نسرین ستوده، وکیل دادگستری زندانی، روز یک‌شنبه هشتم خردادماه بنا به درخواست مقامات قضایی برای تعویق پرونده وکالتش، از زندان اوین به دادگاه انتظامی کانون وکلا اعزام شد.
به گزارش وب‌سایت تغییر برای برابری، اولین جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده ابطال پروانه وکالت نسرین ستوده در یکی از اتاق‌های کانون وکلا برگزار شد.
خانم کیهانی، عضو هیات رییسه کانون و چند تن دیگر از وکلا قضاوت در این دادگاه را بر عهده داشت و نتیجه نهایی به دادگاه تجدید نظر و زمان دیگری موکول گرديد.
روز گذشته عکسی از نسرين ستوده که دستان دست‌بند زده‌اش را بالای سر گرفته و لبخند بر لب دارد، در بسياری از وب‌سايت‌ها و شبکه‌های اجتماعی اينترنتی منتشر شد
نسرین ستوده که پس از تحمل چندین ماه زندان انفرادی، به‌تازگی به بند عمومی زندان اوین منتقل شده در نامه‌ای خطاب به رضا خندان، همسرش، آورده است: «می‌خواهند دادگاهی برپا کنند تا پروانه وکالت‌ام را ابطال کنند، من بی‌پروانه وکالت یا با پروانه، به این احکام معترضم. اعتراض به احکام ناعادلانه نیاز به پروانه وکالت ندارد.»
این وکیل دادگستری در وقایع پس از انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۳۸۸، وکالت شمار زیادی از معترضان را برعهده داشته است و برخی از موکلان وی به حبس‌های طولانی مدت محکوم شده‌اند.
نسرین ستوده پیش از وقایع انتخابات نیز دفاع از بسیاری از فعالان مدنی، اعضای جنبش زنان و همچنین کودکان زیر حکم اعدام را بر عهده گرفته بود.
این وکیل دادگستری شهریورماه گذشته بازداشت شد و دادگاه انقلاب وی را به ۱۱سال حبس و ۲۰ سال محرومیت از حرفه وکالت محکوم کرده است.
در پی انتشار خبر برگزاری دادگاه نسرین ستوده، در کانون وکلا، شماری از فعالان جنبش زنان و موکلان وی با حضور در محل کانون وکلا، برای لحظاتی کوتاه با این فعال حقوق بشر دیدار کردند.
روز گذشته عکسی از نسرین ستوده که دستان دست‌بند زده‌اش را بالای سر گرفته و لبخند بر لب دارد به همراه تصاویری از در آغوش کشیدن نسرین ستوده و همسرش رضا خندان در محل دادگاه و با دستانی قفل شده، در بسیاری از وب‌سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی اینترنتی منتشر شد.
مأموران امنیتی در مدت بازداشت نسرین ستوده از دیدار حضوری وی با همسرش ممانعت کرده و تنها دقایقی کوتاه به فرزندان سه و ۱۱ ساله وی اجازه ملاقات حضوری داده‌اند.
این وکیل دادگستری در طی دوره بازداشت خود چندین بار در اعتراض به رعایت نشدن حقوق‌اش به عنوان یک زندانی، دست به اعتصاب غذا زده است.
وای برما !
اشک امان نمی دهد. صدای گریه ام بلند است و شانه هایم بسخی تکان میخورند. قلبم بدرد آمده! وای برما، وای برما.
این چه بیدادی است! وقاحت و ستم و فرومایگی این حاکمان را اندازه ای نیست. جز به حکومت ننگین خود و به غارت سرمایه ها و دارایی های این مردم بی نوا ، به هیچ چیزی اعتقاد و ایمان ندارند.
این ننگ برای همیشه بر پرونده این نامردمان برجای خواهد بود.
درود برتو شیرزن، درود بر شرف و آزادگی تو. لعنت و نفرین جاودانی بر این حاکمان فرومایه و طرفداران و پشتیبانان خارجی و داخلیشان .
با دلی زخمی و دردمند، تهران ، بابک
کاربر مهمان / 30 May 2011
نسرین ستوده نمونه پایداری ست.جنبش سبز به وکیل خود میبالد
کاربر مهمان / 30 May 2011