فيلم موفق اصغر فرهادی در سی و دومين دوره جوايز فيلم حلقه منتقدان لندن جوايز بهترين فيلم غيرانگليسی زبان، بهترين فيلمنامه و بهترين بازيگر زن مکمل را بهدست آورد.
به گزارش رويترز، مراسم اهدای جوايز حلقه منتقدان لندن پنجشنبه شب ۲۹ دیماه (۱۹ ژانويه) در ساوتبنک مؤسسه فيلم بريتانيا در لندن برگزار شد.
در اين مراسم اصغر فرهادی برای بهترين فيلم غيرانگليسی زبان و بهترين فيلمنامه برنده جايزه شد و ساره بيات نيز بهخاطر ايفای نقش در “جدايی نادر از سيمين” جايزه بازيگر مکمل زن سال را دريافت کرد.
بدين ترتيب “جدايی نادر از سيمين” همچنان در ادامه موفقيتهای خود جوايز مهم سينمايی جهان را از آن خود میکند.
اين فيلم که جايزه خرس طلای بهترين فيلم و خرس نقرهای بهترين بازيگران زن و مرد را از جشنواره برلين بهدست آورده در هفتههای گذشته برنده چندين جايزه مهم جهانی از جمله بهترين فيلم خارجی سال از نگاه انجمن ملی منتقدان آمريکا و انجمن منتقدان فيلم نيويورک، جايزه فيلم مستقل بريتانيا، جايزه بهترين فيلم سال آسيا ـ پاسيفيک و جايزه گلدن گلوب شده است.
حلقه منتقدان لندن امسال فيلم صامت و سياه و سفيد “هنرمند” به کارگردانی ميشل هازاناويسيوس فرانسوی را مورد توجه قرار داد و جوايز فيلم سال، کارگردان سال و بازيگر مرد سال (ژان دوژاردن) را به اين فيلم اهدا کرد
“جدايی نادر از سيمين” افزون بر اينکه نامزد نهايی دريافت جايزه بهترين فيلم غيرانگليسی زبان جشنواره بافتا (آکادمی فيلم بريتانيا) گرديده، جزو ۹ فيلم برگزيده برای دريافت اسکار بهترين فيلم غيرانگليسی زبان سال نيز شده است.
اين فيلم همچنين نامزد جايزه سالانه ايميج انجمن ملی پيشرفت رنگينپوستان آمريکا NAACP نيز شده است.
انجمن ملی پيشرفت رنگينپوستان آمريکا از دستاوردهای رنگينپوستان در حوزههای فيلم، تلويزيون، موسيقی و ادبيات، همين طور از تلاش نوآورانه افراد و گروهها برای گسترش عدالت اجتماعی تقدير میکند.
حلقه منتقدان لندن امسال فيلم صامت و سياه و سفيد “هنرمند” به کارگردانی ميشل هازاناويسيوس فرانسوی را مورد توجه قرار داد و جوايز فيلم سال، کارگردان سال و بازيگر مرد سال (ژان دوژاردن) را به اين فيلم اهدا کرد.
“هنرمند” در مراسم شصت و نهمين دوره گلدن گلوب که يکشنبه گذشته برگزار گرديد نيز سه جايزه را از آن خود کرده بود و برای دريافت جايزه بافتا نيز نامزد شده است.
اين فيلم از هماکنون بيشترين اقبال را برای دريافت اسکار دارد.
حلقه منتقدان لندن مريل استريپ را برای ايفای نقش مارگارت تاچر، نخستوزير پيشين بريتانيا در فيلم “بانوی آهنين” و آنا پاکويين را برای بازی در فيلم “مارگارت”، بهطور مشترک بهترين بازيگر زن سال برگزيد و کنت برانا برای “هفته من با مريلين” برنده جايزه بازيگر مرد مکمل سال شد.
حلقه منتقدان لندن در سال ۱۹۱۳ بنيان گذاشته شد و شامل بيش از ۱۲۰ منتقد فيلم و نويسنده است.
هنر سیاسی، هنر فراواقعگرایی ( سوررئالیسم )
” یک هنر برجسته انسان را دوباره با این حقیقت رو در رو می کند که هستی آسیب پذیر است “
(Francis Bacon)
فیلم « جدایی نادر از سیمین » به کارگردانی فرهادی در اروپا با استقبال زیادی روبرو شد و جایزه های نیز دریافت کرده است. این قیلم سیاسی فرهادی به نوعی موضوع تکراری و خسته کننده ” سنت و تجدد ” را به نمایش گذاشت. بحث سنت و تجدد بیش از صد سال است که فکر روشنفکران ایرانی را به خود مشغول کرده است و یک نوع سرگرمی برای روشنفکر ایرانی شده است. شاخه ی از این گفتمان سنت و تجدد نیز در بحث های ، همچنین تکراری ، سکولاریسم مشاهده می شود و سرگرمی دیگر روشنفکران ایرانی است. بحث های سکولاریسم، یا سنت و تجدد برای اروپایی ها مربوط به روز ( باب روز ) نیست، اما چون یک اقلیت بزرگ مسلمان در این کشور ها زندگی می کند اروپایی ها با کنجکاوی و علاقه این موضوع ها را تعقیب می کنند. از طرف دیگر این فیلم برای اروپایی ها یک نوع فلکلور و جنبه توریستی نیز دارد. علت موفقیت فیلم فرهادی همین دو علت است و نه ارزش هنری این فیلم که ارزشی ندارد. اما چرا فیلم سوررئالیسم ” خورش آلو با مرغ ” مرجان ساتراپی ( سازنده فیلم پرسپولیس) با بازی گلشیفته فراهانی در اروپا موفقیتی نداشت؟ به این علت که این یک فیلم سیاسی نیست و شعاری نیز نداده است. موضوع فیلم ساتراپی نگاهی نه رئالیستی به مرگ و عشق است : غذای مورد علاقه ویولونیست ،ناصر علی ، خورشت (خورش ) آلو با مرغ است. همسر ناصر علی مجددا این عذا را برای شوهرش درست می کند، اما ناصر علی این بار تمایلی به صرف غذای مورد علاقه خود را ندارد. ناصر علی نمی خواهد به زندگی ادامه دهد و تصمیم گرفته که بمیرد. اما ناصر علی قصد ندارد فوری بمیرد و یک هفته برای مردن خود وقت می گذارد. ناصر علی هر روز از این هفته را یک خاطره از زندگی خود را به یاد می آورد. سرآغاز تراژدی زندگی ناصر علی عشق به ایران ( گلشیفته فراهانی ) است که با شکست مواجعه می شود. پدر و مادر ایران دختر خود را مجبور می کنند که با یک ارتشی ازدواج کند و مادر ناصر علی نیز به پسر خود فشار می آورد زنی که مورد علاقه او نبود به همسری برگزیند. ناصر علی نمی تواند ایران را فراموش کند و روزی که همسرش در یک خشم ناگهانی ویولون او را می شکند ناصر علی تصمیم می گیرد زندگی خود را به پایان برساند. با اینکه در این فیلم هم به سنت اشاره می شود ( پدر و مادر مخالف ازدواج دخترشان با مرد دلخواه او هستند ) ، اما ساتراپی خیلی زود این مسئله سنت و تجدد را به کنار می گذارد و مانند فرهادی که به نوعی رئالیستی ارزان تضاد بین سنت و مدرن ( مسائل بدیهی روزمره ) را دراماتیزه می کند سوژه فیلم خود ، مرگ و عشق ، را به صورتی بس زیبا و سوررئالیستی به نمایش می گذارد. فیلم ساتراپی جوابی است به هنر سیاست زده و اجتماعی گارگردانی نظیر فرهادی.
چوبین / 20 January 2012