شهرنوش پارسیپور – تا جوانگ – قدرت کبیر/سهخطی بالایی: جهاِن برانگیختن، تندر/سهخطی پائینی جیان کنش، آسمان/خطهای کبیر که خطهای روشن و قوی هستند، نیرومندند.
چهار خط روشن از پائین وارد ششخطی شدهاند و در حال صعود به بالا هستند. سهخطی بالایی جهاِن، برانگیختن، تندر است، سهخطی پائینی جیان، کنش، آسمان است. جیان قوی است. جهاِن تولیدکننده جنبش است. اتحاد جنبش و قدرت حامل معنای قدرت کبیر است. ششخطی در ارتباط با نخستین ماه (فروردین) است.
داوری
قدرت کبیر. ایستادگی مطلوب است.
ششخطی اشاره به زمانی دارد که ارزش درونی با نیروی فراوان بالا آمده و به قدرت میرسد. اما توانمندی آن از حدود خط میانی عبور کرده، پس اینجا خطری وجود دارد، ممکن است به طور کامل صرفاً به نیروی خود تکیه کرده و فراموش کند بپرسد درست چیست. خطر دیگری که وجود دارد این است که به دلیل جنبندگی ممکن است زمان درست حرکت کردن را به دست فراموشی بسپاریم. از این قرار این معنا ظاهر شده که ایستادگی مطلوب است. چرا که قدرت حقیقی کبیر به دلیل نیروی محض جنبندگی تباه نشده، بلکه از درون در اتحاد با اصول بنیادین درستی و عدالت باقی مانده است. هنگامی که ما این را درک کنیم که عظمت و عدالت بایستی بدون تردید با یکدیگر متحد شوند- معنای حقیقی همه آنچه را که در آسمان و زمین اتفاق میافتد درک خواهیم کرد.
انگاره
تندر در اوج آسمان:
انگاره قدرت کبیر.
از این قرار انسان برتر از راهی که با نظم مستقر
هماهنگ نیست گذر نمیکند.
تندر- نیروی برق- در بهار اوج میگیرد. جهت حرکت این جنبش در سازگاری با جهت حرکت آسمان است. پس نیروئیست هماهنگ با آسمان، مولد قدرت کبیر. با وجود این قدرت حقیقی، وابسته به موجودیت سازگار با درستیست. از این قرار انسان برتر در زمانهای قدرت کبیر از انجام هر کاری که با نظم مستقر سازگاری نداشته باشد پرهیز میکند.
خطها
نه در خط آغازین یعنی:
قدرت در شصتهای پا.
ادامه دادن باعث بداقبالیست.
این به تحقیق درست است.
شصتهای پا در پائینترین بخش بدن قرار دارند و آماده پیشروی هستند. پس قدرت کبیر در مکانهای پائین اثرات سودمند خود را با پیشروی با زور کاهش میدهد. این اگر با پافشاری همراه باشد به تحقیق موجب بداقبالی میشود، و در نتیجه اینجا از طریق پند و اندرز اخطاری در میان میآید.
نه در مکان دوم یعنی:
پشتکار باعث خوشاقبالی میشود.
در اینجا اساس بر این قرار گرفته که دروازههای موفقیت آغاز به باز شدن کردهاند. مقاومت به پایان میرسد و ما آغاز به پیشروی میکنیم. اینجا جائیست که در آن ما به سادگی طعمه اعتماد به خود میشویم. اینجا روشن میشود که چرا کتاب میگوید پشتکار (یعنی پشتکار درونی متعادل بدون استفاده نابهجا از قدرت) خوشاقبالی به همراه میآورد.
نه در خط سوم یعنی:
انسان پست در جریان قدرت کار میکند.
انسان برتر چنین نمیکند.
ادامه دادن خطرناک است.
بزی به پرچین شاخ میزند
و شاخهایش در آن گیر میکند.
لاف قدرت زدن باعث گرفتاری میشود، درست همانند بزی که شاخهایش به پرچین گیر کند. اینجا همان جائیست که اگر انسان فرودست مالک آن شود قدرت خود را آشکار میکند، انسان برتر هرگز چنین اشتباهی نمیکند. او در تماممدت از خطر به جلو فشار آوردن به رغم شرایط آگاهی دارد و در نتیجه در زمان معین از نمایش قدرت توخالی پرهیز میکند.
نه در خط چهارم یعنی:
پشتکار باعث خوشاقبالی میشود.
پشیمانی ناپدید میشود.
حصار باز میشود، هیچ مانعی وجود ندارد.
قدرت بستگی به محور یک گاری بزرگ دارد.
اگر انسانی به آرامی و با پشتکار در از میان برداشتن موانع کار کند، موفقیت در انتها به دست میآید. موانع برطرف شده، و تمامی فرصت برای پشیمانی از زیادهروی در به کار بردن نیرو ناپدید میشود.
قدرت چنین انسانی در خارج تظاهری ندارد، اما این قدرت قادر به تکان دادن بارهای سنگین است، درست همانند یک گاری بزرگ که تمامی قدرت آن در محور چرخش قرار دارد. هرچه این قدرت کمتر تظاهر بیرونی داشته باشد، تأثیر بیشتری دارد.
شش در خط پنجم یعنی:
از دست دادن بز به آسانی،
پشیمانی در کار نیست.
بز برای سختکوشی بیرونی و ضعف درونیاش شهرت دارد. اکنون شرایط به گونهایست که هر کاری آسان مینماید؛ دیگر مقاومتی وجود ندارد. شخص میتواند ستیزهجویی و لجبازی در عمل را رها کرده و از این بابت تأسف نداشته باشد.
شش در خط بالا یعنی:
بزی به حصار شاخ میزند.
نه جلو میرود و نه عقب میرود.
راهی برای پیشروی وجود ندارد.
اگر شخص متوجه مشکلات باشد خوشاقبالی در پیش روست.
اگر ما ماجراجویی را از حد بگذرانیم به نقطه کوری خواهیم رسید که نه راه پیش داریم و نه راه پس، و هرکاری بکنیم اوضاع را پیچیدهتر خواهیم کرد. چنین لجاجتی ما را به دام مشکلات فراوانی میاندازد. اما اگر موقعیت را واقعگرایانه ببینیم میتوانیم خود را مهیای عمل کرده و تصمیم بگیریم راه را ادامه ندهیم، همه چیز در زمان تنظیم میشود.
در همین زمینه:
::برنامههای رادیویی شهرنوش پارسیپور در رادیو زمانه::
::وبسایت شهرنوش پارسیپور::