شبکه جهانی بیبیسی در شکایتنامهای که به سازمان ملل ارسال کرده هدف از اقدام مقامهای ایران علیه ۱۵۲ نفر از کارکنان فعلی، سابق و همکاران بیبیسی فارسی را فشار بر روزنامهنگاران ایرانی این شبکه دانسته است.
شبکه جهانی بیبیسی چهارشنبه ۲۵ اکتبر / ۳ آبان شکایتنامه خود را از طرف کارکنان بیبیسی فارسی با قید فوریت به دیوید کی، گزارشگر ویژه حمایت و ترویج حق آزادی بیان و عقیده و عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران تحویل داد.
شبکه جهانی بیبیسی در مردادماه سال جاری اعلام کرده بود که ۱۵۲ نفر از روزنامهنگارانی که با بخش فارسی بیبیسی همکاری میکردند یا همچنان در استخدام بخش فارسی بیبیسی هستند، در ایران ممنوع العمامله شدهاند.
بر اساس قوانین جمهوری اسلامی تجار ورشکسته و اشخاص مهجور و همچنین کسانی که به تشخیص دادگاه، اموال خود را از راههای نامشروع بهدست آوردهاند، از معامله منع میشوند و در برخی موارد تعرض به مال آنها جایز شمرده میشود.
اکنون شکایت بیبیسی به سازمان ملل بهدلیل همین محدودیت و فشارهای دیگر صورت گرفته است. بیبیسی این اقدام را محروم کردن کارکنان بیبیسی فارسی از «حقوق اولیه انسانی» خوانده و آن را مغایر با قانون اساسی ایران دانسته است.
در شکایت بیبیسی جهانی علیه جمهوری اسلامی به موارد دیگری از آزار و اذیت کارکنان بیبیسی فارسی نیز اشاره شده است. «دستگیری و بازداشت خودسرانه اعضای خانواده کارکنان بیبیسی فارسی؛ توقیف گذرنامهها و اعمال ممنوعیت سفر برای اعضای خانوادهها که میخواهند برای دیدن بستگانشان که در بخش فارسی بیبیسی کار میکنند، از ایران خارج شوند؛ تجسس و آزار مداوم و پخش خبرهای جعلی و حاوی تهمت که با هدف آسیب زدن به وجهه کارکنان بیبیسی فارسی و خانوادههای آنها طراحی میشود»، از جمله مواردی است که در بیانیه بیبیسی به آنها اشاره شده است.
در بهمن ۱۳۹۰ نیز عدهای از روزنامهنگاران به اتهام همکاری با بیبیسی فارسی در ایران بازداشت شدند. در آن زمان نهادهای امنیتی و قضایی ایران اعلام کرده بودند که هر گونه همکاری با این شبکه غیرقانونی است و موجب پیگرد قضایی خواهد شد.
سازمان گزارشگران بدون مرز ۱۶ شهریورماه سال جاری با انتشار بیانیهای حکومت ایران را بهدلیل زیر فشار گذاشتن خانواده روزنامهنگاران ایرانی مقیم خارج کشور محکوم کرده بود. در این بیانیه با اشاره به فشارهای جمهوری اسلامی به خبرنگاران بیبیسی فارسی و خانوادههایشان، به آزار و اذیت مستقیم روزنامهنگارانِ دیگر رسانههای ایرانی خارج از کشور، از جمله کارمندان رادیو فردا، صدای آمریکا، دویچه وله، رادیو بینالمللی فرانسه، رادیو زمانه و تلویزیون من و تو نیز پرداخته شده بود.
گزارشگران بدون مرز در بیانیه خود آورده بود: «این روزها، اعضای خانواده روزنامهنگاران ایرانی در رسانههای فارسی زبان خارج کشور خیلی “محترمانه” به دیدار با مأموران و بازجویان امنیتی دعوت میشوند تا با آنها صحبت کنند. اما پیام همان پیام قدیمی است: “روزنامهنگاران و گزارشگران باید بیدرنگ همکاری با دشمن خارجی را متوقف کنند”.»
بهگفته گزارشگران بدون مرز بیش از ۵۰ روزنامهنگار خارج کشور از سوی سازمانهای امنیتی حکومت ایران تهدید شدهاند.
براساس بررسیهای این سازمان مدافع روزنامهنگاران، ایران در میان ۱۸۰ کشور جهان از نظر آزادی رسانهها و بیان در ردیف ۱۶۵ قرار دارد.
بیشتر بخوانید: