در هشتمین همایش سلامت روان و رسانه در ایران اعلام شد که ٦٦درصد از زنان حداقل یک بار از ابتدای زندگی مشترک، خشونت را تجربه کردهاند و ٤٨درصد زنان باردار در معرض خشونت خانگی قرار گرفتهاند، در میان مشاغل، ٧٢درصد پرستاران در طول دوره کاریشان، با خشونت مواجه بودهاند.
سعید مدنی، پژوهشگر مسائل اجتماعی و جرمشناس، در این همایش که یکشنبه اول بهمن ۱۳۹۶ برگزار شد، در شریح نتیجه تحقیقی که در سال ٩٠ درباره شیوع شناسی انواع خشونت در ایران انجام شده گفته است: «خشونت یا از سوی فرادستان رخ میدهد یا از سوی فرودستان، در خشونت فرادستان ما با قوانین سر و کار داریم که منجر به اعمال خشونت میشوند، مثل اعدام، یا اعمال خشونت مرد بر زن. زمانیکه قدرت در جایی متمرکز میشود، میتواند منجر به سوءاستفاده شود. خشونت فرودستان اغلب به دلیل ناکامی و سرخوردگی ایجاد میشود و درنهایت به خشونتهای جمعی و فردی ختم میشود.»
به گفته مدنی، بر اساس مطالعهای که در سال ٩٤ درباره احساس برابری در توزیع سرمایههای اجتماعی در ایران انجام شده، مشخص شده که «٥٩درصد آنهایی که در این بررسی شرکت کرده بودند، احساس برابری را کم و خیلی کم، ٣٤درصد متوسط و ٦درصد هم زیاد و خیلی زیاد اعلام کرده بودند. در مجموع این طور استنباط شد که برابری وجود ندارد، یعنی مردم، اغلب اینطور فکر میکنند تلاشی که میکنند با رفاهی که به دست میآورند، تناسب کمی دارد، همین هم میشود تا به خشونت تمایل پیدا کنند.»
سعید مدنی در ادامه گفتههای خود درباره خشونت علیه خود گفته است که در سال ٧٥، دوهزار و ٨١٨ مورد اقدام به خودکشی اتفاق افتاده که منجر به مرگ یکهزار و ٧٠٥ نفر شد، در سال ٨٠، سههزار و ٢٧٥ اقدام به خودکشی ثبت شد که یکهزار و ٩٨٥ مورد منجر به مرگ شد که سهم مردان ٥,٧درصد و زنان ٣.١درصد بود. در سال ٩٠ هم یکهزار و ٣١٥ اقدام به خودکشی گزارش شد که دوهزار و ٦٠ موردش، به مرگ ختم شد که سهم مردان از این خودکشیها، ٦.٦درصد و زنان ٢.٧درصد بود.»
براساس اعلام مدنی، نتیجه این بررسی نشان میدهد که نرخ خودکشی در ایران از کشورهای غربی پایینتر و از کشورهای خاورمیانه بالاتر است، همچنین خودکشی در میان گروههای جوان شایعتر از دیگر گروههای سنی است: «یک مطالعه هم نشان داده که میزان خودکشی ٨ در هر ١٠٠هزار است که ١١,١درصد خودکشیها از سوی مردان و ٧.٤درصد از سوی زنان رخ داده است. البته در برخی از شهرهای غربی، میزان خودکشی بالاست، مثلا نرخ خودکشی در مسجد سلیمان، ٢٧.٢، در کرمانشاه، ٢٦ و در ایلام ٢٦ بوده است.»
همچنین، در تحقیقی که از سوی وزارت کشور در سال ۸۰ در ٢٨ استان درباره شیوع خشونت خانگی علیه زنان انجام شده، مشخص شده است که در ٦٦درصد از خانوادهها، زنان حداقل یک بار از ابتدای زندگی مشترک، خشونت را تجربه کردهاند، ٣٠درصد از زنان متاهل، حداقل یک بار خشونت فیزیکی و حاد را در طول زندگی زناشویی خود داشتهاند، در ١٠درصد خانوادهها خشونتهای منجر به صدمات موقت و دایم گزارش شده است.
در سال ٩٤ در یک بررسی درباره خشونت علیه زنان باردار مشخص شده که شیوع خشونت خانگی در زنان باردار ٤٨ درصد، خشونت فیزیکی ١٧ درصد، خشونت روانی ٤١درصد و خشونت جنسی، ٢١درصد بوده است.
در نتایج تحقیق درباره خشونت علیه سالمندان که خشونت حدود ١٠درصدی را نشان میدهد، هم سن اعمال خشونت پایین آمده، هم سهم زنان بالا رفته است.
در حوزه خشونت در محل کار، بخش سلامت بیشترین آمار خشونت را دارد و بررسیها در ایران نشان میدهد که ٧٢,٦درصد از پرستاران در طول دوره کاری خود با خشونت مواجه بودهاند. همچنین مشخص شده که خشونت در محیط کار بیشتر برای زنان در گروه سنی ٢٢ تا ٣٥سال رخ میدهد.
بر اساس پژوهشی که در سال ٨٩ در شهر مشهد انجام شده، ٧٥.٨٤ درصد زنان در طول شش ماه منتهی به پژوهش، حداقل یکبار تجربه آزاردهنده بوق زدن، چراغ دادن رانندگان را داشتهاند، حدود ٨٤درصد هم تجربه زل زدن و خیره شدن به جنس مخالف و متلک پرانی، ٨٥درصد تجربه تعقیب شدن و ٥٦درصد اصرار به دادن و گرفتن شماره تلفن را داشتهاند.
یکی از دلایل این رشد آمار خشونت, افزایش مصرف الکل است که توجه لازم به آن
نمیشود. افزایش مشروب خوری مساوی است با افزایش خشونت و انواع دیوانگی.
منکر تاثیر سنت و قانون نیستم اما معتقدم عرق خوری برای جامعه خطرناکتر است
تا اعتیاد تزریقی. دستکم به دلیل اینکه به آن اندازه جدی گرفته نمیشود.
اشکان / 23 January 2018