یک‌سال از مرگ فیدل کاسترو، رهبر انقلاب کوبا و رئیس‌جموری پیشین این کشور می‌گذرد. درست یک‌روز پس از نخستین سالگرد مرگ او روند انتخاب جانشین رائول کاسترو، برادر فیدل و رئیس‌جمهوری فعلی آغاز خواهد شد.
کوبا از شنبه ۲۵ نوامبر به مدت یک هفته در سرتاسر کشور به مناسب نخستین سالگرد مرگ فیدل کاسترو، رهبر انقلاب این کشور به برپایی آیین‌‌های مختلف از جمله نمایش‌های رقص باله و شب‌زنده‌داری مشغول خواهد بود.
فیدل کاسترو ۲۵ نوامبر ۲۰۱۶ در ۹۰ سالگی جان سپرد. رائول کاسترو، رئیس‌جمهوری کوبا آن زمان در پیامی گفت: «فرمانده کل انقلاب کوبا ساعت ۲۲ و ۲۹ دقیقه جمعه‌شب (۳:۲۹ دقیقه صبح شنبه به وقت گرینویچ) جان سپرد».
فیدل کاسترو سال ۱۹۵۹ پس از پیروزی انقلاب کوبا، قدرت را به دست گرفت و ۴۹ سال رهبری این کشور را برعهده داشت. او از ۲۰۰۸ به دلیل بیماری قدرت را به برادرش، رائول واگذار کرده بود.
-
بیشتر بخوانید: فیدل کاسترو درگذشت
کوبای پس از کاسترو
رائول کاسترو پس از عهده‌دارشدن ریاست‌جمهوری دست به اصلاحاتی در ساختار سیاسی و اقتصادی کوبا زد. این اصلاحات که برقراری رابطه عادی‌تر با آمریکا نیز بخشی از آن بود، با شتابی اندک و محتاطانه پیش رفت.
اکنون ناظران سیاسی انتخابات شهرداری‌ها در کوبا را آغاز روند سیاسی تأثیرگذار در آینده این کشور می‌دانند؛ انتخاباتی که یکشنبه، یک‌روز پس از سالگرد مرگ رهبر انقلابش برگزار می‌شود.
این روند سیاسی قرار است به یافتن جانشینی برای رائول کاسترو ۸۶ ساله ختم شود و به ریاست‌جمهوری ۶۰ ساله برادران کاسترو بر کوبا پایان دهد.
رائول پیش از این گفته بود که پس از پایان دومین دوره ریاست‌جمهوری‌اش، به دنبال تمدید قدرت خود نخواهد بود.
انتخابات شهرداری‌ها تنها مرحله‌ای از انتخاب رئیس‌جمهوری است که مردم با رأی مستقیم در آن شرکت می‌کنند. شوراهای محلی نامزدهای خود را برای شهرداری معرفی می‌کنند و تمام مردم نماینده‌شان را از این میان برمی‌گزینند. پس از آن، انتخابات شوراهای استانی و ملی برگزار می‌شود.
در انتهای این روند در آخر فوریه سال آینده، شورای ملی بر سر انتخاب جانشین فیدل کاسترو تصمیم‌گیری خواهد کرد.
شب، هاوانا می‌رقصد – به یاد فیدل کاسترو
***
در دسامبر ۲۰۰۷ کاسترو ضمن نامه‌ای که به مجلس ملی کوبا نوشت، اشاره نمود زمانی بر این باور بوده که می‌دانسته‌است چه باید کرد و قصد انجام آنچه را بدان معتقد بوده داشته‌است، اکنون اما چنین اعتقادی ندارد و زندگی چیز دیگری به او آموخته‌است. وی اراده نیک داشت، از صداقت برخوردار بود و برای دستیابی به عدالت و آزادی انسان هم، تلاش زیادی کرد. نماینده اراده مردم کوبا در برابر زورمندان و یکی از بزرگترین و ماندگارترین انقلابیون قرن بیستم بود، اما…
اما فرزند محدودیت‌های زمان و اندیشه‌های بسته بود. طی زمامداری وی در کوبا احترام به آزادی و نظام چند حزبی و انتخابات دمکراتیک زیر پا گذاشته شد و این گزاره که انقلاب پرولتری رد خور ندارد و ضرورت اجتناب ناپذیر تاريخ است، زیر سؤال رفت. ولی فراموش نکنیم که در سال‌های سیاه دیکتاتوری نظامی در قاره آمریکا، فقط امثال او به آزادیخواهان تحت تعقیب پناه می‌دادند. او بزرگتر از زندگی بود. یک درخت بود. درختی قدیمی… همنشین بهار
ویدئو
***
فایل صوتی
***
همنشین بهار / 27 November 2017