احمد زيدآبادی و مهدی محموديان، دو تن از زندانيان سياسی زندان رجايی‌شهر کرج، به مرخصی نوروزی آمدند.
بنا به گزارش خبرگزاری مجموعه فعالان حقوق بشر (هرانا)، احمد زيدآبادی، روزنامه‌نگار و دبيرکل سازمان ادوار تحکيم وحدت و مهدی محموديان، روزنامه‌نگار و عضو کمیته اطلاع‌رسانی جبهه مشارکت ایران اسلامی در آخرين ساعات روز سه‌شنبه هشتم فروردين‌ماه ۹۱، به مرخصی آمدند.
اين دو زندانی سياسی در بند چهار سالن ۱۲ زندان رجايی‌شهر، موسوم به بند امنيتی، دوران محکوميت خود را سپری می‌کنند.
احمد زيدآبادی که در دهمين دوره انتخابات رياست جمهوری در ايران مشاور مهدی کروبی، نامزد اصلاح‌طلبان بود، در آغاز اعتراضات به نتايج اين انتخابات، در روز ٢٤ خردادماه ١٣٨٨ بازداشت شد.
وی که در دادگاه‌های عمومی متهمان رويدادهای پس از انتخابات حضور داشت هيچگاه به اتهامات خود “اعتراف” نکرد.
احمد زيدآبادی مردادماه سال گذشته برای نخستين بار به‌مدت دو روز به مرخصی آمده بود اما مهدی محموديان تاکنون از حق مرخصی برخوردار نشده بود
زيدآبادی در آذرماه ١٣٨٩ از سوی شعبه ٢٦ دادگاه انقلاب تهران به شش سال حبس و تبعيد به گناباد و ممنوعيت دائم از فعاليت‌های اجتماعی و سياسی محکوم گرديد.
اين رأی در دی‌ماه همان سال از سوی دادگاه تجديد نظر تأیيد شد.
احمد زيدآبادی، در فروردين‌ماه سال گذشته جايزه آزادی مطبوعات جهانی سازمان يونسکو در سال ۲۰۱۱ موسوم به گيلرمو کانو را دريافت کرد.
احمد زيدآبادی در سال٢٠١٠ نيز برنده جايزه قلم طلايی مؤسسه جهانی مطبوعات شده بود.
وی مردادماه سال گذشته پس از دو سال زندان برای نخستين بار به‌مدت دو روز به مرخصی آمده بود.
مهدی محمودیان ۲۵ شهریور ۱۳۸۸ در پی رويدادهای پس از دهمين دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران بازداشت شد. دادگاه انقلاب وی را به پنج سال حبس تعزیری و محرومیت از روزنامه‌نگاری محکوم کرده است.
این روزنامه‌نگار یکی از افرادی بود که در انتشار اسامی کشته‌شدگان وقایع انتخابات و فیلمی که گفته می‌شد حاوی تصاویری از “دفن پنهانی و دسته‌جمعی کشته‌شدگان وقایع انتخابات در قطعه ٣۰٢ بهشت زهرا است” مشارکت داشت.
وی شهریورماه سال گذشته با نوشتن نامه‌ای خطاب به آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، وضعیت “نامناسب” زندان رجایی‌شهر و “شکنجه” زندانیان در این زندان را شرح داده بود.
مهدی محمودیان پس از انتشار این نامه به سلول انفرادی منتقل شد و در یکی از ملاقات‌ها به مادر خود گفته بود که مأموران امنیتی به او گفته‌اند: “نمی‌گذاریم کسی که به رهبر نامه می‌نویسد از این‌جا زنده خارج شود.”
اين روزنامه‌نگار که در دوران زندان از مشکلات جدی جسمی نيز در رنج بود، تاکنون از حق مرخصی محروم مانده بود.