حامد کرزی رئيس جمهوری افغانستان، در بيانيه‌ای فهرست سه ولايت و چهار شهر اين کشور را اعلام کرد که قرار است نيروهای امنيتی اين کشور مسئوليت تأمين امنيت آن را از نظاميان خارجی تحويل بگيرند.
رئيس جمهور افغانستان، که روز سه‌شنبه دوم فروردين در مراسم پايان تحصيلات دانشجويان آکادمی نظامی اين کشور در کابل در حضور شماری از نمايندگان جامعه بين‌المللی سخن می‌گفت، تيرماه ۱۳۹۰ خورشيدی را زمان آغاز رسمی اين برنامه خواند.
وی، از ولايات کابل ( بدون شهرک سروبی)، پنجشير و باميان و از شهرهای هرات، لشکرگاه، مهترلام و مزار شريف به‌عنوان مناطقی نام برد که قراراست برنامه انتقال امنيت در آن اجرا شود.
حامد کرزی، سال ۱۳۹۰ را سالی مهم برای افغانستان خواند و خاطرنشان ساخت که مردم اين کشور ديگر نمی‌خواهند تأمين امنيت کشورشان را که وظيفه خودشان است، به دست ديگران باشد.
رئيس جمهور افغانستان با بيان اين‌که بررسی در مورد ديگر مناطق اين کشور برای اجرای برنامه انتقال در جريان است، تأکيد کرد که انتقال امنيت از نظاميان خارجی به نيروهای امنيتی افغانستان تا پايان سال ۱۳۹۳ خورشيدی به پايان خواهد رسيد.
دولت افغانستان و سازمان پيمان آتلانتيک شمالی يا ناتو در آبان‌ماه گذشته در نشستی در شهر ليسبون پرتقال در مورد برنامه انتقال مسئوليت‌های امنيتی از نظاميان خارجی به نيروهای امنيتی افغانستان به توافق رسيده بودند.
اندرس فوگ راسموسن، دبير کل ناتو در حاشيه اين نشست گفت که روند انتقال امنيت به نيروی امنيتی افغانستان از تابستان ۲۰۱۱ (۱۳۹۰ خورشيدی) به صورت تدريجی آغاز و مطابق با شرايط اين کشور اجرا خواهد شد.
به گفته وی، ناتو در بلندمدت در افغانستان خواهد ماند اما هدف نهايی انتقال امنيت اين است که نيروهای امنيتی افغانستان بتوانند تا سال ۲۰۱۴ (۱۳۹۳ خورشيدی) امنيت سراسر اين کشور را برعهده گيرند و پس از آن نيروهای ناتو از حالت جنگی خارج و نقش حمايتی را عهده‌دار خواهند شد.
شمار نظاميان خارجی در افغانستان، که نزديک به ۱۰۰ هزار نفر آنان آمريکايی هستند در حدود ۱۵۰ هزار تن می‌باشد.
در حال حاضر نفرات ارتش و پليس افغانستان، ۲۷۵ هزار تن است که از سوی ناتو آموزش ديده و تجهيز شده‌اند.
اما دولت افغانستان می‌گويد برای مقابله با شورشيان و تأمين امنيت و ثبات می‌بايست شمار اين نيروها تا ۴۰۰ هزار تن افزايش يابد؛ درخواستی که تا کنون پاسخ روشنی به آن داده نشده است.
حامد کرزی در ادامه سخنرانی‌اش در آکادمی نظامی اين کشور، از«صلح و آشتی و پايان دادن به جنگ خانمان‌سوز، به‌عنوان موضوع اصلی و محور سياست افغانستان» نام برد و بر عملی شدن آن تأکيد کرد.
آقای کرزی گفت «درک می‌کند همه آن کسانی که برعليه اين کشور سلاح به دست گرفتتند، تروريست و وابسته به استخبارات (دستگاه اطلاعاتی) بيگانه نيستند.»
رئيس جمهور افغانستان گفت: «ما می‌دانيم که بی‌عدالتی‌ها و قانون‌شکنی‌هايی که از جانب کارمندان دولت و يا افراد قدرتمند صورت گرفته و يا جستجوی خانه‌ها و بمباران از سوی نيروهای خارجی باعث نارضايتی و قهر مردم شده است.»
او در حالی که از برداشته شدن «گام‌های اميداورکننده» در گفت‌وگو با طالبان سخن گفت، از اين گروه خواست که به کشتار غيرنظاميان، انفجار و انتحار پايان دهند، در غير آن صورت باعث ادامه حضور نظاميان خارجی و ادامه بحران در کشور خواهند شد.
حامد کرزی، گفت که گفت‌وگوها درمورد همکاری‌های استراتژيک با آمريکا ادامه دارد، اما تأکيد کرد که تصميم‌گيری درباره برقراری روابط استراتژيک با آمريکا از سوی لوی‌جرگه (مجلس سنتی بزرگ افغان‌ها) گرفته خواهد شد.
کرزی، کشورهای همسايه افغانستان به‌ويژه پاکستان را نيز مورد خطاب قرار داد و گفت که از پاکستان می خواهد تا قاطعانه و صميمانه از صلح و آشتی در افغانستان حمايت کند.
رئيس جمهور افغانستان، شرايطی را برای موفقيت‌آميز بودن برنامه انتقال قدرت و بهبود آن مطرح کرد و خواستار اجرای آن از سوی جامعه بين‌المللی شد.
لغو همه «نهادهای موازی» با دولت افغانستان، از جمله تيم‌های بازسازی ولايتی کشورهای عضو ناتو که برای کمک به ادارات محلی اين کشور ايجاد شده‌اند؛ کمک‌های زيربنايی اقتصادی و هماهنگی و به مصرف رساندن کمک‌های بين‌المللی از طريق بودجه دولت افغانستان و شفافيت در کارکرد سازمان ملل در اين کشور از جمله خواسته‌هايی بود که حامد کرزی بر اجرای آن تأکيد ورزيد.