دلار که گران شد، دلالهای بازار ارز ایران خوشحال شدند و تولیدکنندگان و کارگران غمگین که باید در کنار همه فشارهای ناشی از هدفمندی یارانهها، حالا بار سنگین ناشی از گرانی و کمبود ارز را هم به جان بخرند.
هنوز تحریمها به اجرا در نیامده و جبهه تحریم کنندگان یکدست نشده بود که دلار تا ۱۸۰۰ تومان هم پیش رفت. بالا رفتن دلار در بازار چندلایه ارزی ایران، پیام خوشایندی برای جامعه کارگری و تولیدگر ایرانی نداشت.
چرا که هم توان خرید تولید کنندهگان را کاهش میداد و هم جامعه کارگری مشغول به کار در واحدهای تولیدی را برای دریافت مطالبات خود با زمانی طولانیتر همراه میکرد.
برای همین غلامعلی محجوب، رئیس فراکسیون کارگری مجلس و دبیرکل خانه کارگر نسبت به گرانی و نابسامانی دلار هشدار داد و گفت: “بسیاری از واحدهای تولیدی و صنعتی به خاطر گرانی ارز با بحران و تعطیلی روبهرو شدهاند. “
گویی زمستانی سختتر از آنچه که تصور میشد در انتظار جامعه کارگری ایران بود. جامعه کارگری ایران یک سال پس از اجرای قانون هدفمندی یارانهها با پیامدهای ناشی از اجرای نادرست این قانون و عدم پایبندی دولت به تعهدات خود در قبال صنعت گران، کنار نیامده است که خبر تحریمهای اقتصادی و بازار آشفته ارز، دردهای آن را تشدید کرد.
به گفته محمد رضا عمادی، کارشناس مسائل کارگری، هشتاد درصد کارگران ایرانی زیر خط فقر قرار دارند و یارانه نقدی افزایش هزینههای ناشی از هدفمندی یارانهها را برای خانواده کارگران پوشش نمیدهد
محجوب گفته است: هزینههای معیشتی کارگران، هفتاد درصد افزایش یافته است. به گفته محمد رضا عمادی، کارشناس مسائل کارگری، هشتاد درصد کارگران ایرانی زیر خط فقر قرار دارند و یارانه نقدی افزایش هزینههای ناشی از هدفمندی یارانهها را برای خانواده کارگران پوشش نمیدهد.
کارگران بدون مزد
کارگران، تنها مشکلشان فقر نیست، چرا که بسیاری از آنها برخلاف اینکه مشغول به کار هستند نتوانستهاند حقوق و دستمزد خود را از کارفرمایان دریافت کنند. کمتر روزی است که خبری از تجمعهای اعتراضی کارگران ایرانی برای دریافت دستمزدهای معوقه منتشر نشود.
در نخستین ماه زمستان، جامعه کارگری هر سه روز شاهد یک اعتراض بوده است. نقطه مشترک همه تجمعهای برگزار شده، اعتراض به حقوق معوقه و عدم پرداخت مطالبات معوقه کارگران گزارش شده است. در میان تجمعهای برگزار شده، کارگران قطعه سازی کرج به مقابل مجلس آمدند تا به گوش نمایندگان برسانند که ۱۰ ماه است حقوقی دریافت نکردهاند. کارگران واگن سازی اراک هم در مقابل ساختمان وزارت راه و شهرسازی تجمع کرده و خواستار پرداخت دستمزدهای باقی مانده خود از چند سال پیش شدند.
در رشت هم کارگران ریسندگی خاور رشت برای حقوق و مطالبات معوقه خود در برابر استانداری تجمع کردند. همچنین کارگران، باطری نور، تولید دارو، لنت ساز مازندران، ذوب فولاد ملایر و کشت و صنعت کارون از دیگر معترضان نخستین ماه زمستان بودند. همچنین کارگران نساجی قائم شهر و صنایع فولادی اردبیل نیز برای دریافت حقوق معوقه خود دست به تجمع زدند.
علاوه بر این در کارخانه قند مکریان سنندج، ۶۰ کارگر اخراج شدند و عضو انجمن صنفی صنایع شیمیایی نیز از بیکاری ۱۰ هزار کارگر شاغل در بخش تولید کود شیمیایی خبر داد که هنوز نتوانستهاند مطالبات سالیان گذشته خود را دریافت کنند.
در نخستین ماه زمستان، جامعه کارگری هر سه روز شاهد یک اعتراض بوده است. نقطه مشترک همه تجمعهای برگزار شده، اعتراض به حقوق معوقه و عدم پرداخت مطالبات معوقه کارگران گزارش شده است
همچنین بازنشستگان ذوب آهن اصفهان هم برای افزایش حقوق خود تجمع کردند اما پاسخی درخور نیافتند و همچنان منتظر اجرای مصوبههای دولتی ماندند.
وعدههای رئیس دولت و آمارهای معاون وزیر
در چنین شرایطی محمود احمدینژاد مدعی شد که خجالت میکشد از اینکه میبیند جوانان ایرانی بیکار هستند. او یکبار دیگر وعده کرد که تا پایان سال ۹۰ دو میلیون و پانصد هزار فرصت شغلی ایجاد خواهد کرد.
مدت زمان زیادی از اظهارات رئیس دولت نگذشته بود که معاون وزیر صنعت و معدن و تجارت از بحران گسترده در شهرکهای صنعتی و صنایع کوچک خبر داد.
مدیرعامل سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران در نشست با مدیران صنایع گفته است: از زمان اجرای هدفمندی یارانهها تا به حال ۱۲۷ واحد صنعتی در این شهرکها به حالت راکد درآمده و ۳۴۰۰ شاغل در این واحدها نیز به شمار بیکاران اضافه شدهاند.
او همچنین گفته است: ۸۷ واحد صنعتی نیز در وضعیت خوبی قرار ندارند و ۱۴۰۳ شاغل در این واحدها نیز شغل خود را از دست دادهاند. ۲۱۹ واحد در شرف تعطیلی هستند و ۸۹۰ واحد نیز کاهش تولید داشتهاند.
بر اساس گفتههای این مقام مسوول در مجموع چهار هزار و ۱۰۸ کارگر شاغل در شهرکهای صنعتی و صنایع کوچک شغل خود را از دست دادهاند.
البته کارشناسان کارگری آمار کارگران بیکار شده را بیشتر از آمارهای رسمی اعلام شده از سوی دولت میدانند و معتقدند که دولت نتوانسته است مشاغل موجود در بازار را حفظ کند. برای همین نرخ بیکاری ۱۱ درصدی اعلام شده از سوی دولت، با تردید و واکنشهای بسیاری روبرو شد و نمایندگان مجلس آن را آمارسازی و دستکاری واقعیتها خواندند.
نرخ بیکاری ۱۱ درصدی اعلام شده از سوی دولت، با تردید و واکنشهای بسیاری روبرو شد و نمایندگان مجلس آن را آمارسازی و دستکاری واقعیتها خواندند
در کنار بیکاریهای ناشی از بحران در واحدهای تولیدی، کارگران فصلی هم با فرارسیدن فصل سرما و زمستان شغل خود را از دست دادند و منتظر پایان زمستان نشستهاند. برخلاف همه وعدههای دولت برای بیمه کارگران فصلی هنوز این کارگران چشم انتظار تصمیم گیری نهادهای مسوول هستند.
با این حال فلاحت پیشه نماینده مجلس گفته است: نرخ بیکاری در زمستان بالاتر میرود چون کارگران فصلی خانهنشین میشوند و دولت باید اینها را در آمارهایش در نظر بگیرد. اگر چه آمار دقیقی از کارگران فصلی در دست نیست اما بر اساس برآوردهای صورت گرفته حداقل یک میلیون و ۳۰۰ هزار نفر در بخش صنعت ساختمان مشغول به کار هستند که در فصل زمستان کار خود را از دست میدهند.
زندان؛ پاسخ اعتراضهای صنفی
دولت که توان پاسخگویی به نیازهای معترضان کارگری و صنفی را ندارد، راه حل را در امنیتی کردن و برخورد سیاسی با کارگران یافته است. در حالی که دولت هنوز هیچ توضیحی در باره وضعیت رضا شهابی که در شرایط جسمی بدی در زندان به سر میبرد نداده است، ناگهان خبر رسید که علی نجاتی عضو سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، با دست بند و پابند برای معالجه به بیمارستان اعزام شده است.
دولت که توان پاسخگویی به نیازهای معترضان کارگری و صنفی را ندارد، راه حل را در امنیتی کردن و برخورد سیاسی با کارگران یافته است
در همین روزها که جامعه کارگری نگران وضعیت جسمی کارگران زندانی بود، موج تازهای از بازداشت و احضار فعالان کارگری به راه افتاد. مهدی فراخی شاندیز معلم و فعال حقوق کارگران برای گذراندن دوران محکومیت سه ساله خود به زندان فراخوانده شد.
همچنین شیث امانی از فعالان کارگری کردستان که برای پیگیری وضعیت مظفر صالح نیا و شریف ساعدپناه از فعالان کارگری و عضو اتحادیه آزاد کارگران ایران به دادگستری سنندج مراجعه کرده بود، بازداشت شد. صالح نیا و ساعدپناه چند روز بعد با قرار وثیقه ۸۰ میلیون تومانی آزاد شدند اما شیث امانی همچنان در بازداشت ماند.
در تبریز هم شاهرخ زمانی و محمد ریاحی یک بار دیگر به زندان فراخوانده شدند. شاهرخ زمانی در محل کارش بازداشت و به زندان تبریز منتقل شد. او پیش از این به یازده سال حبس محکوم شده است. پس از بازداشت این فعال کارگری محمد ریاحی نیز به زندان فراخوانده شد. ریاحی نیز پیشتر از سوی دادگاه انقلاب تبریز به پنج سال حبس محکوم شده بود.
میثم نجاتی از دیگر فعالان کارگری بود که در محل کار خود بازداشت شد. همچنین وب سایت راه کارگر از صدور حکم زندان برای فعالان کارگری ذوبآهن اصفهان داد. بر اساس گزارش این وب سایت یازده کارگری که خردادماه سال گذشته به اتهام ساماندهی تحصن کارگران ذوب آهن اصفهان بازداشت شده بودند هر یک به چهار سال و شش ماه حبس محکوم شدند. این یازده کارگر در مجموع به ۴۸ سال زندان محکوم شدهاند.
يکي از اين بزرگانشان بيايد و جواب مردم رادر اين افتضاح بدهد..اينهم شامل کش ندهيد شده؟…….
کاربر مهمان / 24 January 2012
آری! در این صحنه، از بازنشستگان هیچ خبری و اثری و نام و نشانی نیست. گویی مرده اند! هیچکس در این اندیشه نیست که این بخت برگشتگان با سن بالا، فرسوده ، دارای فرزندان دانشجو یا بیکار، یا دارای عروس و داماد و نوه و …، با بیماری های گوناگون، با حقوقی که حتا نمیتوان نام حقوق برآن نهاد، تکلیفشان چیست؟!
اجازه کار کردن هم که نمی دهند، بازشسته نباید کار کند! نمیگویند که این نیمی از حکم است، نیم دیگر آن این است که او کارش را کرده است و اینک در سالهای بالا و برخی پایانی عمر، زندگیش باید تامین باشد؛ آن گاه نیم دیگر حکم این است که دوباره ازاو کار نکشید!
به خدا …. ؛ دارای فوق لیسانس، سالها کار و همراه با آن تدریس و پژوهش و نوشتن کتابها و مقاله های تخصصی و … . و اینک خانه نشین با دانشجو و … دیگر چه باید گفت؟! تهران ـ بابک
کاربر مهمان / 24 January 2012
با سلام آقای مافی
درود بر شما که از معدود افرادی هستی که نسبت به خبرهای کارگری پیگیری مستمر دارید. با اینکه جمعیت کارگری ایران با خانواده هایشان، 30 میلیون تخمین زده می شود اما کمتر به این قشر پرداخته می شود. امید است لااقل با همت شما گوشه ای کوچک از رنج و درد این قشر محروم انعکاس یافته بلکه گشایشی در وضعیت آنان پدید آید.
دیدار / 24 January 2012