در نشست جمعه ۲۲ دسامبر همه ۱۵ عضو شورای امنیت سازمان ملل با صدور قطعنامه‌ای یک‌صدا به تحریم‌های تازه‌ای علیه کره شمالی رأی دادند.
قطعنامه‌ای که در اجلاس ۲۲ دسامبر شورای امنیت سازمان ملل به تصویب رسید صدور ۹۰ درصد از فرآورده‌های نفتی مورد نیاز کره شمالی را ممنوع اعلام کرده. بر اساس این قطعنامه از آغاز سال ۲۰۱۸ واردات فرآورده‌های تصفیه شده نفتی کره شمالی، از جمله نفت سفید و گازوئیل در حد ۵۰۰ هزار بشکه در سال و واردات نفت خام به ۴ میلیون بشکه در سال محدود شده است. علاوه بر این شهروندان کره‌شمالی که خارج از این کشور کار می‌کنند، باید در مدت ۱۲ ماه به کشورشان بازگردند.
بر اساس این قطعنامه کشورهای جهان مجازند کشتی‌هایی را که مظنون به حمل کالاهای غیرقانونی به کره شمالی هستند رهگیری کرده، بازرسی و یا توقیف کنند.
پیش‌نویس این قطعنامه را ایالات متحده آمریکا با همکاری جمهوری خلق چین تهیه کرده بود.
۲۹ نوامبر کره شمالی موشک بالستیک تازه‌ای به نام «هواسانگ ۱۵» را آزمایش کرد. پیونگ‌یانگ اعلام کرده بود که با این موشک می‌تواند سراسر خاک آمریکا را هدف قرار دهد. تحریم نفتی شورای امنیت سازمان ملل علیه کره شمالی در واکنش به پرتاب این موشک اعمال شد.
نیکی هیلی، سفیر آمریکا در سازمان ملل گفته است:
«این قطعنامه حامل این پیام روشن به پیونگ‌یانگ است که عدم‌همکاری‌اش [در برابر جامعه جهانی] به مجازات‌ها و انزوای بیشتر این کشور منجر می‌شود.»
در تابستان سال جاری شورای امنیت سازمان ملل برای هفتمین و هشتمین بار کره شمالی را تحت تحریم‌های اقتصادی قرار داد اما با این حال پیونگ‌یانگ از گسترش برنامه موشکی‌اش صرف‌نظر نکرد.
وزارت خارجه کره شمالی جمعه ۲۲ دسامبر پیش از تصویب تحریم‌های نفتی توسط شورای امنیت اعلام کرده بود که استراتژی امنیت ملی ترامپ با این هدف تنظیم شده که کره شمالی را «خفه کند» و سلطه خود را بر کل شبه‌جزیره کره اعمال کند.
دونالد ترامپ در سندی که دوشنبه گذشته درباره رئوس سیاست‌های راهبردی امنیت ملی آمریکا ارائه داد اعلام کرد که واشنگتن باید با چالش‌های برنامه موشکی پیونگ‌یانگ روبه‌رو شود.
بیشتر بخوانید:
یک حکومت دیکتاتوری توتالیتر مثل کره شمالی نمیشود با نوع تحریمها خفه کرد! شاید اکثر مردمش به قحطی بیفتند ولی نه حکومت. مردم کره شمالی نشان دادند عاجز از سرنگونی حکومت هستند! دو حال بیشتر ندادر یا اکثر مردم حامی دیکتاتوری حاکم هستند و یا دیکتاتوری حاکم چنان پنجه در بدنه جامعه زده امکان انقلاب سرنگونی نمیدهد! در این صورت دو حالت پیش میاید، یا بایست کره شمالی صاحب سلاحهای کشتار جمعمی و هسته ای و موشک قاره پیما و اخیزا زیردریای اتمی بپذیرد (در عمل پذیرفته/ چون ادامه حکومت یعنی تحمیل اینواقعیت است!) و هم بالاخره حمله نظام کند که هزینه های سنگنی به دنبال خواهد داشت. حالت سوم کوتاه امدن دو طرف است:
یعین کره شمالی را بعنوان قدرت هسته بپذیرند بقیه. اما کره شمالی هم قبول کند یک قدرت هسته ای معقول باشد و مثلا از صدور فناوری هسته ای و موشک زیردریاای اتمی و غیره به امثال ایران خودداری کند (نیازمند یک برنامه دقیق راست ازمایی و نظارتی شدید است. من شخصا این راه حل سوم ترجیح میدهم. چون کره شمالی هم متعلق به جهان سکولار است و اگر توافق شود بین این کشور ابرقدرتها دست نظام ولای از فناروی کره شمالی کوتاه خواهد شد و از طرفی تمام حواس سمت نظام ولایی و دیکتاتوری دوکراسی خواهد شد و مشکل مردم ایران زودتر حل حواهد شد.. خطر الی تئوکراسی ایران است منشا فتنه های خطرناکتر برای جهان خواهد بود.)
حق گرفتنی / 23 December 2017