ايرج گرگين از باسابقه‌ترين روزنامه‌نگاران، گويندگان راديو و مديران پيشين تلويزيون در ايران در پی بيماری طولانی ريوی بامداد امروز در سن ۷۷ سالگی در بيمارستان فيرفکس در ويرجينيای شمالی آمريکا، درگذشت.

ايرج گرگين که از سال‌ها پيش به بيماری سرطان مبتلا بود از روز يکشنبه ۱۱ دی‌ماه (يکم ژانويه) در بيمارستان بستری شده بود.

گرگين در نوجوانی با روزنامه دانش‌آموز و سپس روزنامه جوانان دموکرات همکاری می‌کرد و در جوانی گرايش‌های چپ داشت.

وی سپس در رشته ادبيات فارسی تحصيل نمود و با روزنامه کيهان، به‌ويژه در بخش فرهنگی آن از دهه ۱۳۳۰ آغاز به‌کار کرد.

ايرج گرگين از نخستين کسانی بود که در سال ۱۳۳۷ به‌عنوان تهيه‌کننده راديو انتخاب گرديد و سپس با امتحان گويندگی وارد عرصه آموزش و کار در اين زمينه شد.

گفت‌وگوی ايرج گرگين با فروغ فرخزاد، شاعر نامی ايران در سال ۱۳۴۳ يکی از ماندگارترين مصاحبه‌های فروغ فرخزاد است که همچنان دوستداران وی آن را گوش می‌کنند

وی در سال‌های آغازين دهه ۱۳۴۰ با ايجاد “برنامه دوم – راديو تهران” نقش تأثيرگذاری در معرفی هنر و ادبيات نوين ايران، تئاتر و موسيقی جهان و همچنين هنرمندان مطرح آن دوران داشت.

گفت‌وگوی ايرج گرگين با فروغ فرخزاد، شاعر نامی ايران در همين برنامه يکی از ماندگارترين مصاحبه‌های فروغ فرخزاد است که همچنان دوستداران وی آن را گوش می‌کنند.

گرگين در سال ۱۳۴۰ برای تحصيل در رشته تلويزيون به ژاپن رفت و زمانی که به ايران بازگشت، افزون بر کار در راديو به ترجمه و نوشتن نيز پرداخت.

وی نخستين گوينده خبر تلويزيون ملی ايران در سال ۱۳۴۵ بود و سال پس از آن مديريت روابط عمومی و انتشارات تلويزيون ملی ايران را بر عهده گرفت.

مديريت خبر تلويزيون و انتشار مجله پرطرفدار تماشا که وابسته به تلويزيون ايران بود در سال ۱۳۴۹ و سپس مديريت توليد تلويزيون در سال ۱۳۵۰ از ديگر مسئوليت‌های وی بودند.

ايرج گرگين از سوی بنيان‌گذاران راديو زمانه در زمان تأسيس اين راديو به جلساتی دعوت شد و تجربه‌های خود را در اختيار دست‌اندرکاران راديو زمانه قرار داد. نام “زمانه” نيز پيشنهاد وی بود

ايرج گرگين پس از پشت سر گذاشتن دوران پرتجربه خود در راديو و تلويزيون ايران در سال ۱۳۵۱ در رشته مديريت ارتباطات در دانشگاه اواس‌سی کاليفرنيا تحصيل کرد.

پس از بازگشت از آمريکا در سال ۱۳۵۳ مدير شبکه دوم تلويزيون شد و در سال‌های بعدی چند فيلم مستند نيز ساخت.

اين روزنامه‌نگار قديمی دو سال پس از انقلاب، ايران را به قصد آمريکا ترک گفت و در کاليفرنيا اقامت گزيد.

گرگين در خارج از ايران بيکار ننشست و در سال ۱۳۶۰ راديو اميد را در کاليفرنيا راه‌اندازی کرد و در سال ۱۳۷۶ در بنيان‌گذاری راديو آزادی (بخش فارسی راديو اروپای آزاد) در پراگ که بعدها تبديل به راديو فردا شد، نقش داشت.

وی با تأسيس راديو آزادی ابتدا معاونت و سپس سرپرستی اين راديو را بر عهده داشت و پس از تبديل راديو آزادی به راديو فردا در سال ۱۳۸۲ به‌عنوان سردبير و اديتور به کار با اين راديو ادامه داد.

او در اواخر سال ۱۳۸۵ برای معالجه بيماری قلبی به آمريکا رفت و پس از بازگشت به پراگ از کار در راديو فردا کناره گرفت.

گرگين با سابقه و تجربه‌ پنج دهه فعاليت در عرصه رسانه‌ها از سوی بنيان‌گذاران راديو زمانه در زمان تأسيس اين راديو به جلساتی دعوت شد و تجربه‌های خود را در اختيار دست‌اندرکاران راديو زمانه قرار داد. نام “زمانه” نيز پيشنهاد وی بود.

ايرج گرگين در سال ۱۳۸۸ بازنشسته گرديد و در ويرجينيای شمالی ماندگار شد.

نقطه‌نظرات گرگين در زمينه رسانه‌ها همواره به‌روز و نو باقی ماند.

راديو زمانه درگذشت اين روزنامه‌نگار قديمی را به جامعه رسانه‌ای ايران و خانواده وی تسليت می‌گويد.