فدوی سلیمان، از بازیگران زن سرشناس سوریه و از هنرمندان مخالف رژیم بشار اسد در سن ۴۷ سالگی به‌دلیل بیماری سرطان در پاریس درگذشت.
به‌گزارش خبرگزاری فرانسه، فارِس حلو، بازیگر دیگر سوری که او نیز در فرانسه به‌سر می‌برد، روز پنج‌شنبه ۱۷ اوت / ۲۶ مرداد خبر درگذشت فدوی سلیمان را تأیید کرد و گفت او تا لحظه آخر با شرکت در رویدادهای فرهنگی فعال ماند.
فدوی سلیمان از بازیگران مردمی تئاتر، تلویزیون و سینمای سوریه بود که تحصیلات خود را در زمینه هنرهای نمایشی در دمشق و فرانسه به انجام رساند و افزون بر بازیگری در تئاتر و سینما از جمله در نمایشنامه «خانه عروسک» اثر هنریک ایپسن، دست‌کم در ۱۲ مجموعه تلویزیونی ایفای نقش کرد. بازی او در نقش یک استاد دانشگاه هنر در سریال تلویزیونی «قلب‌های کوچک» او را در بین کشورهای عربی دیگر نیز مشهور کرد.
فدوی سلیمان از جامعه شیعیان علوی سوریه بود که بشار اسد نیز به این گروه تعلق دارد، اما او از مخالفان سرسخت اسد بود. در سال ۲۰۱۱ که تظاهرات مسالمت‌آمیز مردمی علیه رژیم سوریه آغاز شد او به این جنبش پیوست و تلاش کرد تا شیعیان علوی شهرهای لاذقیه (شمال غرب) و طرطوس (غرب) را به این جنبش ملحق کند.
او زمانی که در تظاهراتی در حمص از مردم دعوت کرد تا در مقابل رژیم اسد بایستند به نمادی از جنبش سوریه تبدیل شد زیرا سخنان سلیمان از تلویزیون پخش می‌شد.
در نوامبر سال ۲۰۱۱ فدوی سلیمان ویدئویی منتشر کرد و در آن گفت که در حمص مأموران امنیتی در پی او می‌گردند و برای یافتن‌اش مردم را کتک می‌زنند و زیر فشار قرار می‌دهند تا محل اختفای او را نشان دهند.
در ادامه این فشارها سلیمان با کوتاه کردن موهای خود و شبیه کردن خود به مردان، خانه به خانه گریخت و سپس پای پیاده خود را به اردن رساند و سرانجام در سال ۲۰۱۲ به‌همراه همسر خود از لبنان به پاریس رفت.
او در سال ۲۰۱۲ پیش از آن‌که به پاریس برود در گفت‌وگویی با خبرگزاری فرانسه از تلخی «تبدیل شدن انقلاب مسالمت‌آمیز به جنگ داخلی» در کشورش سخن گفته بود.
علوی ها شیعه و حتی مسلمان نیستند. علوی های سوریه و نیز علوی های ترکیه که عقایدی متفاوت از آن ها دارند به همراه مردم «یارسان» در ایران که اهل حق نیز نامیده می شوند و نیز مرم «شبک» و «صارلی» و «بجوران» در عراق همگی شباهت هایی با یکدیگر دارند که آن ها را یکسره از اسلام جدا می کند. این سه گروه کتاب مقدسی به نام قرآن ندارند و بنا بر کتاب مقدس خودشان عمل می کنند. چیزی به نام نماز و روزۀ رمضان ندارند. معاد را قبول ندارند و به تناسخ باور دارند. نبوت محمد نیز مورد قبول آن ها نیست و آن ها به ذات های مقدسی اعتقاد دارند که در روح برخی از انسان های برگزیده حلول می کند و قداست شخصیت های اسلامی را تنها در همین حد قبول دارند که آن ها حامل ذات مقدس شخصیتی قبل از خود بوده اند. تفاوت های آن ها با اسلام بسیار بیش از این هاست، اما نباید آن ها را شیعه دانست. نمازی که بشار اسد می خواند نمازی استراتژیک برای جلب نظر ایران است و در واقع خاندان اسد سعی کرده اند تا با تحریف این دین و نزدیک کردن خودشان به تشیع نظر ایران را جلب کنند.
کارو / 20 August 2017