محمود احمدینژاد، رئيسجمهوری ايران اعلام آمادگی کرده است تا پيش از انتخابات نهمين دوره مجلس در پارلمان اين کشور حاضر شود و به پرسشهای نمايندگان پاسخ دهد.
انتخابات مجلس ايران ۱۲ اسفند ۱۳۹۰ برگزار میشود.
محمدرضا ميرتاجالدينی، معاون پارلمانی احمدینژاد شامگاه ۱۸ بهمن ۱۳۹۰ به خبرگزاری جمهوری اسلامی (ايرنا) گفت: “رئيسجمهور از هفته آينده هر موقع که مجلس جلسه علنی برگزار کند، آمادگی پاسخ به سوالات نمايندگان را دارد.”
طرح سوال از احمدینژاد از ابتدا تاکنون:
پنجم تير ۱۳۹۰: علی مطهری اين طرح را با ۱۰۰ امضا تحويل هيأت رئيسه مجلس داد
اول آبان: با کاهش شمار امضاکنندگان، اين طرح متوقف شد
هشتم آبان: با اضافه شدن چند امضای ديگر، طرح سوال از احمدینژاد بار ديگر به جريان افتاد
۳۰ آذر: طرح سوال از رئيسجمهور با ۷۹ امضا تحويل هيأت رئيسه مجلس داده شد، هيأت رئيسه مجلس نيز اين طرح را برای بررسی به کميسيونها فرستاد
۱۶ بهمن: نمايندگان اعلام کردند از توضيحات دولت قانع نشدهاند
۱۸ بهمن: مجلس اعلام کرد احمدینژاد تا ۱۸ اسفند ۱۳۹۰ فرصت پاسخگويی دارد
طرح سوال از احمدینژاد از پنجم تير ۱۳۹۰ در مجلس ايران مطرح شد. اين طرحها مدتها مورد مناقشه بود تا اينکه در ۳۰ آذر توسط هيأت رئيسه مجلس اعلام وصول شد و به جريان افتاد.
پس از اعلام وصول، اين طرح برای بررسی به کميسيوهای مجلس فرستاده شد. در اين مرحله نمايندگان دولت با حضور در مجلس به سوالات طراحان سوال از رئيسجمهور پاسخ دادند.
طراحان سوال از احمدینژاد نيز هفته گذشته اعلام کردند که از پاسخهای نمايندگان دولت قانع نشدهاند و به اين ترتيب احمدینژاد بايد شخصاً برای پاسخگويی به مجلس برود.
اين نخستين بار در تاريخ ايران است که مجلس، رئيسجمهور را برای پاسخگويی فرا میخواند.
معاون پارلمانی احمدینژاد، زمانبندی اين طرح را “تبليغاتی” دانسته است. ميرتاجالدينی درباره زمانبندی طرح سئوال از رئيسجمهور مبنی بر اين که اعلام وصول قبل از انتخابات و حضور وی در صحن بعد از انتخابات باشد ، گفت: “اين طراحی حکايت از انگيزه تبليغاتی نمايندگان سوالکننده دارد، چرا که نمیخواهند پاسخهای محکم رئيسجمهور پيش از انتخابات در صحن علنی مطرح شود.”
به گفته وی “اصل سوال از رئيسجمهور سياسی است و با محوريت تعدادی از نمايندگان مخالف دولت و جريان اقليت شکل گرفته است.”
ميرتاجالدينی با بيان اينکه “اين نمايندگان از ابتدا تصميم گرفته بودند قانع نشوند”، افزود: “در بسياری موارد در کميسيونها شاهد بوديم که پاسخهای محکم و مستدل از سوی نمايندگان رئيسجمهور داده میشود اما چون تصميم داشتند قانع نشوند، اعلام میکردند که قانع نشدهاند.”
ميرتاجالدينی برخی سوالات را “خلاف قانون اساسی” دانست و گفت: “برای نمونه سوال نمايندگان بايد درباره وظايف رئيسجمهور باشد، در حالی که چند مورد از سوالها از جمله سوالهای پنجم، هشتم و نهم خارج از وظايف رئيسجمهور و درباره اظهارات يا اختيارات ايشان است.”
سوالهای پنجم، هشتم و نهم به ترتيب درباره “اظهارت احمدینژاد درباره برتری دولت بر مجلس، برکناری منوچهر متکی از وزارت خارجه و انتقاد احمدینژاد از طرح حجاب و عفاف” است.
نمايندگانی که طرح سوال از احمدینژاد را امضا کردهاند، سوالات خود را در ۱۰ محور خطاب به وی مطرح کردهاند:
• اجرا نشدن قانون تسهيلات ارزی برای متروی تهران و کلانشهرها
• ابهام درباره آمار اشتغال
• اجرای نشدن قانون هدفمندکردن يارانهها در بخش توليد
• مقاومت ۱۱ روزه احمدینژاد در برابر حکم “حکومتی” آيتالله خامنهای درباره ابقای حيدر مصلحی، وزير اطلاعات
• سخنان احمدینژاد درباره “در رأس امور نبودن مجلس”
• معرفی “غيرمعمول” وزير ورزش و جوانان به مجلس
• چگونگی هزينهشدن بودجه فرهنگی
• عزل “تحقيرآميز” منوچهر متکی از وزارت خارجه
• همکاری نکردن دولت برای اجرای قانون عفاف و حجاب
• ترويج نظريه “مکتب ايرانی” توسط اطرافيان رئيسجمهور و دورینکردن وی از “جريان انحرافی”