اعتراض سیمین بارکزی قانونی است

سیمین بارکزی، نماینده سابق هرات در مجلس افغانستان بعد از هجده روز به اعتصاب غذای خود پایان داد.

 

روز چهارشنبه 19 اکتبر سال جاری (2011)، روزنامه‌های محلی افغانستان نوشتند که خانم بارکزی در بیمارستانی به نام “داودخان” در شهر کابل نگهداری می‌شود و روز گذشته در حضور صبقت‌الله مجددی، رئیس پیشین سنای افغانستان و رئیس پروسه تحکیم صلح افغانستان، به اعتصاب غذای خود پایان داده است.

 

 

در این زمینه با قدیر میرزایی، روزنامه‌نگار و مسئول بخش خبر شبکه تلویزیونی “آریانا” در کابل گفت‌وگویی کرده‌ایم. او روز گذشته در محل حضور داشته و شاهد وضعیت جسمانی خانم بارکزی و چگونگی شکستن اعتصاب غذای وی بوده است.

 

قدیر میرزایی: خانم بارکزی، عضو برکنار شده مجلس نمایندگان افغانستان امروز در نتیجه عیادت اقای صبقت‌الله مجددی، رئیس پیشین مجلس سنای افغانستان که ریاست پروسه تحکیم صلح در افغانستان را به عهده دارد، به اعتصاب خود پایان داد. جناب صبقت‌الله مجددی یکی از شخصیت‌های بانفوذ در افغانستان به شمار می‌روند و بعد از سقوط حکومت دکتر نجیب‌الله در افغانستان چند ماهی رئیس جمهور افغانستان بودند. ایشان به عیادت خانم بارکزی تشریف می‌برند؛ در بیمارستانی به نام سردار محمد داودخان در شهر کابل. در این ملاقات، خانم بارکزی در حضور صبقت‌الله مجددی اعتصاب غذای خود را می‌شکند؛ بدون هیچگونه شرطی.

 

 

جناب صبقت‌الله مجددی وعده دادند که مسئولیت پرونده ایشان را خود شخصاً به عهده بگیرند و بررسی کنند و خانم هم پذیرفتند.

 

بیشتر از این هیچ بحث و گفت‌گویی بین این دو نفر صورت نگرفته و وضعیت سلامت خانم بارکزی خوب نبود. اما آن‌طور که ما مشاهده کردیم، ایشان حاضر شدند به نشان پایان اعتصاب غذای خود چیزی بخورند.

 

بله، به او اجازه ملاقات داده شده است. شکایت و اعتراض سیمین بارکزی اما همچنان سر جای خود قرار دارد و معتقد است که جریان سلب صلاحیت او قانونی نبوده است.

 

دو نفر از نمایندگان مجلس افغانستان، در گفت‌وگو با زمانه، دو نظر متفاوت درباره جریان سلب صلاحیت سیمین بارکزی و نه نفر دیگر مطرح می‌کنند: رحیمه جامی، نماینده‌ کنونی هرات در مجلس افغانستان که جایگزین سیمین بارکزی شده است و لطیف پدرام، نماینده بدخشان در مجلس افغاسنان و عضو ائتلاف حمایت از قانون در افغانستان.

 

نخست از رحیمه جامی درباره اعتصاب غذای سیمین بارکزی و بین‌المللی شدن اعتراض ایشان نسبت به جریان سلب صلاحیت او و نه نفر دیگر از نمایندگان مجلس پرسیده‌ایم.

 

رحیمه جامی: من به‌عنوان یک زن اول به دیدن خانم بارکزی رفتم، اما شما فکر کنید، آیا یک زن توان پانزده روز اعتصاب غذا را دارد یا خیر؟ چهار تا پنج روز قابل درک است، اما بعد به حالت کما می‌رود. متاسفانه اعتصاب غذا یکی از راه‌های‌ سیاسی است که اپوزیسیون استفاده می‌کنند تا روی قدرت بیایند.

 

اولاً، میدان پارلمان جای این حرف‌ها نیست. اگر من سلب صلاحیت می‌شدم، آیا حق داشتم که بروم و در کنار دروازه پارلمان خیمه بزنم و اعتصاب غذا کنم؟ نه. وقتی من حق ندارم ایشان هم حق ندارند این کار را انجام بدهند. من به عنوان یک خانم، به برخورد پلیس با او حق می‌دهم، چون به خاطر حفظ جان خود ایشان این کار را کرده‌اند.

 

 البته گفته شده است که حمله طالبان به مکان استقرار معترضان تایید نشده بود و سندی هم برای اجرای آن در دست نبود. گذشته از این، آن راه حلی که طرفداران سیمین بارکزی و فعالان حقوق بشری پیگیر آن هستند، این است که شما به عنوان نماینده به سنای افغانستان منتقل شوید و سیمین بارکزی به جای قبلی خود برگردد. شما این را می‌پذیرید؟

نه! قطعا این را نمی‌پذیرم! رای مردم هرات برای من مهم‌تر از همه است و آن‌ها به من اعتماد کرده‌اند. من به هیچ وجه به آن پشت پا نمی‌زنم.

 

لطیف پدرام، نماینده بدخشان در مجلس افغانستان و همینطور عضو “ائتلاف حمایت از قانون” در افغانستان از زاویه‌ای دیگر به مسئله نگاه می‌کند. این ائتلاف با دستوررئیس‌جمهوری افغانستان بعد از اعلام نتایج انتخابات پارلمانی شکل گرفت کهوظیفه اصلی آن بررسی نتایج انتخابات است.

 

با توجه به گفته‌های رحیمه جامی، لطیف پدرام که خود یکی از پشتیبان‌های سیمین بارکزی است، به رادیو زمانه درباره جریان سلب صلاحیت او می‌گوید.

 

لطیف پدرام: گذشته از اینکه موافق و مخالفان درباره سلب صلاحیت شدن خانم بارکزی چه فکر می‌کنند، ما در افغانستان قانون اساسی، قانون انتخابات و کمیسیون مستقل انتخابات داریم. در قانون افغانستان و هم در قانون انتخابات افغانستان درباره موارد حقوقی نمایندگان توضیح داده شده است. هر فردی می‌تواند مخالف و موافق با اعتراض خانم بارکزی باشد. اما مطابق قانون افغانستان وقتی انتخابات به پایان می‌رسد، دو ماه دوره دادخواهی است و در این مدت کمیسیون شکایت‌های انتخاباتی برگزار می‌شود. اما مطابق قانون افغانستان وقتی انتخابات به پایان می‌رسد، دوماه دوره دادخواهی است و در این مدت شکایت‌های انتخاباتی بررسی می‌شود.

 

به این ترتیب، مطابق قانون انتخابات پروسه بررسی شکایت‌ها پایان یافته بود و بعد از هشت ماه کار در مجلس نمایندگان، در زمانی که خانم بارکزی از جانب کمیسیون مستقل انتخابات اعتبارنامه دریافت کرده بود، با نه نفر دیگر سلب صلاحیت شدند و حکومت هم با یک کودتای نظامی، در واقع یک عده از عاملان خود را که ما به آن‌ها وکیل‌های انتصابی دولت می‌گوییم، وارد مجلس کرد.

 

بنابراین هم جامعه حقوق بشری در افغانستان و هم حقوقدان‌های افغانستان رای‌شان این است که اعتراض سیمین بارکزی درست بود. به این خاطر که موضعگیری سیمین، موضعگیری قانونی و در دفاع از قانون بود و درست بود، ما از او حمایت کردیم. در این مورد هیچ ملاحظه شخصی وجود نداشت. ما نه تنها از سیمین بلکه از بقیه هم حمایت کردیم، چون ما از قانون حمایت کردیم.