حفاظت محیط زیست میاندوآب اعلام کرد که به سبب ورود پساب آلوده کارخانه قند این شهرستان به داخل رودخانه زرین‌‌رود و عدم تخصیص حق‌آبه اکولوژیستی رودخانه هزاران ماهی در این رودخانه از بین رفته‌اند.

پس‌آب کارخانه قند میاندوآب همراه با کم‌آبی سبب مرگ هزاران ماهی و دیگر آبزیان رودخانه  زرینه‌رود شد (عکس: ایرنا)

رودخانه زرینه‌رود با طول ۳۰۲ کیلومتر یکی از طویل‌ترین و پرآب‌ترین رودهای شمال غرب ایران است. زرینه‌‌رود از کوه‌های چهل چشمه در سقز سرچشمه می‌گیرد و پس از گذر از شهرستان‌های بوکان، شاهین‌دژ و میاندوآب در جنوب دریاچه ارومیه ضمن تشکیل یک دلتای وسیع به عرض حدود ۱۰ کیلومتر در مراتع باتلاقی تالاب قره قشلاق به دریاچه ارومیه می‌ریزد. در سال‌های اخیر به دلیل رسوب‌گذاری، حجم عظیمی از آب زرینه‌رود به دریاچه ارومیه نمی‌ریزد. اکنون آلودگی این رودخانه بزرگ هم به سایر مشکلات اضافه شده است.

علیرضا بقالی، رییس اداره حفاظت محیط زیست میاندوآب پنجشنبه ۱۲ مهر از مرگ و میر «صدها هزار ماهی» در رودخانه زرینه‌رود خبر داده است.

این مقام مسئول در گفت‌وگو با خبرگزاری جمهوری اسلامی گفته است که کارشناسان محلی از آلاینده‌های زرینه‌رود نمونه‌برداری کرده‌اند. نتیجه آزمایش‌ها هم مشخص شده است. بقالی به ایرنا گفته است:

«آزمایشگاه اداره کل حفاظت محیط زیست استان مشخص کرد که ورود پساب آلوده کارخانه قند میاندوآب به داخل آب این رودخانه موجب افزایش بار آلی و کاهش میزان اکسیژن محلول آب شده و تلفات گسترده ماهی‌ها و انواع آبزیان را به دنبال داشته است. در این حادثه امور منابع آب میاندوآب نیز به علت آنکه حق‌آبه‌ زیست‌محیطی رودخانه‌ زرینه‌رود را اختصاص نداده، مقصر است.»

۵ مترمکعب در ثانیه حق‌آبه اکولوژیستی زرینه‌رود از سد «نوروزلو» است.

سد انحرافی «نوروزلو» در پانزده کیلومتری شهر میاندوآب در مسیر جاده میاندوآب به شاهین‌دژ و در کنار روستایی به نام نوروزلو قرار دارد. این سد در سال ۱۳۴۶ توسط یک شرکت اتریشی بر روی رودخانه زرینه‌رود ساخته شد و آبیاری ۸۵ هزار هکتار از اراضی میاندوآب به آن وابسته است.

به گفته رییس اداره حفاظت محیط زیست میاندوآب یک هفته قبل از آلودگی زرینه‌رود،  به مدیریت امور منابع آب شهرستان میاندوآب هشدار داده شده بود که در صورت عدم رهاسازی حق‌آبه رودخانه، ممکن است یک فاجعه زیست‌محیطی اتفاق بیفتد اما مسئولان به این هشدارها توجه نکردند. کارخانه قند میاندوآب هم با ریختن پساب به زرینه‌رود دامنه این بحران را وسیع‌تر کرده است.

دادستان عمومی و انقلاب شهرستان میاندوآب به عنوان مدعی‌العموم به این فاجعه زیست‌محیطی ورود پیدا کرده و پرونده‌ای نیز در این زمینه در دستگاه قضایی شهرستان میاندوآب تشکیل شده است.

کارخانه قند میاندوآب در سال ۱۳۹۳ نیز در حادثه‌ای مشابه به علت وارد کردن پساب خود به داخل این رودخانه و مرگ هزاران ماهی، مقصر شناخته و به پرداخت فقط ۸۰ میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شد.

بیشتر بخوانید: