نادیا پارسا- اطلاعات و دانسته‌های ما از وضعیت اجتماعی-سیاسی در کره شمالی بسیار ناچیز است.
به تازگی سازمان عفو بین‌الملل، اطلاعاتی از وضعیت زندانیان سیاسی کره شمالی منتشر کرده که مبنای تهیه گزارشی در روزنامه گاردین در تاریخ چهارم ماه مه (۱۴ اردیبهشت) بوده است. آنچه در زیر می‌خوانید برگردان فارسی همین گزارش است.
روزنامه گاردین: بر پایه گزارشی که سازمان عفو بین‌الملل به تازگی آن را منتشر کرده، دولت کره شمالی در یک دهه گذشته، به‌طور چشمگیری بر شمار اردوگاههای کار اجباریِ زندان‌های سیاسی خود افزوده است. در حال حاضر تخمین زده می‌شود که حدود ۲۰۰ هزار زندانی سیاسی در اردوگاههای کار کره-شمالی در بازداشت باشند.
گروه‌های حقوق بشری می‌گویند: مقایسه تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد محل‌هایی که توسط زندانیان فراری به عنوان اردوگاه زندانیان سیاسی شناسایی شده، به شکل قابل ملاحظه‌ای در طول سال‌های اخیر گسترده‌تر شده است.
به تازگی ۱۵ زندانی و نگهبان پیشین که توانسته‌اند از کره بگریزند، روایت‌های هولناکی از شکنجه و فقرغذایی گسترده در این اردوگاه‌ها تعریف کردهاند.
به گفته عفو بین‌الملل، تقریباً تمامی زندانیان پیشین، شاهد اعدام سایر زندانیان بوده‌اند. براساس مدارکی که در اختیار سازمان عفو بین‌الملل قرار گرفته، اعدام در ملاءعام، مرگ در اثر قحطی و شکنجه امری متداول و معمول در این اردوگاه‌ها است.
نکته قابل توجه در اینجاست که هزاران زندانی، تنها به این دلیل در بازداشت و حبس به سر می‌برند که بر پایه سیستم «مجازات جمعی» کره شمالی، تمامی بستگان فرد «قانون‌شکن»، همانند خود او مسئول هستند و روانه زندان‌ها می‌شوند.
به گفته سعید سام‌ظریفی، مسئول بخش آسیا و اقیانوسیه سازمان عفو بین‌الملل، «درعمل صد‌هاهزار نفر در کره شمالی بدون هیچ‌گونه حقوق انسانی در اردوگاههای کار زندگی می‌کنند؛ این طور می‌توان گفت: این بد‌ترین شرایطی است که ما در ظرف ۵۰ سال گذشته آن را ثبت کرده‌ایم. در کره شمالی با زندانیان همانند بردگان رفتار می‌شود.
این در حالی است که به نظر می‌رسد، کره شمالی روی به سمت یک رهبری جدید سیاسی دارد؛ رهبری”کیم جونگ‌آن” ( پسرسوم کیم جونگ ایل) در نتیجه، انتظار یک دوره بی‌ثباتی در این کشور می‌رود. به همین لحاظ، نگرانی‌های فراوانی در خصوص افزایش شمار زندان‌های سیاسی در آینده‌ای نزدیک در میان است.»
تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهند، چهار یا پنج تا از این اردوگاه‌ها به گونه‌ای نامنظم در حال گسترش در زمین‌های دورافتاده جنوب پیون‌یانگ و نیز جنوب و شمال استان هام‌کیونگ هستند.
به گفته سازمان عفو بین‌الملل، مقایسه این عکس‌ها با تصاویری که از حدود ۱۰ سال پیش در دسترس است نشان دهنده این است که وسعت این اردوگاه‌ها به طرز چشمگیری گسترش یافته است. این در حالی است که تنها در منطقه یودوک، ۱۵ پادگان وجود دارد. همه این‌ها به علاوه شواهد به دست آمده از توضیحات بازداشت‌شدگان سابق کمک کرده است تا امکان برآوردی نسبی از شمار زندانیان سیاسی در کره شمالی فراهم شود.
کمیته حقوق بشر کره جنوبی، شمار زندانیان سیاسیِ کره شمالی را در حدود ۲۰۰ هزار نفر تخمین زنده است. این در حالی است که خود منابع دولتی کره شمالی، شمار زندانیان سیاسی را ۱۵۰ هزار نفر اعلام کردهاند. کره شمالی در حال حاضر ۲۴ میلیون نفر جمعیت دارد.
بر اساس گفته‌های آن دسته از زندانیانی که توانسته‌اند فرار کنند، این اردوگاه‌ها در دو محدوده بنا شده‌اند. تا به حال هم هیچ زندانی از منطقه «تحت کنترل» آزاد نشده است؛ به ویژه کسانی که مرتکب جرم‌هایی همانند «اقدام علیه رژیم» بوده‌اند.
به نظر می‌رسد، افرادی که مرتکب جرایم سبک‌تری نظیر انتقاد از سیاست‌های دولت یا عبور غیر قانونی از مرز می‌شوند، به چندماه تا ۱۰ سال زندان در مناطقی موسوم به «انقلابی» محکوم می‌شوند.
بر پایه گزارش سازمان عفو بین‌الملل، تنها سه زندانی موفق شده‌اند که از منطقه «تحت کنترل» و در نهایت از کشور فرار کنند. بیشتر کسانی که فرار کردهاند و با آنها مصاحبه شده است، در منطقه‌ای تحت نام «منطقه انقلابی» و در اردوگاهی در منطقه «یودوک» نگهداری می‌شد‌ند.
در میانه دهه ۱۹۹۰ قحطی نابودکننده‌ای، سبب مرگ صد‌هاهزار نفر در کره شمالی شد. از آن زمان تاکنون، همچنان مردم این کشور از قحطی و گرسنگی رنج می‌برند، اما به نظر می‌رسد که شرایط این اردوگاه‌ها به شکل غیر قابل باوری فرساینده و کشنده است.
براساس گفته‌های «یونگ کیون گیل»، زندانی سابق که از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۳ در «یودوک» در بازداشت بوده است، به هر زندانی روزانه سه وعده غذای ۲۰۰ گرمی از حریره ذرت داده می‌شود. این وعده‌های غذایی تنها در صورتی به زندانی داده می‌شود که او قادر باشد کار روزانه خود را تمام کند.
آقای یونگ تاکید کرده است: «در اردوگاه‌ها دیدن آدم‌هایی که می‌میرند، امری عادی است. صادقانه باید بگویم: برخلاف یک جامعه طبیعی، ما از دیدن این اتفاق‌ها بیشتر از این‌که ناراحت شویم، استقبال می‌کردیم. چون شما می‌توانستید در ازای دفن یک جسد، یک پیاله غذای اضافی دریافت کنید. من معمولاً جسدهای زندانیان را دفن می‌کردم.»
گزارش‌‌های متعدد، حکایت از شکنجه زندانیانِ در اردوگاههای کره شمالی می‌کند. برای نمونه، گزارش‌هایی وجود دارد مبنی بر این‌که برخی از زندانیان مجبور به گذراندن یک هفته یا بیشتر در سلول‌های مکعب‌شکل بسیار کوچک می‌شوند که در آنها تنها می‌توان ایستاد و یا آن‌که دراز کشید.
لازم به ذکر است تا این لحظه (چهارم ماه مه۲۰۱۱)، دولت کره شمالی هیچ پاسخی به انتشار این گزارش‌ها نداده و وجود هرگونه «اردوگاههای کار اجباری» در کره شمالی را نیز انکار می‌کند.