يک هفته پيش از اعلام برنده جايزه صلح نوبل ۲۰۱۱، از احتمال اعطای اين جايزه به يکی از چهره‌های جنبش اعتراضی جهان عرب سخن می‌رود.
به گزارش تارنمای روزنامه فيگارو، چاپ فرانسه، جنبش “بهار عربی” پيش از گسترش آن در کشورهای عربی در ماه دسامبر ۲۰۱۰ از تونس آغاز شد و تأثير خود را همچنان بر رويدادهای سال ۲۰۱۱ نيز می‌گذارد.
فيگارو می‌نويسد بسياری از ناظران معتقدند که يکی از بازيگران اصلی اين جنبش سزاوار دريافت جايزه معتبر صلح نوبل، مدال طلا، ديپلم افتخار و يک ميليون يوروی آن است.
بيتس گيل، مدير مؤسسه بين‌المللی تحقيقات صلح در استکهلم در اين‌باره می‌گويد: “چنين اقدامی با تلاش اعضای کميته نوبل در توجه به پيشرفت‌های بالقوه انقلابی که توسط مردم و جنبش آن‌ها شکل گرفته سازگار است.”
مؤسسه بين‌المللی تحقيقات صلح در استکهلم نهاد مستقلی است که به مطالعه و تجزيه و تحليل تأثير مناقشات و همکاری‌های بين‌المللی در صلح و آرامش جهان می‌پردازد. اين مؤسسه هر سال برنده احتمالی جايزه صلح نوبل را پيش‌بينی می‌کند.
پيش‌بينی می‌شود اسراء عبدالفتاح، وبلاگ‌نويس مصری، وائل غنيم، فعال سياسی مصری و لينا بن مهنی، وبلاگ نويس تونسی جزو نامزدهای دريافت جايزه صلح نوبل ۲۰۱۱ باشند
کريستيان برگ هارپ‌ويکن، مدير مؤسسه تحقيقات صلح در اسلو، پايتخت نروژ، می‌گويد: “دشوار است بتوان چهره کليدی‌ای را برای اين جنبش تعيين کرد در شرايطی که چنين اعتراضاتی همچنان رهبری مشخصی ندارند.”
با اين حال مدير مؤسسه تحقيقات صلح در اسلو معتقد است برخی افراد را می‌توان انتخاب کرد.
اسراء عبدالفتاح، زن ۳۰ ساله و وبلاگ‌نويس مصری، يکی از بنيان‌گذاران گروه “جنبش شش آوريل” که در سال ۲۰۰۸ در شبکه اينترنت آغاز به‌کار کرد و به‌طور فعال در برگزاری تظاهرات ضد حکومتی شرکت نمود؛ از جمله نامزدهای احتمالی اين جايزه خواهد بود.
وائل غنيم، جوان فعال سياسی مصری و نماينده شرکت گوگل در خاورميانه که فعاليت‌های اجتماعی خود را در شبکه مجازی فيس‌بوک پيش برد و ۱۲ روز را نيز در زندان سپری کرد، از ديگر نامزدهای اين جايزه شمرده می‌شود. وائل غنيم از سوی مجله تايم به‌عنوان تأثيرگذارترين چهره سال برگزيده شد.
دومين دختر جوانی که از سوی مؤسسه تحقيقات صلح در اسلو شايسته دريافت جايزه صلح نوبل شناخته شده، لينا بن مهنی، نويسنده وبلاگ “يک دختر تونسی” است که با وجود محدوديت‌های بسيار در دوران حکومت زين‌العابدين بن‌علی در شبکه اينترنت تونس توانست گزارش‌های واقعی از کشورش در وبلاگ و فيس‌بوک خود ارائه دهد.
چند روز پيش میدل‌ایست آنلاین نيز در گزارشی از احتمال نامزد شدن محمد بوعزیزی، برای دريافت جايزه صلح نوبل نوشت. محمد بوعزیزی همان جوانی است که با خودسوزی خود شعله‌های “انقلاب ياس” تونس را شعله‌ور ساخت.
انتخاب نامزدهای دريافت جايزه صلح نوبل در واقع در يکم فوريه گذشته به پايان رسيده است. در آن زمان اگرچه “انقلاب ياس” در تونس در جنب‌وجوش بود و بن علی را مجبور به فرار کرده بود، اما انقلاب مصر هنوز در مرحله نخستين خود قرار داشت.
با اين حال اعضای کميته نوبل آزاد بودند که تا جلسه ۲۸ فوريه ۲۰۱۱ نامزدهای مورد نظر ديگری را به فهرست انتخابی بيفزايند. در اين زمان “بهار عربی” در کشورهای ديگر از جمله يمن و ليبی نيز گسترش يافته بود.
توربيون ياگلند، رئيس کميته نوبل که با احتياط از نتيجه “بهار عربی” سخن می‌گويد در مورد چنين انتخاب‌هايی توضيحی نداد.
وی در همين حال اذعان داشت که جنبش جهان عرب “گرايش‌های مثبتی” برای صلح به‌وجود آورده است.
گير لاندستاد، دبير کميته نوبل نيز تأکيد کرد که اين کميته هنوز تصميمی نگرفته است و در جلسه آتی که طی هفته آينده برگزار خواهد شد نامزدهای خود را معرفی خواهد کرد.
تعداد نامزدهای دريافت جايزه صلح نوبل امسال به رقم ۲۵۳ نفر افزايش يافته است و ۵۳ نهاد و مؤسسه در معرفی آن‌ها نقش دارند. برنده جايزه صلح نوبل هر سال هفتم اکتبر اعلام می‌شود.
سال گذشته لیو شیائوبو، فعال حقوق بشر و ناراضی چينی برنده اين جايزه شد. لیو شیائوبو به اتهام “تحریک مردم به براندازی” به ۱۱ سال زندان محکوم شده است.