سازمان عفو بین‌الملل گفته است تومور استخوانی آرش صادقی، زندانی سیاسی ممکن است سرطانی باشد و مسئولان باید او را به یک مرکز تخصصی سرطان منتقل کنند. آن‌ها اما تاکنون اقدامی در این جهت انجام نداده‌اند.
عفو بین‌الملل در بیانیه خود گفته است که در طول ۱۸ ماه گذشته، آرش صادقی دچار درد مزمن در ناحیه کتف و شانه بوده ولی مقام‌های زندان به جای ارجاع او به آزمایش‌های تشخیصی، تنها داروهای مسکن و ضد التهاب برای او تجویز کرده‌اند.
بهداری زندان رجایی‌شهر در اوایل خردادماه سال جاری در نهایت یک عکس رادیوگرافی از دست او گرفت. چند روز بعد، او به بیمارستانی خارج از زندان اعزام شد و تحت معاینه یک پزشک متخصص سرطان قرار گرفت. به‌نوشته عفو بین‌الملل، آرش صادقی گفته است که از این اعزام ناگهانی به پزشک متخصص سرطان متعجب و نگران شده ولی درخواست‌های مکرر او برای گرفتن اطلاعات از طرف پزشک متخصص بدون پاسخ مانده و او تنها از لابه‌لای سخنان پزشکان شنیده است که به داشتن «سارکوم استخوان» مشکوک است. او سپس فهمیده است که این یک نوع سرطان نادر است که اغلب از استخوان‌های بازو یا پا شروع می‌شود.
بر اساس اطلاعات سازمان عفو بین‌الملل، در ۲۲ خردادماه، او بار دیگر برای یک معاینه پزشکی به بیمارستانی خارج از زندان منتقل شد که در راه اعزام، مأمور زندان به او اجازه داد که برای چند لحظه به پرونده پزشکی‌اش نگاه کند. در این زمان بود که آرش صادقی متوجه شد پزشکان یک تومور استخوانی در کتف او تشخیص داده و توصیه کرده‌اند که به سرعت به انستیتو کانسر بیمارستان خمینی برای تشخیص سرطانی بودن تومور منتقل شود. دفتر دادستانی اما تا حال حاضر به آرش صادقی و خانواده‌ی او اجازه نداده است که پرونده پزشکی او را به‌طور کامل مطالعه کنند.
یکی از مسئولان بهداری زندان نیز به این فعال حقوق بشر گفته است که «زمان برای بیماری تو حرف اول را می‌زند» و او باید بلافاصله برای سرطان استخوان مورد آزمایش قرار بگیرد.
خانواده آرش صادقی سپس با مراجعه به دادستاتی تهران خواستار صدور مجوز انتقال او به بیمارستان امام خمینی حتی با هزینه خود شده است اما دادستانی با این درخواست کرده و گفته است که درمان آرش صادقی باید در بیمارستان مدنی کرج انجام شود.
نگرانی عفو بین‌الملل از آن است که بیمارستان مدنی کرج تجهیزات و تخصص لازم برای تشخیص و درمان سرطان استخوان را نداشته باشد. در قرارداد این بیمارستان با سازمان زندان‌ها آمده است که مقامات قضائی می‌توانند کنترل کامل بر پرونده‌های پزشکی زندانیان داشته باشند و این اختیار و امکان را دارند که دسترسی زندانی و خانواده‌اش به پرونده پزشکی را محدود یا ممنوع کنند.
عفو بین‌الملل بارها خواستار آزادی بی قید و شرط آرش صادقی و همسرش گلرخ ایرایی شده است.
آرش صادقی اولین بار در روز ۱۸ تیر سال ۸۸ در مقابل دانشگاه علامه طباطبایی تهران، همراه تعدادی از دانشجویان معترض به نتایج انتخابات جنجال‌برانگیز ریاست جمهوری از سوی مأموران وزارت اطلاعات بازداشت و پس از ۹۰ روز به قید کفالت آزاد شد. او بار دیگر در اردیبهشت سال ۹۳ توسط اطلاعات سپاه بازداشت و پس از ۶ ماه حبس در اسفند ماه و با وثیقه ۶۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. زمانی که او به‌طور موقت از زندان آزاد شده بود، مأموران برای بازداشتش به خانه او یورش بردند که این امر موجب سکته و در نهایت فوت مادر آرش صادقی شد.
این فعال سیاسی آخرین بار در خرداد ماه سال ۹۵ در دادسرای شهید مقدس زندان اوین بازداشت و برای اجرای حکم ۱۹ سال حبس روانه زندان اوین شد. صادقی در آبان ماه ۹۵ به مدت ۷۰ روز دست به اعتصاب غذا زد و مهر ماه ۹۶ نیز از زندان اوین به زندان رجایی شهر کرج تبعید شد.
بیشتر بخوانید: