هنگام فیلمبرداری سری اول سریال «پل» در یک صحنه، کاراکتری که من نقشش را بازی می‌کردم با دوستانش جلسه داشت و می‌گفت: «من پریودم.» این جمله از زبان ساگا نورن، که به شخصیت صریح و تابوشکنش مشهور است، عجیب نبود اما همچنان این جمله چیزی نیست که ما آن را در زندگی روزمره پذیرفته باشیم. این وضعیت باید تغییر کند.

عادت ماهانه موضوعی طبیعی است که نیمی از جمعیت جهان آن را تجربه می‌کنند. پس چرا این موضوع همچنان با شرم و رازگونگی همراه است؟ اطمینان دارم که همه زنان با شرم و ترس از عادت ماهانه خود روبه‌رو شده‌اند، اینکه مثلا ناگهان بدون داشتن پد و تاپمون پریود شوند. در این شرایط، آیا باید خجالت کشید یا از یک غریبه تقاضای کمک کرد؟

از یک سو، این حقیقت که اغلب مردم درباره پریودشان حرف نمی‌زنند، اثر عمیقی بر روی زنان و دختران جهان دارد. یک نفر از سه زن در جهان، دسترسی به توالت ندارند؛ موضوعی که به ویژه در زمان پریود چالش انگیز است. این احتمال که دختران در ایام پریود به مدرسه نروند، در مدارسی که توالت ندارند بیشتر است. بر اساس تحقیقات یونیسف، از هر سه دختر در سریلانکا، بنگلادش و پاکستان، یکی در روزهای پریود به مدرسه نمی‌رود. خود من در مدت همکاری‌ام با سازمان واتراید، از مدرسه‌ای در کلمبیا بازدید کردم که هیچ نوع امکانات بهداشتی نداشت و دانش‌آموزان مجبور بودند جایی را بیرون مدرسه برای توالت رفتن پیدا کنند یا به خانه برگردند تا به توالت بروند. این موضوع علاوه بر اثر نامطلوبی که بر سلامت و اعتماد به نفس دانش‌آموزان دارد، بر تحصیلات آنها هم اثر می‌گذارد.

تابوی پریود و ناکافی بودن اطلاعات درباره آن به این معناست که بسیاری از دختران در این زمینه به گفته‌های دوستان و اعضای خانواده تکیه می‌کنند، اطلاعاتی که ممکن است درست نباشد. حتی در سوئد، برخی معتقدند که در ایام پریود نباید به جنگل رفت چون در این ایام، زنبورها به سمت زنان جذب می‌شوند. موضوعی که هیچ ریشه علمی ندارد.

در برخی از نقاط دنیا، باورهایی که در مورد عادت ماهانه وجود دارد، بسیار سختگیرانه است. زنان از شرکت در فعالیت‌های روزمره منع می‌شوند؛ مثلا نمی‌توانند شیر بنوشند، میوه بخورند و دست به گل‌ها بزنند. در موارد سختگیرانه‌تر، زن در دوران عادت ماهانه باید از خانه بیرون برود چون این اعتقاد وجود دارد که بدشگون است.

پدهای بهداشتی در بسیاری از موارد بسیار گران و عیرقابل دسترس هستند و زنان بسیاری مجبورند از پدهای خانگی استفاده کنند که چندان بهداشتی و مناسب نبیستند، فقر قاعدگی، موضوعی است که ما حتی در کشورهای توسعه‌یافته هم می‌بینیم، به همین دلیل سازمان واتر اید از زنان و مردان همه جهان خواسته تا در روز ۲۸ می درباره پریود حرف بزنند تا مساله کمبود اطلاعات درباره قاعدگی مطرح شود و تابوهای موجود درباره آن شکسته شود.

در شرایطی که ما درباره این موضوع سکوت می‌کنیم، زنان و دختران به امکانات و حمایت‌های لازم برای برخورد با این مساله دسترسی ندارند.

مادر من درباره این موضوع بسیار باز و آگاه بود، او با من درباره این موضوع حرف می‌زد و پیش از آنکه آن را تجربه کنم، به من اطلاعات کافی درباره آن داد. وقتی سرانجام پریود شدم، با فریاد به سمتش رفتم و گفتم: من پریود شده‌ام! دوست دارم همین کار را در مورد دخترم هم انجام دهم و آرزویم این است که او هم احساس غرور و هیجان کند. ما قاعدگی او را با هم جشن خواهیم گرفت: او و من. چون این لحظه بسیار مهم است، دوست دارم درباره این موضوع هم با زنان و هم با مردان حرف بزنم و امیدوارم دیگران هم به من بپیوندند.

سوفیا هلین، بازیگر سریال پل و سفیر سازمان واتر اید است.