پس از درگذشت محسن دکمهچی، زندانی سياسی در ايران، خانواده وی با تحصن در مقابل بيمارستان مدرس تهران خواستار دريافت پيکر وی شدند.
به گزارش منابع حقوق بشری در ايران، محسن دکمهچی، از بازاريان تهران که در جريان رويدادهای پس از انتخابات دهمين دوره رياست جمهوری در ايران در شهريور ۱۳۸۸ بازداشت و به ۱۰ سال حبس تعزيری و تبعيد به زندان رجايیشهر کرج محکوم شده بود؛ شامگاه دوشنبه هشتم فروردين بر اثر بيماری سرطان پانکراس درگذشت.
آقای دکمهچی به دليل حضور دخنرش در قرارگاه اشرف سازمان مجاهدين خلق در عراق به اتهام هواداری از اين سازمان محکوم شده بود. اتهام مهم ديگر وی، پشتيبانی مالی از خانوادههای زندانيان سياسی بود.
منابع حقوق بشری میگويند محسن دکمهچی به دليل «عدم رسيدگی پزشکی و وخامت اوضاع جسمانی» در حالی که از زندان به بيمارستان منتقل شده بود، جان باخته است.
بر اساس اين گزارشها افزون بر عدم دسترسی به امکانات پزشکی؛ وی مورد «شکنجه روحی» قرار گرفته بود و با اينکه از شرايط ناگوار جسمانی برخوردار بود، بر اثر «برخوردهای ناشايست» مأموران زندان هنگام ملاقات کوتاه وی با خانوادهاش، دچار «فشار روحی» شديدتری شده بود.
اين گزارشها به نقل از زندانيان ديگر میافزايند محسن دکمهچی در روزهای آخر زندگی خود در زندان دچار ضعف شديدی شده بود و قادر به نشستن بر روی تختخواباش نبود.
اين زندانيان افزودهاند که وی نزديک به چهار هفته قادر به خوردن غذا نبود و در روزهای آخر حتا نمیتوانست مايعاتی مانند شير و آب ميوه بنوشد و هنگام نوشيدن آب با دردهای شديدی روبهرو میشد .
با اين حال همسر وی مريم النگی گفته است پيش از مرگ در بيمارستان با وی ملاقات کوتاهی داشته و از خبر مرگ او پس از اين ملاقات تعجب کرده است.
پس از درگذشت محسن دکمهچی خانواده وی همراه با تعدادی از نزديکان و بستگان او، در مقابل بيمارستان مدرس تهران تحصن کردند.
به گزارش کانون حمايت از خانواده جانباختگان و بازداشتیها، خانواده دکمهچی ضمن درخواست دريافت پيکر وی، همچنين شکايت دارند که اين زندانی سياسی هنگام ورود به زندان از سلامت برخوردار بوده، اما در زندان دچار بيماری گرديده است.
جسد محسن دکمهچی برای شناسايی علت مرگ هماکنون در اختيار پزشکی قانونی است.
مقامهای قضايی ايران و منابع خبری رسمی در اين کشور هنوز در مورد علت مرگ اين زندانی سياسی واکنشی نشان ندادهاند.
آقای دکمه چی بخاطر حضور دخترش در شهر اشرف دستگیر شده بود و زیر شکنجه های شدید قرار داشت. بازجویان و شکنجه گران مانع درمان این زندانی مقاوم و جسور بودند.
شهره / 30 March 2011