در موج تازه بازداشت‌ها در ايران، چهار روزنامه‌نگار و فعال رسانه‌ای بازداشت شدند.
به گزارش تارنماهای کلمه و جنبش راه سبز (جرس)، مأموران امنيتی جمهوری اسلامی ايران امروز، چهارشنبه ۱۳ مهرماه چهار روزنامه‌نگار و فعال رسانه‌ای با گرايش‌های ملی‌مذهبی را بازداشت کردند.
بنا به اين گزارش‌ها علی اکرمی و مهدی افشارنيک، دو روزنامه‌نگار، هم‌زمان در منزل خود بازداشت شدند و خانه آنها نيز مورد تفتيش قرار گرفت.
به‌فاصله چند ساعت از انتشار اين گزارش، خبر بازداشت محمد حيدری، روزنامه‌نگار و محسن حکيمی از کارشناسان اينترنت و فعالان رسانه‌ای نيز منتشر شد.
هنوز مقامات حکومتی و رسانه‌های ايران در مورد اين گزارش‌ها واکنشی نشان نداده‌اند.
هنوز مقامات حکومتی و رسانه‌های ايران در مورد اين گزارش‌ها واکنشی نشان نداده‌اند و دليل اين بازداشت‌ها روشن نيست
علی اکرمی پيش از اين نيز در سال ۱۳۸۲به همراه برخی از اعضای نهضت آزادی ايران بازداشت و نزديک به يک ماه را در زندان گذرانده بود.
مهدی افشارنيک نيز که با روزنامه اعتماد همکاری می‌کرد از اعضای ستاد انتخاباتی مهدی کروبی، نامزد اصلاح‌طلبان در دهمين دوره انتخابات رياست جمهوری که هم‌اکنون در بازداشت خانگی به‌سر می‌برد؛ بوده است.
محمد حيدری، از روزنامه‌نگاران باسابقه، فعال ملی‌مذهبی و همکار بنياد علی شريعتی است که در روزنامه‌های اصلاح‌طلبان از جمله خرداد، فتح، ياس نو، وقايع اتفاقيه، نوروز و شرق می‌نوشت.
محسن حکيمی از کنشگران مدنی و جوانان فعال نهضت آزادی ايران است که در رويدادهای دهمين دوره انتخابات رياست جمهوری در سال ۱۳۸۸ نيز بازداشت شد.
هنوز دليل اين بازداشت‌ها روشن نيست.
سازمان گزارشگران بدون مرز در اطلاعيه‌ای که چند ماه پيش منتشر شد، اعلام کرد پس از انتخابات رياست‌جمهوری ايران در سال ۱۳۸۸ “بيش از ٢٠٠ روزنامه‌نگار و وب‌نگار در ايران بازداشت و زندانی شدند.”
اين انجمن بين‌المللی پشتيبان آزادی رسانه‌ها همچنين در اطلاعيه ديگری گفت ايران با دارابودن قوانين “آزادی ستيز” در عرصه آزادی بيان، با ٢٢ روزنامه‌نگار و ۱۶ وب‌نگار زندانی در ميان ١٧٨ کشور جهان در رده ۱۷۵ رده‌بندی سالانه گزارشگران بدون مرز و از جمله در فهرست “کشورهای دشمن اينترنت” قرار دارد.
گزارشگران بدون مرز، ايران را “بزرگ‌ترين” زندان روزنامه‌نگاران در خاورميانه می‌داند و آيت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ايران و محمود احمدی‌نژاد، رئيس جمهور اين کشور را “دشمن آزادی مطبوعات” می‌نامد.
مسایل مالی چیزی نیست که به سادگی از یاد مردم برود. گرایش سران به زندگی اشرافی و تجمل گرایی، بروز ژرفای بی سابقه طبقاتی، گسیل شدن امکانات برای لذت اقلیت اشراف مانند برج میلاد، ظهور کاخهای متعدد در کنار مردم بی خانمان و …. چیز هایی هستند که تا مغز استخوان مردم را سوزانده و می سوزاند، به خصوص که همه اینها به نام اسلام انجام می گیرد. اطمینان داشت باشید که اگر هدف زدودن اسلام باشد، برنامه ها با موفقیت کامل پیش می رود. ایجاد این قبیل عقده ها در بین مردم وبه ویژه حوانان، دردها و زخمهایی به مراتب بدتر از زندان و شکنجه آنان را سوزانده قلبشان را به درد آورده و آنها را به طغیان نزدیکر می سازد.
کاربر مهمان / 06 October 2011
به بن بست رسیده اند و با نادانی این گره را هی کور تر میکننذ. منطور نتط ایجاد وحشت در داخل و میان مردم است. تا کی و کی اخرین قطره را بچکاندو نه از تاک نشان ماند و نه ار تاک نشان.
کاربر مهمان / 06 October 2011