در پی اعتراضات سه هفته اخیر در ارمنستان سرانجام پارلمان این کشور به نیکول پاشینیان، نماینده پارلمان، روزنامه‌نگار سابق و رهبر اپوزیسیون رأی اعتماد داد و او را نخست‌وزیر کشور اعلام کرد.
به‌گزارش خبرگزاری فرانسه، پارلمان ارمنستان سه‌شنبه ۸ مه / ۱۸ اردیبهشت نیکول پاشینیان، رهبر اپوزیسیون را با ۵۹ رأی موافق به‌عنوان نخست‌وزیر این کشور برگزید. پاشینیان به ۵۳ رأی نمایندگان پارلمان نیاز داشت تا نخست‌وزیر شود.
این دومین رأی‌گیری پارلمان ارمنستان در مورد نخست‌وزیری نیکول پاشینیان، تنها کاندیدای این سمت، بود. سه‌شنبه اول ماه مه / ۱۱ اردیبهشت حزب جمهوری‌خواه ارمنستان که بیشترین کرسی‌ها را در پارلمان در اختیار دارد به نخست وزیری نیکول پاشینیان رأی نداد. این حزب ۵۸ کرسی از ۱۰۵ کرسی پارلمان را در اختیار دارد.
انتخاب نیکول پاشینیان به‌عنوان نخست‌وزیر ارمنستان نقطه عطفی در جنبش اعتراضی ده‌ها هزار ارمنی است که از ۱۳ آوریل / ۲۴ فروردین به‌شکل مسالمت‌آمیز در اعتراض به سرژ سرکیسیان (۲۰۰۸-۲۰۱۸) رئیس‌جمهور پیشین به خیابان‌ها آمدند. سرکیسیان که پیش از این ۱۰ سال به‌عنوان رئیس‌جمهور بر ارمنستان حکومت کرد، بر اساس اصلاحاتی که در قانون اساسی صورت گرفته بود، به‌عنوان نخست‌وزیر به حکومت خود ادامه داد اما تنها چند روز در این سمت ماند و اعتراضات سراسری او را مجبور کرد که در روز ۲۳ آوریل / ۳ اردیبهشت در بیانیه‌ای استعفای خود را اعلام کند. نمایندگان پارلمان ارمنستان از روز استعفای سرکیسیان به‌مدت یک هفته فرصت داشتند تا کاندیداهای جدید برای سمت نخست‌وزیری را معرفی کنند. رأی‌گیری در این‌باره برای اولین بار هفته گذشته برگزار شد و پاشینیان، تنها کاندیدا رأی نیاورد.
در اصلاحات انجام گرفته در قانون اساسی جمهوری ارمنستان نظام حکومتی این کشور از نیمه‌ریاستی به پارلمانی تغییر کرد و با تشریفاتی شدن پست ریاست جمهوری وظایف و اختیارات آن به ریاست مجلس و نخست‌وزیر منتقل شد. همچنین انتخابات پارلمانی دیگر به صورت کاملاً حزبی برگزار می‌شود و شرکت‌کنندگان در انتخابات رأی خود را به احزاب و برنامه‌های آن‌ها می‌دهند.
مخالفان، دولت‌های سرکیسیان را عامل رشد فسار، رشوه‌خواری و فقر در ارمنستان می‌دانستند.
نیکول پاشینیان پیش از این در مصاحبه‌ای از حفظ روابط نزدیک با روسیه حرف زده و روسیه را «کشور برادر» نامیده بود. او گفته بود: «اما اگر کسی بگوید که من طرفدار غرب یا طرفدار روسیه هستم اشتباه می‌کند. من طرفدار ارمنستان هستم.»
روسیه در ارتباط با تحولات ارمنستان خویشتن‌داری کرد. این کشور که از سرژ سرکیسیان حمایت می‌کرد در طول جنبش اعتراضی مردم ارمنستان چند بار اعلام کرد که در رویدادهای ارمنستان دخالتی نمی‌کند اما با دقت تحولات آن را دنبال می‌کند.
مخالفان نیکول پاشینیان می‌گویند او به‌رغم آن‌که رهبری جنبش را در دست گرفت اما از تجربه کار سیاسی برخوردار نیست و برنامه مشخصی برای آینده ندارد.
بیشتر بخوانید: