با نزدیک شدن سال تحصیلی جدید، خبرگزاری‌های نزدیک به سپاه از توزیع «گسترده» نوشت‌افزارهای تبلیغی – اسلامی در سراسر ایران خبر داده‌اند. گردش مالی در این زمینه بالغ بر بیش از ۴ هزار میلیارد تومان است که بیش از ۹۰ درصد آن نصیب چین، ترکیه و هند می‌شود. گرانی کالاها از جمله نوشت‌افزارهای مورد نیاز کودکان، دریچه‌ای به روی «کاسبان تحریم» گشوده است.
خبرگزاری تسنیم گزارش داده که تیراژ «نوشت‌افزارهای اسلامی» در ایران از ۵۰۰ هزار نسخه به ۷ میلیون نسخه افزایش یافته است. کودکان ایرانی علاقه‌ای به این نوشت‌افزارها با تصاویر تبلیغی و ناشیانه و شخصیت‌های غیرقابل ارتباط ندارند. با این‌همه برای ترویج چنین محصولاتی قرار است در آستانه سال تحصیلی جدید ۷۵۰ نمایشگاه در سراسر ایران برگزار شود.
سعید حسینی، مدیر «مجمع نوشت‌افزار اسلامی ایرانی» چهارشنبه ۱۷ مرداد در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم اعتراف کرده که در ۲۰ سال گذشته کودکان ایرانی به چنین محصولاتی بی‌علاقه بوده‌اند:
«۲۰ سال تثبیت شده که کاراکتر ایرانی جواب نمی‌دهد، از سوی دیگر تجربه‌های تلخی همچون “دارا و سارا” نیز وجود داشت. به همین دلیل نمونه‌سازی زمان می‌برد.»
دارا و سارا شکل اسلامی‌شده و با حجاب عروسک‌های باربی بودند اما در بازار شکست خوردند. شکست این عروسک‌ها سبب شد که علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی این موضوع را در شورای عالی انقلاب فرهنگی به بحث بگذارد. از هر ۱۰ کودک ایرانی، ۹ کودک صاحب عروسک باربی‌ست. کار به آنجا رسید که سال گذشته پلیس نظارت بر اماکن عمومی تهران به عروسک‌فروش‌ها هشدار داد که فروش باربی جرم است و با کسانی که چنین تخلفی را مرتکب شوند برخورد می‌شود.
اتحادیه نوشت‌افزار و لوازم مهندسی ایران اعلام کرده ۹۵ درصد اقلام نوشت‌افزاری وارداتی هستند. این نوشت‌افزارها در کشورهای چین، هند و ترکیه، عمده خریداران نفت ایران در آسیا تولید می‌شوند.
نصراله پژمان‌فر، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی کمتر از یک ماه پیش اعلام کرد که وزارت آموزش، وزارت صمت و همچنین وزارت ارشاد اسلامی رغبت چندانی به «نوشت‌افزارهای اسلامی» ندارند. این وزارتخانه‌ها استدلال می‌کنند که کودکان به این محصولات بی‌علاقه‌اند.
نصرالله پژمان‌فر، در گفت‌وگو با تسنیم گفته است:
«علاوه بر بُعد اقتصادی که سود چشمگیری دارد، اقلام نوشت‌افزار از نظر اجتماعی و فرهنگی نیز حائز اهمیت‌اند. طرح‌های غربی که در برخی از این کالاها استفاده می‌شود، آثار فراوانی بر مخاطبان دارد. متأسفانه تعلل‌هایی میان برخی از مدارس نسبت به ورود نوشت‌افزار اسلامی ایرانی و استفاده دانش‌آموزان از این کالاها وجود دارد که حتماً پیگیری خواهد شد، گاه نیز بهانه‌هایی مطرح می‌شود مبنی بر اینکه مقدار تولیدات داخل منطبق با نیازهای دانش‌آموزان نیست.»
در سال‌های گذشته دولت تلاش کرده بود با ایجاد مراکزی، نوشت‌افزارهای اسلامی را با قیمت ارزان‌تر به دانش‌آموزان عرضه کند. اما حتی قیمت ارزان‌تر هم رغبتی در کودکان و دانش‌آموزان ایجاد نکرد. علاوه بر طرح‌ها و کاراکترهای دل‌نچسب، کیفیت کاغذ این محصولات هم با نمونه خارجی برابری نمی‌کرد.
سال تحصیلی گذشته مریم رحیمی که در آن زمان دانش‌آموز کلاس پنجم بود و همراه برادر و مادر خود برای خرید لوازم التحریر به بازار آمده بود، به رسانه‌های داخلی گفته بود بیشتر به خرید دفترچه‌هایی با طرح‌های کارتنی مثل باب اسفنجی و یا کیتی تمایل دارد. این طرح‌ها در نظر او «قشنگ» جلوه می‌کردند.
بعد از سقوط پنجاه درصدی ارزش ریال در برابر دلار آمریکا، یک دفتر مشق فانتزی در بازار ۴۵ هزار تومان قیمت دارد. به نظر می‌رسد که دریچه‌ای در برابر «کاسبان تحریم» گشوده شده: ارائه دفترچه‌هایی با قیمت ارزان‌تر اما با طرح اسلامی به خانواده‌هایی که قدرت خریدشان کاهش پیدا کرده است.
بیشتر بخوانید:
من نمیدونم چرا اینها اینقدر بی سلیقه اند! وقتی به ایران میرم و برنامه های تلویزیون رو تماشا میکنم میبینم اصلا حال تماشا کردن حتی یکی از برنامه هاشون رو از اول تا اخر ندارم” تو برنامه بچه ها از مردن حرف میزنند! مثلا داشت یه نمایش عروسکی نشون میداد که بابا جعفر توی یه پارکی باغبون بود و هر وقت لیلا کوچولو با مادرش یا پدرش به پارک میرفتند اون باغبون با لیلا خیلی صمیمی بوده و یه روز که لیلا به پارک میره بابا جعفر رو نمیبینه و همکارهای بابا جعفر به لیلا میگن که بابا جعفر رفته پیش خدا! کسی منکر این نیست که مرگ حقه یا واقعیته” اما ایا اشنا کردن یه بچه چهار پنج ساله با پدیده مرگ چه سودی بحال اون بچه داره؟ اصلا چه لزومی داره که ادم با یه بچه از مرگ صحبت کنه؟ شاید هم خاصیت داره و من نمیفهمم؟!
امیر راست گفتار / 08 August 2018