محمود خوشنام – موسیقی سنتی ایران بی‌تردید از انتظامی ساختاری برخوردار است. توالی گوشه‌ها، حرکت‌های کند و پرش‌های کوتاه نت‌ها، شدت و ضعف و زیر و بم نغمه‌ها که بیشتر به اعتبار بداهه‌نوازی‌ها شکل نهایی خود را می‌یابد، وزن ویژه‌ای برای هر یک از اجراهای موسیقی سنتی فراهم می‌آورد.
 

با این ویژگی که در برخورد با دگرگونی‌های پیاپی اجتماعی و محدودیت‌های فرهنگی ریتم‌ها در ژرف مایه‌ها پنهان شده‌اند. به بیان دیگر ریتم در موسیقی سنتی ایران رسوب کرده است. باید مایه‌ها را شکافت و ریتم‌ها را از نو آشکار ساخت. چه بسا که پیش‌درآمد و رنگ که که از زمان رکن‌الدین خان و درویش خان در موسیقی سنتی جای گرفته بخشی از همان ریتم‌های پنهان باشد که به یاری هوش و غریزه آنان بازآفریده شده است.
 

اگر رکن‌الدین خان و درویش خان چند ریتم موزون در موسیقی ایران کشف کرده‌اند، مردی دیگر نیم قرن پس از آن دو با توانی افزون‌تر به جست‌و‌جویی ژرف‌تر پرداخت و محدوده وزن و ریتم را در موسیقی ملی به پهنه‌ای گسترده تبدیل کرد.
 

صحبت از حسین تهرانی، تنبک‌نواز برجسته در میان است. سرگذشت او و دستاوردهایش برای موسیقی ملی ما را می‌توانید از طریق فایل صوتی پی بگیرید. این برنامه همچنین با نواخته‌های استادانه و شادی‌بخش حسین تهرانی همراه است.
 

در همین زمینه:

::مجموعه برنامه های برجستگان سنتی از محمود خوشنام در رادیو زمانه::