ايران می‌گويد قصد دارد يک شبکه موازی با اينترنت راه‌اندازی کند. به گفته‌های مقام‌های دولتی ايران اين شبکه موازی “اينترنت پاک” نام دارد.

رضا تقی‌پور، وزير ارتباطات و فناوری اطلاعات ايران سه‌شنبه نهم اسفند ۱۳۹۰ به خبرگزاری مهر گفت: “وجود آسيب‌های امنيتی در کنار آسيب‌های فرهنگی، اجتماعی و اخلاقی در شبکه اينترنت، امروزه بسياری از کشورها را وادار کرده که شبکه‌ای موازی در کنار اينترنت راه‌اندازی کنند.”

به گفته وزير ارتباطات ايران “امروز به شبکه اينترنت اعتمادی نيست.” چند روز پيش نيز يک مقام وزارت اطلاعات ايران گفته بود: “اينترنت ابزار تهديد نيست، بلکه خود تهديد است.”

وزير ارتباطات و فناوری اطلاعات ايران: وجود آسيب‌های امنيتی در کنار آسيب‌های فرهنگی، اجتماعی و اخلاقی در شبکه اينترنت، امروزه بسياری از کشورها را وادار کرده که شبکه‌ای موازی در کنار اينترنت راه‌اندازی کنند

وزير ارتباطات و فناوری اطلاعات افزود: “امروز شاهد هستيم که عمدتاً صاحبان محتوا، کسب و کارهايی را به خاطر سودجويی و بعضی تجارت‌های کثيف و غيراخلاقی را وارد شبکه‌های اينترنت کرده‌اند.”

تقی‌پور با اشاره به اينکه اتحاديه جهانی مخابرات سال ۲۰۰۹ را با عنوان سال حفاظت از کودکان در برابر آسيبه‌ای اينترنت نامگذاری کرد، گفت: “اين نشان می‌دهد در کنار مزيت‌هايی که در شبکه باند پهن اينترنت متصور هستيم اين شبکه امروز آسيب‌هايی هم به ويژه برای کشورهايی که قائل به ارزش‌های ملی، خانوادگی و اعتقادی هستند، وارد کرده است.”

به گفته راه‌حل اين وضعيت “اينترنت پاک” است.

ايران چند ماهی است که می‌گويد قصد دارد “اينترنت پاک يا اينترنت ملی”‌را راه‌اندازی کند. با اين حال تاکنون وعده‌ای وزارت ارتباطات برای راه‌اندازی اين نوع از اينترنت به عقب افتاده است.

“اينترنت ملی” پيش از اين در کشورهايی چون چين و کره شمالی به اجرا گذاشته شده است.

سازمان گزارشگران بدون مرز که انجمنی غيردولتی در دفاع از آزادی اطلاع‌رسانی است، اينترنت ملی ايران را “طرحی عليه آزادی بيان و اينترنت جهانی” می‌داند که در خدمت “تشديد سانسور و کنترل گسترده شهروند وب‌نگاران” است.

خانه آزادی نيز که سازمانی غيردولتی در واشنگتن است، در پژوهشی که آوريل ۲۰۱۱ (فروردين ۱۳۹۰) منتشر شد، اعلام کرد ايران از “کم‌ترين” آزادی اينترنت در جهان برخوردار است.