سازمان ملل متحد اعلام کرده است که جمعیت جهان تا ۱۳ سال آینده یک میلیارد نفر افزایش پیدا می‌کند.

بازاری در کلکته در هندوستان

بر اساس پیش‌بینی سازمان ملل جمعیت جهان تا سال ۲۰۳۰ به ۸ میلیارد و ۶۰۰ میلیون نفر و تا سال ۲۰۵۰ به ۹ میلیارد و ۸۰۰ میلیون نفر می‌رسد.

در گزارش سازمان ملل گفته شده که رشد جمعیت جهان در ۱۰ سال گذشته اندکی کاهش پیدا کرده. دلیل آن هم این است که زنان کمتر از گذشته باردار می‌شوند. با این‌حال جمعیت جهان سالانه ۸۵ میلیون نفر افزایش پیدا می‌کند و به این ترتیب ممکن است تا ۱۳ سال آینده یک میلیارد نفر به جمعیت جهان اضافه شود.

به دلیل افزایش «امید به زندگی» (شاخصِ آماری که نمایانگر متوسط طول عمر است) تا سال ۲۰۵۰ تعداد انسان‌هایی که بیشتر از ۶۰ سال سن دارند دو برابر می‌شود و به دو میلیارد و ۱۰۰ میلیون نفر می‌رسد. تعداد سالخوردگانی که ۸۰ سال و بیش از آن عمر کرده‌اند سه برابر می‌شود و تا سال ۲۱۰۰ به ۴۲۵ میلیون نفر می‌رسد. در حال حاضر ۲۵ درصد جمعیت قاره اروپا بیش از ۶۰ سال سن دارند. تا سال ۲۰۵۰ این تعداد به ۳۰ درصد کل جمعیت اروپا خواهد رسید.

در ۹ کشور جهان افزایش جمعیت روندی پرشتاب‌تر دارد: هندوستان، نیجریه، جمهوری دموکراتیک کنگو، پاکستان، اتیوپی، تانزانیا، ایالات متحده امریکا، اوگاندا و اندونزی.

در ۱۳ سال آینده جمعیت اروپا تغییر محسوسی نخواهد کرد و در حد ۷۴۰ میلیون نفر ثابت می‌ماند، اما در باقی‌مانده قرن بیستم روندی نزولی پیدا می‌کند.

انتظار می‌رود که جمعیت هند تا سال ۲۰۲۴ از جمعیت چین، به عنوان پرجمعیت‌ترین کشور جهان بیشتر شود و تا سال ۲۰۳۰ با افزایش ۱۷۰ میلیون نفر به یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون نفر برسد.

جمعیت چین در بازه زمانی یاد شده فقط ۳۰ میلیون نفر افزایش پیدا می‌کند و به یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون نفر می‌رسد.

رشد جمعیت در قاره آفریقا در دهه‌های پیش روی از سایر نقاط جهان بیشتر است. بر اساس پیش‌بینی سازمان ملل تا سال ۲۰۵۰ جمعیت آفریقا دو برابر می‌شود و به ۲ میلیارد و ۵۰۰ میلیون نفر می‌رسد.

امید به زندگی در آفریقا در فاصله بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵ فقط ۶.۶ درصد افزایش پیدا کرده است.

در میان کشورهای بزرگ جهان، جمعیت نیجریه رشد فزاینده‌تری دارد. جمعیت این کشور از ۳۸ میلیون نفر در سال ۱۹۵۰ به ۱۹۱ میلیون نفر در سال ۲۰۵۰ خواهد رسید.

شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل که این گزارش را تهیه کرده، می‌گوید افزایش رشد جمعیت سالمندان منجر به بروز مشکلاتی اجتماعی برای بسیاری از کشورهای جهان می‌شود.

ایران در حال حاضر جزو ۱۰ کشور جهان است که به سمت سالخوردگی حرکت می‌کند و در جایگاه ششمین کشور جهان قرار دارد که جمعیت آن به سن پیری می‌رسد. افزایش امید به زندگی، کاهش نرخ باروری در ایران، و تغییر نقش‌های جنسیتی زن و مرد از عوامل موثر در پیری جمعیت ایران به شمار می‌آید.

متوسط «امید به زندگی» در جهان تا سال ۲۰۵۰ به ۷۷ سال می‌رسد. امید به زندگی در ایران تا سال ۲۰۱۴، ۷۵.۳۹ سال اندازه‌گیری و گزارش شده است.

مهم‌ترین دلیل افزایش «امید به زندگی» در جهان کاهش ۳۰ درصدی میزان مرگ و میر نوزادان در ۸۹ کشور جهان است. کاهش تلفات مبتلایان به بیماری ایدز یکی دیگر از عوامل تعیین‌کننده افزایش امید به زندگی در جهان به شمار می‌آید.