان برد واکثریتی که بدست اورد در مجلس قاطع بود
همه کشورهای خارجی میخواستند از این نمد کلاهی داشته باشند از امریکا که عراق در اشغالش بود تا اسرائیل که شهرهای مختلف را جولانگاه اطلاعاتی و امنیتی کرده بود تا ترکیه که ببهانه های مختلف هنوز هم که هنوز است این کشور را بمباران میکند و عربستان سعودی که سفارتخانه اش را بست و گروه گروه سلفیست باین کشور صادر کرد تا کویت که یاد بدهی های صدام وخسارتهای تصرف این کشور را افتاد و سر انجام هم وصول کرد تا ایران که پایگاه مهاجرین و پناهندگان درگیری با حکومت قبلی بود
سهم ایران در عراق بسیار منطقی تر از بقیه بود زیرا بدنبال در یافت خسارتهای جنگ نبود و نیازمندیهای این کشور را تامین کرد برق صادر کرد نیروگاه ساخت و در سا ختمان سازی مشارکت کرد سیمان داد و با اینکه وارد کننده گندم بود گندم و ارد داد بنزین را تامین کرد وهزار کمک دیگر
تو دی نوشته است که مبادلات تجارتی ایران که تا زمان صدام صفر بوده است حالا به 8 ملیارد دلار رسیده است باید بدانیم که فبلا کل صادرات ایران در پهنه گیتی یک ملیارد دلار هم نبود ولی امروز هندوانه ایران هم بعراق میرود و همه ساختمانها با سیمان ایرانی ساخته میشود و با اینکه ترکیه نیز صادر کننده ای عمده است نمیتواند با ایرانیها رقابت کند ولی حجم 4 ملیارد دلار صادرات را حفظ کرده است و در همین زمینه سوریها هم 2ملیارد دلار صادرات به عراق دارند دراین رابطه صادرات متنوع ایران طی 4 سال به 8 ملیارد دلار رسیده است
هنوز یک ملیون عراقی پناهنده در سوری هستند و 350 هزار نفر انها در ایران زندگی میکنند ولی ترکیه پناهنده عراقی را پذیرا نیست
دولت امروز عراق میان دو سنگ اسیاست زیرا امریکائیها یک سفارتخانه 17000 نفری در بغداد دارند وبطور متوسط در تمام روزها 300 هزار ایرانی زوار در شهرهای مذهبی پرسه میزنند و خرید میکنند و اقتصاد خرده پای عراق را تامین میکنند ولی هیچکدام از همسایگان دیگر خیر ی نمیرسانند ولی همه میخواهند نفوذ داشته باشند
حکومت عراق دست نشانده ایران نیست چنانکه مقاومتهائی نسبت به امریکا و دیگران از خود نشان میدهد ولی اگر سپاه قدس فعالیت دارد ومحالف منافع دیگران است همان وعده گاهیست که رقبا سعی میکنند همدیگر را حذف کنند
چنانکه در اذربایجان است و در سوریه هم در بهمین پاشنه میچرخد و در لبنان که صحنه زور ازمائی جهانیست
در بحران سیاسی که در محاق مشکلات اقتصاد جهانی رنگ و بوئئ دیگر دارد کشورهای 200 تا 700 هزار نفره هم که امکانات مالی پیدا کرده اند کوس نمن الملکی میزنند که ازان جمله کویت امارات و قطر ودر راس سعودی هستند
این کشور ها برای حفظ امنیت داخلی هم محتاج بدیگرانند واگر پایگاه خارجی نباشد مثل ژله بخود میلرزند
مسلما سیاست مداخله جویانه هیچ کشوری در سر زمینهای دیگر نه اخلاقی ونه قابل قبول است ودر این رابطه اگر اطلاعاتی های ایران در عراق فعال باشند نمیتواند مورد تائید باشد ولی اگر در نظر بگیریم که بیشترین حجم قاچاق از مرزهای عراق است وگاهی هم مشکل امنیتی پیدا میشود باید با هواپیماهای جنگی ترکی مقایسه شود که بر مناطق عراقی در پروازند و از همه مهمتر اینکه ایران منابع مشترک نفتی متعددی با عراق دارد ولی ادعای معدن نفتی ندارد و حال انکه ترکیه نتوانسته این مشکلات را با حکومت کردستان عراق و یا دولت مرکزی حل کند
کاربر مهمان / 29 March 2012
پر از غلط املایی، نگارشی
کاربر مهمان / 29 March 2012
فرقه تروریستی رجوی دراوج بدبختی ودرماندگی این دری وری ها راسالهاست تکرار می کند … جاسوس ها ومزدوران اجاره ای صدام شرم کنید ودست از این چرندبافی هابردارید شما ا عراق انداخت توی سطل زباله وحق دارید زنجیرپاره کنید..
کاربر مهمان / 30 March 2012
مالکي و احمدی هم دست در دست هم ..بعله؟!….ميروند گل بچينند!……
کاربر مهمان / 30 March 2012
در این نوشتار میتوان نقش پای یک “ترک نادان” (با پوزش) را دید، پیشرفت روابط اقتصادی بین ایران و عراق به سود هر دو ملت است و هیچ ربطی هم به سیستمهای سیاسی ایران و عراق ندارد. گسترش روابط دو کشور بعد از سالها جنگ و تبلیغات نژاد پرستان بعث موجب تقویت صلح و آشتی بین ایران و عراق است، نویسنده نوشتار بهتر بود این امضا را پایین مقاله مینوشت: “یک عثمانی حسود و جنگ طلب”
کاربر مهمانAbadani / 31 March 2012
حکومت مالکي با فرمانبرداري از سردار قاسمي و سفير ايران ، حکومت ج اسلامي را در عراق کپي کرده و با بزندان انداختن معترضين، حکومت ديکتاتوري اينبار با شکل جديد شکل داده..
.پشتيبانی از رژيم جنايتکار اسد و دو دستگی عراق به سنی هاو شيعه ها اثبات اين مساله است.
کاربر مهمان / 31 March 2012
سرنوشت مالکی بهتر از سرنوشت صدام نخواهد بود. مهم این است که عراقی ها بویژه سنی ها و کشورهای عربی هیچگاه با مالکی و دولت دست نشانده پاسدارها و آخوندها کنار نخواهند آمد و حق خود در انتخابات عراق را خواهند خواست انتخاباتی که ایاد علاوی پیروز آن بود.
کاربر مهمان / 02 April 2012
جدا؟! عراقی که در دستان ایران باشه بده؟ حتما در دستان ترک ها خوبه؟
کاربر مهمان / 02 April 2012
کاربر مهمان در تاریخ دوشنبه, 01/14/1391 – 17:50کدام ايران؟..
حکومت گشتاپويي اسلامي منظورت است ؟…
همانکه دمار از ايران و ايراني درآورده؟..
صدها هزار متخصص را فراري داده و هزاران نفر را هم اعدام و شکنجه و تجاوزوزندان کرده و تمام پول مردم ايران را به باد فنا داده؟!…
کاربر مهمان / 05 April 2012