ورود پناه‌جویان تازه به استرالیا، بحث‌های سیاسی را داغ کرده است

ورود ۱۷۵ پناه‌جوی غير قانونی در روزهای اخير به استراليا بحث‌های داغ سياسی را ميان حکومت اين کشور و اپوزيسيون آن برانگيخته است.

جوليا گيلارد، نخست‌وزير استراليا از تونی ابووت رهبر اپوزيسيون آن کشور به‌خاطر عدم پشتيبانی از تصميم حکومت مبنی بر ارسال پناه‌جويان غير قانونی به مالزی انتقاد نمود و وی را بهترين دوست قاچاق‌بران پناه‌جويان خواند.

در روزهای اخير در جزيره کريسمس استراليا مأموران امنيتی قايقی را کشف کردند که تصور می‌شد حامل ۶۰ پناه‌جو باشد، اما پس از تحقيقات روشن گرديد که ۴۹ پناه‌جو و يک خدمه کشتی نيز در زير عرشه آن پنهان شده بودند.

۶۶ پناهجوی ديگر در قايق دوم با فرستادن يک پيام خطر توسط مقامات اندونزيايی و استراليايی نجات داده شدند که به‌منظور بررسی‌های امينتی و سلامتی آن‌ها به جزيره کريسمس فرستاده خواهند شد.

گفته می‌شود درست لحظه پيش از رسيدن اين پناه‌جويان، نخست‌وزير استراليا خانم گيلارد تغييرات در قانون مهاجرت را برای تصويب به پارلمان اين کشور ارسال کرده بود.

در سال جاری ۹۵۰ پناه‌جو از کشورهای مختلف توسط قايق به‌صورت غير قانونی به استراليا رسيده‌اند که بيشتر آنان از ايران هستند

خانم گيلارد برای تغيير قانون مهاجرت اين کشور جهت رفع موانع قانونی برای فرستادن ۸۰۰ پناه‌جوی غير قانونی به مالزی و بررسی پرونده پناهندگی‌شان، پيشنهادی را به پارلمان استراليا فرستاده است اما رهبر اپوزيسيون استراليا، تونی ابووت با انتقاد از طرح پيشنهادی دولت گفته است پناه‌جويان بهتر است به جزيره نايرو فرستاده شوند.

نايرو جزيره کوچک و مستقلی در اقيانوس آرام است که ۱۲ هزار نفر جمعيت دارد و دولت استراليا در سال‌های ۲۰۰۸ – ۲۰۰۱ پناه‌جويانی را که به کشورش وارد می‌شدند به اين جزيره می‌فرستاد و در ازای آن معادل ۱۰ ميليون دلار برق و سوخت در اختيار اين جزيره قرار می‌داد.

هر دو جناح سياسی استراليا بر اين باورند که فرستادن پناه‌جويان به يک کشور ديگر باعث بی‌علاقگی پناه‌جويان به پرداخت پول به قاچاق‌بران برای ورود به استراليا می‌شود، اما در مورد اين که پناه‌جويان به کدام کشور فرستاده شوند اختلاف نظر وجود دارد.

خانم گيلارد با فرستادن پناه‌جويان به جزيره نايرو مخالف است و می‌گويد هنگامی که اردوگاه‌ها در اين جزيره باز بود باعث صدمه روانی پناه‌جويان شده بود.

حزب کارگر که خانم گيلارد رهبری آن را به عهده دارد با رسيدن به قدرت در سال ۲۰۰۸، اردوگاه‌های پناه‌جويان در اين جزيره را بست.

خانم گيلارد با انتقاد از تونی ابووت می‌گويد: “برای متوقف ساختن قايق‌ها تفاهم‌نامه مالزی که آقای ابووت از آن هراس دارد طرح مؤثری است.”

اما تونی ابووت گفته است: “نخست‌وزير بايد بپذيرد تنها راه حل مؤثر فرستادن پناه‌جويان به نايرو است.”

جزيره نايرو بخشی از برنامه “راه حل آرام” (Pacific solution) در مورد پناه‌جويان و يکی از سخت‌ترين شرايط مهاجرت استراليا به‌شمار می‌رود. در طول هفت سال که بازداشتگاه‌ها در اين جزيره باز بود تنها ۲۸۸ پناه‌جو توانستند توسط قايق به استراليا بيايند.

پارلمان استراليا تصويب قانون جديد مهاجرت اين کشور را تا يازدهم اکتبر به تعويق انداخته است.

گفته می‌شود هرگونه تغيير در قانون مهاجرت اين کشور، بيش از هر گروهی پناه‌جويان ايرانی را تحت تأثير قرار خواهد داد.

آمار جديد منتشر شده توسط وزارت مهاجرت استراليا نشان می‌دهد در سال جاری ۹۵۰ پناه‌جو از کشورهای مختلف توسط قايق به‌صورت غير قانونی به استراليا رسيده‌اند که بيشتر آنان از ايران هستند.

مقامات استراليايی با توجه و مشاهده اجرای برنامه‌ها و تمرين گروهی پناه‌جويان در ورزشگاه‌های مراکز بازداشت مهاجرين به اين شک دارند که برخی از پناه‌جويان ايرانی که به استراليا رسيده‌اند دارای سابقه نظامی باشند.

گفته می‌شود در حال حاضر گروه‌های سازمان‌يافته قاچاق انسان وجود دارند که تعداد زيادی از ايرانيان را به استراليا می‌آورد.