مجله تایم زنانی را که درباره آزار جنسی حرف زدند و سکوت‌شان را شکستند، به عنوان چهره سال و عکس روی جلد خود انتخاب کرده است. تیتر روی جلد این شماره این است: شکنندگان سکوت. ما هم از شما دعوت می‌کنیم که سکوت را بشکنید.
اشلی جاد، بازیگری که علیه هاروی واینستین افشاگری کرد و تیلور سوییفت،خواننده که درباره یکی از اعضای سابق گروهش شکایت کرد، در این عکس حضور دارند.
ایزابل پاسکال، چهره دیگر این عکس، یک کارگر ۴۲ ساله مزرعه در مکزیک است و آدام لوا، یک زن ۴۰ ساله از ساکرامانتو. نفر دیگر، سوزان فولر است؛ زنی که علیه مدیر اوبر شکایت کرد و اخراج شد.
داستان با هشتک metoo# شروع شد: هشتگی که به سرعت در سراسر جهان گسترش یافت و به دنبال آن، بسیایر از چهره‌های فرهنگی و هنری و سیاسی درباره تجربه‌های خود از ازار جنسی و تجاوز نوشتند. نخستین چهره سرشناسی که با این جریان بر سر زبان‌ها افتاد، هاروی واینستین بود: تهیه کننده مشهور هالیوود اما او تنها کسی نبود که در چندماه گذشته درباره او افشاگری شده است.
مجله تایم می‌گوید که این هشتگ بخشی از ماجرا بود نه همه آن.
ادوارد فلسنتال، سردبیر مجله تایم در در گفت وگو با شبکه خبری ان‌بی‌سی گفته که موج metoo، سریع‌ترین موج اجتماعی در دهه‌های گذشته بوده که صدها زن شجاع با همراهی تعدادی از مردان آن را به راه انداختند.
مجله تایم اعلام کرده که زنان و مردانی که سکوت را شکسته‌اند از تمام نژادها، طبقات اجتماعی، و گوشه گوشه جهان هستند و ارزش کار آنها در این است که شرم و ترس قربانی آزار جنسی بودن را تبدیل به یک حرکت اعتراضی کرده‌اند.
ذر میان ایرانیان هم هشتک Metoo مورد استفاده قرار گرفت اما نه به گستردگی کشورهای دیگر. تعدادی از بازیگران سینمای ایران از آزار جنسی در پشت صحنه فیلم‌ها و در دفاتر تهیه‌کننده‌ها پرده برداشتند اما این داستان‌ها و روایت‌ها چندان جلو نرفت که تبدیل به یک موج فراگیر شود. به جز این، برخی از زنان فعال در شبکه‌های اجتماعی هم روایت‌هایی از آزار جنسی را با همین هشتگ منتشر کردند که اغلب آنها بدون نام بود.
زمانه پیش‌تر تلاش کرده برخی از این روایت‌ها را به ویژه در ارتباط با آزار جنسی در محل کار منتشر کند و به دنبال آن برخی از روایت‌ها در سایت زمانه منتشر شده است. اکنون بر آنیم که بار دیگر شما را به نوشتن این روایت‌ها را منتشر کنیم.
یک نظام نابرابر، توقعات خاصی هم از زن شاغل دارد. زن شاغل باید به خاطر جنسیتش، پاسخگوی توقعات جنسی کارفرما و همکاران مرد هم باشد. این توقعات جنسی، گاه از متلک و شوخی آغاز می‌شود و تا تجاوز و آزار جسمی ادامه می‌یابد. آزار جنسی در محیط کار تنها خاص جامعه ایران نیست اما در فضای فرهنگی ایران، امکان سوءاستفاده مدیران و کارفرمایان مرد بر اساس نظام نابرابر قدرت بیشتر است و از سوی دیگر زنان هم به قانونی که از آنها در برابر چنین آزارهایی حمایت کند دسترسی ندارند.
اگر زن هستید و در ایران در نهادها و ادارات دولتی یا خصوصی کار کرده‌اید، برای ما از تجربه‌های آزار جنسی در محیط کار بنویسید. بگویید که در برخورد با آزار همکارتان چه کردید؟ آیا توانستید اعتراض کنید؟ آیا کسی از شما حمایت کرد؟
تجربه‌های شما می‌تواند برای مبارزه با فساد جنسیت محور در محیط‌های کاری راهگشا باشد. ما تجربه‌های شما را از آزار جنسی در محیط کار در زمانه منتشر می‌کنیم.
نوشته‌های خود را به این نشانی بفرستید: