مجلس ایران پس از انقلاب ۵۷، هشت دوره را پست سر گذاشته و به همین تعداد تجربه برگزاری انتخابات داشته است. انتخابات ادوار مجلس در سال‌های گذشته با فراز و نشیب‌های فراوانی همراه بوده اما هیچ‌گاه مشارکت در آن از ۷۱ درصد فرا‌تر نرفته و از ۵۱ درصد هم کمتر نشده است.

در همه این انتخابات‌ها، ( به جز دوره اول که پسوند اسلامی هم نداشت) تایید و یا رد صلاحیت و پس از آن تایید آرای اعلام شده در حوزه‌های انتخاباتی یک فاکتور عمده و مهم بوده است. نکته جالب اینکه روند مشارکت در استان‌هایی مانند تهران و اصفهان از دوره سوم، نزولی و همواره پایین‌تر از درصد مشارکت کشوری بوده است.

اولین دوره مجلس شورا
 
تاریخ برگزاری انتخابات:  ۲۴ اسفند ۱۳۵۸
تعداد افراد مجاز به رای دادن: ۲۰ میلیون و ۸۵۷ هزار و ۳۹۱ نفر
تعداد رای‌دهندگان: ۱۰ میلیون و ۸۷۵ هزار و ۹۶۹ نفر (مشارکت ۵۲. ۱۴ درصدی) 
 
بیشترین درصد مشارکت: استان مرکزی (۹۰. ۱۱ درصد) – استان یزد (۶۴. ۹۱ درصد) – استان سمنان (۶۲. ۳۸ درصد)
کمترین درصد مشارکت: استان کردستان (۲۲. ۴۹ درصد) – استان سیستان و بلوچستان (۲۲. ۷۹ درصد) – استان باختران (کرمانشاه) (۳۷. ۸ درصد)
تعداد کاندیدا‌ها: ۳ هزار و ۶۹۴ نفر
تعداد نمایندگان منتخب: ۲۷۰ نفر
تاریخ شروع به کار مجلس: ۷ خرداد ۱۳۵۹
 
ترکیب ریاست:
رییس: اکبر هاشمی رفسنجانی – نائب رییسان: سید اکبر پرورش، سید محمد موسوی خوئینی‌ها، حبیب الله عسگراولادی، محمد یزدی، سید محمد خامنه‌ای
 
ترکیب سیاسی و حزبی:
فراکسیون ائتلاف بزرگ (جامعه روحانیت مبارز، حزب جمهوری اسلامی، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، انجمن اسلامی معلمان، نهضت زنان مسلمان، سازمان فجر اسلام، اتحادیه انجمن‌های اسلامی شهر ری و بنیاد الهادی): ۸۵ نماینده
فراکسیون دفتر همکاری‌های مردم با رییس جمهوری: ۳۳ نماینده
فراکسیون همنام (نهضت آزادی و ملی مذهبی‌ها): ۲۰ نماینده
ناکام بزرگ: مسعود رجوی از سازمان مجاهدین خلق
 
اتفاقات مهم:
تصویب عدم کفایت سیاسی سیدابوالحسن بنی صدر، رییس‌جمهوری وقت
تصویب آزادی گروگان‌های سفارت آمریکا
 
 
دومین دوره مجلس شورای اسلامی
 
تاریخ برگزاری انتخابات: ۲۶ فروردین ۱۳۶۳
تعداد افراد مجاز به رای دادن: ۲۴ میلیون و ۱۴۳ هزار و ۴۹۸ نفر
تعداد رای‌دهندگان: ۱۵ میلیون و ۶۰۷ هزار و ۳۰۶ نفر (مشارکت ۶۴. ۶۴ درصدی)
 
بیشترین درصد مشارکت: استان زنجان (۸۱. ۱۲ درصد) – استان کهکیلویه و بویراحمد (۷۸. ۸۷ درصد) – استان خوزستان (۷۵. ۵۴ درصد)
کمترین درصد مشارکت: استان سمنان (۳۸. ۵۹ درصد) – استان فارس (۴۷. ۹۱ درصد) – استان کرمان (۵۲. ۳۶ درصد)
تعداد کاندیدا‌ها: یک هزار و ۵۹۲ نفر
تعداد نمایندگان منتخب: ۲۷۰ نفر
تاریخ شروع به کار مجلس: ۷ خرداد ۱۳۶۳
 
ترکیب ریاست:
رییس: اکبر هاشمی رفسنجانی – نائب رییسان: محمد یزدی، مهدی کروبی و محمدمهدی ربانی املشی
ترکیب سیاسی و حزبی:
راست‌گرایان و مذهبی‌های سنتی (جامعه روحانیت مبارز، جریان راست حزب جمهوری اسلامی، نمایندگان اصناف و بازار، موتلفه اسلامی): ۱۲ نماینده در تهران
چپ‌گرایان (دفتر تحکیم وحدت، جریان چپ حزب جمهوری اسلامی، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی): ۱۸ نماینده در تهران
این ترکیب تقریبا در ترکیب کلی نماندگان مجلس هم صادق بود
 
ناکام بزرگ: نهضت آزادی در برابر رد صلاحیت کاندیدا‌هایش از طرف شورای نگهبان، انتخابات مجلس را تحریم کرد. دعوت به تحریم انتخابات با پاسخ مثبت عمومی و واکنش سایر احزاب مواجه نشد و بازتاب چندانی پیدا نکرد.
 
اتفاقات مهم:
هیچ یک از گروه‌های مخالف آیت‌الله خمینی امکان شرکت در انتخابات را پیدا نکردند.
هماهنگی و تبعیت کامل مجلس با فرامین و رهنمودهای رهبری
تنش‌های مجلس در جریان اختلافات میان سیدعلی خامنه‌ای، رییس جمهوری وقت و میرحسین موسوی، نخست وزیر آن دوران
 
 
سومین دوره مجلس شورای اسلامی
 
تاریخ برگزاری انتخابات: ۱۹ فروردین ۱۳۶۷
تعداد افراد مجاز به رای دادن: ۲۷ میلیون و ۹۸۶ هزار و ۷۳۶ نفر
تعداد رای‌دهندگان: ۱۶ میلیون و ۷۱۴ هزار و ۲۸۱ نفر (مشارکت ۵۹. ۷۲ درصدی)
بیشترین درصد مشارکت: استان کهکیلویه و بویراحمد (۸۴. ۹۳ درصد) – استان ایلام (۸۳. ۸۵ درصد) – استان مرکزی (۷۶. ۷۳ درصد)
کمترین درصد مشارکت: استان تهران (۴۳. ۲۳ درصد) – استان سیستان و بلوچستان (۴۹. ۹۱ درصد) – استان باختران (کرمانشاه) (۵۲. ۱۴ درصد)
تعداد کاندیدا‌ها: یک هزار و ۹۹۹ نفر
تعداد نمایندگان منتخب: ۲۷۰ نفر
تاریخ شروع به کار مجلس: ۷ خرداد ۱۳۶۷
 
ترکیب ریاست:
رییس: اکبر هاشمی رفسنجانی – نائب رییسان: مهدی کروبی، حسین هاشمیان (تا مرداد ۱۳۶۸ و پیش از استعفای هاشمی رفسنجانی برای تصدی ریاست‌جمهوری)
رییس: مهدی کروبی – نائب رییسان: حسین هاشمیان، اسدالله بیات
 
ترکیب سیاسی و حزبی:
با انحلال حزب جمهوری اسلامی به عنوان مرجع و منبع طیف‌های محتلف سیاسی، جامعه روحانیت مبارز نیز در آستانه انتخابات با انشعاب نیروهای چپ‌گرای خود مواجه شد.
 
در دوره مجلس سوم برای نخستین بار و به طور رسمی، رهبری در انتخابات دخالت کرد. پس از برگزاری انتخابات نیز، بر سر تصمیم شورای نگهبان مبنی بر ابطال آرای برخی حوزه‌ها اختلافاتی رخ داد که بار دیگر به حضور نماینده دفتر رهبر برای فیصله دادن به موضوع، منجر شد
 
در مبارزات انتخاباتی دوگانه جریان چپ که خط امامی‌ها نامیده می‌شدند در مقابل راست‌گرایان سنتی که متهم به “اسلام آمریکایی” می‌شدند شکل گرفت و خط امامی‌ها یک پیروزی قاطع کسب کردند.
 
در تهران منتخبان در لیست انتخاباتی مجمع روحانیون مبارز، دفتر تحکیم وحدت، انجمن اسلامی معلمان ایران، انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها و خانه کارگر قرار داشتند و جامعه روحانیت مبارز موفق شد تنها سه کاندیدای خود را شامل علی اکبر ناطق نوری، محمدرضا باهنر و سعید رجایی خراسانی به مجلس بفرستد.
 
ترکیب مجلس به طور کلی با چینش نمایندگان تهران همسو بود و شاید بتوان مجلس سوم را نخستین کارزار حزبی برای ورود به مجلس دانست.
 
اتفاقات مهم:
 
میان وزارت کشور و شورای نگهبان بر سر نحوه و روند “احراز صلاحیت” کاندیدا‌ها مناقشه سخت و دامنه‌داری درگرفت که منجر به دخالت علی خامنه‌ای، رییس جمهور وقت شد. اما علی اکبر محتشمی‌پور موضوع را به “امام” گزارش کرد و سید احمد خمینی، مامور رسیدگی و حل مشکل شد.
 
به این ترتیب برای نخستین بار و به طور رسمی، رهبری در انتخابات دخالت کرد. پس از برگزاری انتخابات نیز، بر سر تصمیم شورای نگهبان مبنی بر ابطال آرای برخی حوزه‌ها اختلافاتی رخ داد که بار دیگر به حضور نماینده دفتر رهبر (محمدعلی انصاری) برای فیصله دادن به موضوع، منجر شد.
 
وزیر کشور برای حضور اعضای نهضت آزادی در انتخابات از آیت‌الله خمینی کسب اجازه کرد و با پاسخ منفی او مواجه شد.
 
 
چهارمین دوره مجلس شورای اسلامی
 
تاریخ برگزاری انتخابات: ۲۱ فروردین ۱۳۷۱
تعداد افراد مجاز به رای دادن: ۳۲ میلیون و ۴۶۵ هزار و ۵۵۸ نفر
تعداد رای‌دهندگان:  ۱۸ میلیون و ۷۶۷ هزار و ۴۲ نفر (مشارکت ۵۷. ۸۱ درصدی)
 
بیشترین درصد مشارکت:  استان کهکیلویه و بویراحمد (۸۶. ۶۲ درصد) – استان چهارمحال و بختیاری (۸۲. ۳۱ درصد)  – استان ایلام (۷۸. ۱۶ درصد)
کمترین درصد مشارکت:  استان تهران (۳۹. ۳۵ درصد) – استان اصفهان (۴۹. ۴ درصد) – استان سیستان و بلوچستان (۵۳. ۲۱ درصد)
تعداد کاندیدا‌ها: سه هزار و ۲۳۳ نفر
تعداد نمایندگان منتخب:  ۲۷۰ نفر
تاریخ شروع به کار مجلس:  ۷ خرداد ۱۳۷۱
 
ترکیب ریاست:
رییس: علی‌اکبر ناطق نوری – نائب رییسان: حسن روحانی و علی‌اکبر پرورش
ترکیب سیاسی و حزبی؛ اتفاقات مهم:
 
با مرگ آیت‌الله خمینی و حضور رهبر جدید که پیش از این گرایشاتش به جبهه راست‌گرایان علنی و عمده بود، فضای سیاسی تا حد زیادی به نفع بازنده‌های مجلس سوم شکل گرفته بود. ضمن اینکه با پایان جنگ، جامعه انتظار دوره نوینی را داشت که نمای کلی آن در وعده‌های نخستین روزهای انقلاب ترسیم شده بود.
 
در مجلس چهارم، پس از مرگ آیت‌الله خمینی و حضور رهبر جدید که پیش از آن، گرایشاتش به جبهه راست‌گرایان علنی و عمده بود، فضای سیاسی تا حد زیادی به نفع بازنده‌های مجلس سوم شکل گرفت
 
شورای نگهبان نیز این بار بی‌هراس دخالت مقامی مافوق، در تفسیر از اصل ۹۹ قانون اساسی نظارت خود را “استصوابی” و شامل تمام مراحل اجرایی انتخابات از جمله تایید و رد صلاحیت کاندیدا‌ها دانست.
 
در نتیجه این تصمیم و با وجود مخالفت‌های بسیار طیف اکثریت مجلس سوم، کاندیداهای معرفی شده از سوی مجمع روحانیون مبارز و سایر گروه‌های چپ‌گرا به طور گسترده رد صلاحیت شدند تا جایی که مجمع روحانیون مبارز تهدید به عدم شرکت در انتخابات کرد. در میان رد صلاحیت شده‌ها ۵۸ نماینده ادوار گذشته مجلس شامل ۴۰ مجلس سوم حضور داشتند.
 
شعار اطاعت از رهبری و حمایت از هاشمی راستگرایان چنان در آن انتخابات پرفروغ بود که مهدی کروبی، رییس مجلس پیشین به همراه چهره‌هایی مانند محمد موسوی خویینی‌ها، علی‌اکبر محتشمی‌پور، محمدرضا توسلی، عبدالواحد موسوی لاری، مرتضی الویری، سعید حجاریان، ابوالقاسم سرحدی‌زاده، محمد سلامتی، علیرضا محجوب و فاطمه کروبی به مجلس راه پیدا نکردند.
 
در تهران از لیست مجمع روحانیون مبارز تنها سید علی اکبر ابوترابی فرد و سید محمود دعایی رای آورده بودند که آن دو هم در لیست جامعه روحانیت قرار داشتند.
 
 
پنجمین دوره مجلس شورای اسلامی
 
تاریخ برگزاری انتخابات:  ۱۸ اسفند ۱۳۷۴
تعداد افراد مجاز به رای دادن: ۳۴ میلیون و ۷۱۶ هزار نفر
تعداد رای‌دهندگان:  ۲۴ میلیون و ۶۸۲ هزار و ۳۸۶ نفر (مشارکت ۷۱. ۱۰ درصدی)
 
بیشترین درصد مشارکت:  استان کهکیلویه و بویراحمد (۹۶. ۱۶ درصد) – استان ایلام (۹۰. ۶۴ درصد) – استان سمنان (۸۸. ۵۷ درصد)
کمترین درصد مشارکت:  استان تهران (۵۵. ۷۴ درصد) – استان سیستان و بلوچستان (۶۲. ۷۹ درصد) – استان اصفهان (۶۷. ۵۱ درصد)
تعداد کاندیدا‌ها: هشت هزار و ۳۶۵ نفر
تعداد نمایندگان منتخب:  ۲۷۰ نفر
تاریخ شروع به کار مجلس:  ۱۲ خرداد ۱۳۷۵
ترکیب ریاست:
 
رییس: علی‌اکبر ناطق نوری – نائب رییسان: حسن روحانی و محمدعلی موحدی کرمانی
ترکیب سیاسی و حزبی:
 
در حضور چهار ساله مجلس چهارم، اکثریتی که شعار حمایت از هاشمی را برگزیده بود با او بر سر برنامه‌های سیاسی و فرهنگی به مشکل برخورد. مشابه اختلافاتی که جریان چپ تقریبا حذف شده از عرصه مناصب، با رییس‌جمهوری وقت در حوزه اقتصادی داشتند.
 
این اختلافات منجر به پیدایش جریانی با نام “جمعی ازخدمتگزارن سازندگی ایران” شد که ۱۶ تن از وزیران، معاونان و نزدیکان هاشمی رفسنجانی آن را به راه انداخته بودند. مجلس به این اقدام که آن را “دخالت قوه مجریه در قوه مقننه” می‌دانست واکنش شدیدی نشان داد و تهدید به استیضاح وزرای عضو کرد. در ‌‌نهایت رهبر پیشقدم حل اختلافات شد و به عدم حضور وزیران رای داد.
 
“جمعی از کارگزاران سازندگی” نسخه دوم این جریان بود که در انتخابات مجلس شگفتی‌ساز و پیروز بزرگ لقب گرفت. جناح چپ هم با فرستادن تعدادی از کاندیداهای خود به مجلس، شکست دور پیش را ترمیم کرد و مجلسی نسبتا متعادل با حضور دو جناح عمده طرفداران حاکمیت شکل گرفت.
 
اتفاقات مهم:
علی‌اکبر ناطق نوری در نظر داشت که تجربه هاشمی رفسنجانی را تکرار کند و از ریاست مجلس به ریاست جمهوری برسد. اما در برابر کاندیدای جناح مقابل و رقیبی نه چندان شناخته شده، به سختی شکست خورد و به حضور خود در راس مجلسی منتقد و مخالف سیاست‌های دولت اصلاح‌طلب جدید ادامه داد.
 
برخی از نیروهای ملی مذهبی مانند عزت الله سحابی، غلامعباس توسلی، ابوالفضل بازرگان و محمد بسته نگار پس از سال‌ها امکان کاندیداتوری و حضور در انتخابات مجلس را پیدا کردند اما به دلیل دیر اعلام شدن نامشان، در انتخابات شرکت نکردند.
 
ششمین دوره مجلس شورای اسلامی
 
تاریخ برگزاری انتخابات:  ۲۹ بهمن ۱۳۷۸
تعداد افراد مجاز به رای دادن: ۳۸ میلیون و ۷۲۶ هزار و ۴۳۱ نفر
تعداد رای‌دهندگان:  ۲۶ میلیون و ۸۲ هزار و ۱۵۷ نفر (مشارکت ۶۷. ۳۵ درصدی)
بیشترین درصد مشارکت:  استان کهکیلویه و بویراحمد (۹۶. ۵۱ درصد) – استان ایلام (۸۷. ۰۱ درصد) – استان چهارمحال و بختیاری (۸۶. ۰۴ درصد)
کمترین درصد مشارکت:  استان تهران (۴۶. ۸۸ درصد) – استان اصفهان (۶۰. ۰۴ درصد) – استان قم (۶۶. ۰۲ درصد)
 
تعداد کاندیدا‌ها: ۶ هزار و ۸۵۳ نفر
تعداد نمایندگان منتخب:  ۲۹۰ نفر
تاریخ شروع به کار مجلس:  ۷ خرداد ۱۳۷۹
 
ترکیب ریاست:
رییس: مهدی کروبی – نایب رییسان: بهزاد نبوی و سید محمدرضا خاتمی
ترکیب سیاسی و حزبی:
با حضور دولت سید محمد خاتمی و شکل‌گیری جریانی که به “اصلاح‌طلب” معروف شده بود، انتخابات با شور و هیجان خاصی از سوی دو طیف سیاسی و بخش‌های زیادی از شهروندان پیگیری می‌شد که در ‌‌نهایت به پیروزی قاطع اصلاح‌طلبان و حزب تازه تاسیس جبهه مشارکت منجر شد.
 
جناح راست در سراسر کشور موفق به فرستادن بیش از ۸۰ نماینده به مجلس نشد و مجلسی منتقد، جنجالی و با حضور چهره‌هایی جدید شکل گرفت.
 
در دوره مجلس ششم شورای نگهبان بار دیگر تصمیم به رد صلاحیت‌های گسترده داشت که با مقاومت وزارت کشور و مصطفی تاجزاده، رییس ستاد انتخابات مواجه شد. در پایان انتخابات احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان و تاجزاده از یکدیگر به مراجع قضایی شکایت کردند
 
اتفاقات مهم:
شورای نگهبان بار دیگر تصمیم به رد صلاحیت‌های گسترده داشت که با مقاومت وزارت کشور و مصطفی تاجزاده، رییس ستاد انتخابات مواجه شد. در پایان انتخابات احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان و تاجزاده از یکدیگر به مراجع قضایی شکایت کردند.
 
در تهران و از سوی شورای نگهبان ۷۰۰ هزار رای باطل اعلام شد و به این ترتیب به جای علیرضا رجایی، غلامعلی حداد عادل به مجلس راه یافت و رییس فراکسیون اقلیت شد.
 
با وجود رد صلاحیت چهره‌هایی مانند عباس عبدی، هاشم آغاجری و حمیدرضا جلایی‌پور اما دو کاندیدای لیست ملی‌مذهبیی‌ها تایید صلاحیت شد.
 
هفتمین دوره مجلس شورای اسلامی
 
تاریخ برگزاری انتخابات: یک اسفند ۱۳۸۲
تعداد افراد مجاز به رای دادن: ۴۶ میلیون و ۳۵۱ هزار و ۳۲ نفر
تعداد رای‌دهندگان:  ۲۳ میلیون و ۷۳۴ هزار و ۶۷۷ نفر (مشارکت ۵۱. ۲۱ درصدی)
بیشترین درصد مشارکت:  استان کهکیلویه و بویراحمد (۸۹. ۸۱ درصد) – استان سیستان و بلوچستان (۷۵. ۳۸ درصد)  – استان چهارمحال و بختیاری (۷۵. ۳۵ درصد)
کمترین درصد مشارکت:  استان کردستان (۳۲. ۲۶ درصد) – استان تهران (۳۶. ۷۸ درصد) –استان اصفهان (۴۱. ۶۳ درصد)
 
تعداد کاندیدا‌ها: هشت هزار و ۱۷۲ نفر
تعداد نمایندگان منتخب:  ۲۹۰ نفر
تاریخ شروع به کار مجلس:  ۷ خرداد ۱۳۸۳
 
ترکیب ریاست:
رییس: غلامعلی حداد عادل – نائب رییسان: محمدرضا باهنر و محمدحسن ابوترابی‌فرد
ترکیب سیاسی و حزبی:
شورای نگهبان با ردصلاحیت گسترده‌ای که شامل بیش از ۴۴ درصد متقاضیان کاندیداتوری بود، باعث استعفای ده‌ها نماینده مجلس ششم شد.
 
مجلس هشتم اگرچه ترکیبی مشابه مجلس هفتم با اکثریتی اصولگرا داشت اما به تدریج منتقدان دولت محمود احمدی‌نژاد در آن قدرت گرفتند و انتقدات تندی نسبت به رییس قوه مجریه و اعضای کابینه در مجلس عنوان شد
 
اما با وجود اعتراضات گسترده، رییس جمهوری و رییس مجلس در ‌‌نهایت به فرمان رهبری گردن گذاشتند و انتخابات مجلس هفتم در روز مقرر برگزار شد.
 
این انتخابات که بدون حضور چهره‌ها و جریانات اصلی اصلاح‌طلبان برگزار شد، رکورد کمترین میزان مشارکت را به خود اختصاص داد و اکثریت راه‌یافتگان متمایل به جناح راست و ائتلاف‌ها و طیف‌های جدیدی از این جناح بود.
 
اتفاقات مهم:
مخالفت با دولت سید محمد خاتمی و گرایش به رهبری از مهم‌ترین ویژگی‌های مجلس هفتم بود.
آیت‌الله خامنه‌ای به صراحت در روز رای‌گیری گفت: “امروز براى کشور و ملت، روز بزرگى است. همه‌ انتخابات‌ها این‌طور است؛ اما احساس مى‌کنم این انتخابات مهم‌تر است” و پس از مشخص شدن آرا نیز خوشنودی خود را از غلبه بر “توطئه پیچیده و استکبارىِ تأخیر مجلس” و حضور “نمایندگان تازه‌نفس” اعلام کرد.
 
 
هشتمین دوره مجلس شورای اسلامی
 
تاریخ برگزاری انتخابات:  ۲۴ اسفند ۱۳۸۶
تعداد افراد مجاز به رای دادن: ۴۳ میلیون و ۸۲۴ هزار و ۲۵۴ نفر
تعداد رای‌دهندگان:  ۲۴ میلیون و ۲۷۹ هزار و ۷۱۷ نفر (مشارکت ۵۵. ۴۰ درصدی)
بیشترین درصد مشارکت:  استان کهکیلویه و بویراحمد (۹۰. ۰۹ درصد) – استان خراسان جنوبی (۷۸. ۳۳ درصد) – استان ایلام (۷۵. ۰۱ درصد)
کمترین درصد مشارکت:  استان تهران (۳۰. ۲۲ درصد) – استان اصفهان (۳۹. ۹۷ درصد) – استان کردستان (۴۴. ۸۳ درصد)
تعداد کاندیدا‌ها: هفت هزار و ۶۰۰ نفر
تعداد نمایندگان منتخب:  ۲۹۰ نفر
تاریخ شروع به کار مجلس:  ۷ خرداد ۱۳۸۷
 
ترکیب ریاست:
رییس: علی لاریجانی – نائب رییسان: محمدرضا باهنر و سید شهاب‌الدین صدر
ترکیب سیاسی و حزبی:
در انتخابات این دوره نیز شورای نگهبان نقش عمده‌ای داشت و با وجود تمایل گروه‌های مختلف اصلاح‌طلب به حضور دوباره، شمار بسیار زیادی از آنان را ردصلاحیت کرد.
 
در ‌‌نهایت هم کمتر از ۴۰ نماینده طیف اصلاح‌طلب به مجلس راه یافتند. ضمن اینکه این دوره نیز با مشارکت چندانی همراه نبود و در انتخاب میان طیف‌های تازه تاسیس اصولگرایان نیز، اقبال به چهره‌های جدید و تازه ورود بیشتر بود.
 
اتفاقات مهم:
مجلس هشتم اگرچه ترکیبی مشابه مجلس هفتم با اکثریتی اصولگرا داشت اما به تدریج منتقدان دولت محمود احمدی‌نژاد در آن قدرت گرفتند و انتقدات تندی نسبت به رییس قوه مجریه و اعضای کابینه در مجلس عنوان شد.
 

انتخابات جنجالی ریاست‌جمهوری در سال ۱۳۸۸ و اعتراضات متعاقب آن نیز در مجلس بازتاب‌هایی پیدا کرد که از جمله باعث تشکیل چند گروه تحقیق و تفحص شد اما پس از راهپیمایی ۲۵ بهمن ۱۳۸۹، نمایندگان با راهپیمایی و شعار دادن در صحن علنی مجلس، خواستار دسستگیری (و برخی حتی اعدام) موسوی و کروبی شدند.