از روز ۱۹ تا ۲۵ بهمن‌ماه، بیش از ۲۰ نفر از نیروهای ملی ـ مذهبی، جبهه‌ی ملی و اصلاح‌طلبان بازداشت شده‌اند. دستگیری‌ها همه شبانگاه انجام شده است. همگی از سوی نیروهای لباس شخصی بازداشت شده‌اند و حکم دستگیری آنها نه فردی، بلکه کلی بوده است. برخی از فعالان سیاسی- اجتماعی نیز بدون ارائه‌ی حکم بازداشت و همگی به محلی نامعلوم منتقل شده‌اند.
به نظر می‌رسد این بازداشت‌ها نوعی بهانه برای پیشگیری از تظاهرات روز ۲۵ بهمن بود که علی‌رغم همه‌ی این فشارها به شکل گسترده‌ای از سوی مردم صورت گرفت.
بهنام وفاسرشت، از فعالین حقوق بشر در مورد دستگیری‌های قبل از ۲۵ بهمن و حکم بازداشت‌ها می‌گوید:
اسامی کسانی که از روز ۱۹ تا ۲۴ بهمن دستگیر شده‌اند، به ۲۰ نفر می‌رسد. تعداد دستگیری‌ها اما بیشتر است. بیشتر خانواده‌ها و بچه‌هایی که دستگیر شده بودند، می‌گفتند یک حکم کلی و فله‌ای برای آنها صادر شده است مبنی بر این‌که دنبال اغتشاش هستند و در خصوص تظاهرات و اغتشاشات ۲۵ بهمن هماهنگی کرده‌اند و کار می‌کنند. من تا به حال ندیده بودم که دستگاه قضایی یا خود نظام و حکومت ایران چنین حکمی صادر کند. یعنی بیشتر این حکم از ترس بوده است؛ این که خود رژیم از این جریان وحشت کرده است.
شما اشاره کردید که برخی از جوانان ایرانی با جوانان مصری ارتباط داشتند و به هرحال الان از طریق اینترنت این ارتباط‌ها خیلی راحت است. چقدر این نکته متکی بر واقعیت است؟
این را من خودم به عینه دیدم. یعنی اگر شما به توییتر و فیس‌بوک بروید، می‌بینید که ارتباط‌ها خیلی تنگاتنگ شده بودند. یعنی پس‌لرزه های ایران بود که به مصر و تونس رسیده بود. این حرکتی بود که مردم ایران، جوانان ایران در سال ۱۳۸۸ شروع کردند و به آنجا رسید. مردم آنجا فقط دنبال آزادی و دنبال یک حکومت دموکرات بودند. در این خصوص خیلی هم با بچه‌های ایران ارتباط داشتند و نکات نقص و حرکاتی که چه در ایران و چه در آنجا بود را در ارتباط باهم مطرح می‌کردند. حرکت خیلی جالبی در نوع خودش بود. خیلی خوب بود که بچه‌ها، ایرانی و مصری، توانستند در این جریان با هم همفکری داشته باشند.
تاراج سرزمین مادری
موج بازداشت‌ها سه‌شنبه ۱۹ بهمن و با بازداشت تقی رحمانی، روزنامه‌نگار، تحلیل‌گر و فعال سیاسی آغاز شد.
«رجانیوز»، وب‌سایت نزدیک به حکومت با نقل خبر بازداشت تقی رحمانی، وی را یکی از مشاورین نزدیک مهدی کروبی معرفی کرد که نقش اساسی در شکل‌گیری گردهمایی‌های اعتراضی نسبت به نتایج دهمین انتخابات ریاست جمهوری داشته است.
به گزارش خبرنگار «جرس»، شش‌نفر لباس شخصی با یورش به خانه‌ی آقای رحمانی، بدون هیچگونه توضیحی، او را بازداشت کردند.
مأموران از ساعت ۹ تا ۱۱ شب، مقابل چشمان علی و کیانا، دو کودک خردسان تقی رحمانی و همسر بیمارش نرگس محمدی به تفتیش منزل وی پرداختند و در ساعت ۱۱ شب وی را همراه با دست‌نوشته‌ها، کتاب‌ها و کامپیوتر شخصی‌اش به مکان نامعلومی منتقل کردند.
نرگس محمدی، نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر از سال گذشته و به علت فشارهای ناشی از بازداشت دچار بیماری عصبی شده که گاه منجر به فلج عضلانی مقطعی در وی می‌شود.
او پس از یورش دوباره‌ی ماموران و بازداشت همسرش، در بیمارستان ایرانشهر بستری شده است.
خانم محمدی در نامه‌ای سرگشاده به قوه قضاییه برخی از صحنه‌های شب بازداشت را اینگونه ترسیم می‌کند: «دیشب وقتی مردان نامحرم و ناشناس در مقابل من ایستاده بودند و مرا با سر و روی نامناسب می‌دیدند، احساس کردم در ایران نیستم. احساس کردم سرزمین مادری‌ام به تاراج رفته و من بی‌پناه در سرزمین غریب و بیگانه‌ام. حال سئوال دارم از شما مسئول و طلب پاسخ دارم. آیا زنان این سرزمین بر مردان حکومت حلال شده‌اند؟ آیا ما زنان و مردان دیگر حرمتی در این سرزمین نداریم؟ آیا با وضع ظاهری درون خانه دیدن من، یک مادر، یک زن ۳۷ ساله در منزل شخصی و در شب هنگام توسط مردان ناشناس و نامحرم، هیچ گناهی در پیشگاه خداوند نیست؟ آیا ترسیدن کودکان بی‌پناه من، زیرورو شدن اسباب منزلم در مقابل چشمان کودکانم، نه یکبار بلکه به فاصله‌ی شش‌ماه یکبار، موجب آزار فرزندان کوچک من نیست؟ علی و کیانا مرتب با مردان ناشناس صحبت می‌کردند و با دست‌های کوچک‌شان به آنها اشاره می‌کردند که اینها وسایل ما را می‌برند، مامان آنها دزد هستند؟ بابای من را نبرید آقا. بابا نرو.
بازداشت‌کنندگان خود را ابتدا از نیروی انتظامی و سپس از وزارت اطلاعات معرفی کردند و بعد ساعت ۲۴:۳۰ دقیقه بعد از نصف شب از وزارت اطلاعات بازجویان بنده زنگ زدند و گفتند، تقی را ما نگرفته‌ایم و من در هول و هراسم از این بردن تقی که نمی‌دانم چه کسانی بردند و چرا بردند. در هراسم از شکسته شدن درهای منزلم از ورود غیر قانونی افراد ناشناس، از احساس ناامن بودن حتی در منزلم…»
در ادامه‌ی بازداشت‌ها یکی از افراد نزدیک به جبهه‌ی ملی در تهران که نخواست نامش فاش شود به رادیو زمانه گفت، کورش زعیم عضو شورای مرکزی جبهه‌ی ملی ساعت ۱۱ شب بیستم بهمن‌ماه با یورش لباس شخصی‌ها به منزل شخصی‌اش بازداشت شد.
آنها پس از یک‌ساعت جست‌وجو در منزل وی مبادرت به بردن کامپیوتر شخصی او کردند. زمانی که خانواده‌ی ایشان به نیروهای انتظامی خبر می‌دهند که یک‌سری لباس شخصی به خانه‌ی آنها آمده‌اند، لباس شخصی‌ها با مأمور انتظامی برخورد می‌کنند و می‌گویند که از دفتر ریاست جمهوری آمده‌اند.
این بازداشت‌ها در روز چهارشنبه با بازداشت محمد حسین شریف‌زادگان، وزیر رفاه دولت هشتم ادامه یافت.
با ادامه‌ی روند بازداشت‌ها یدالها اسلامی، دبیر کل مجمع نمایندگان ادوار مجلس و عباس شجاعی به جمع بازداشتی‌های روزهای اخیر پیوستند.
یدالهی اسلامی، عضو و دبیر کل مجمع نمایندگان ادوار مجلس، بعدازظهر روز جمعه بازداشت شد.
به گزارش «هرانا»، محمدحسین مهیمنی، فرزند استاندار سابق گلستان، ساعت ۱۰ شب ۲۲ بهمن در شهر گرگان بازداشت شد و در حال حاضر از محل انتقال وی و هویت نیروهای امنیتی‌ای که او را با خود بردند اطلاعی در دست نیست. در روز پنجشنبه‌ی هفته‌ی گذشته، پیمان عارف از فعالین سابق دانشجویی دستگیر شد.
بهنام وفاسرشت، در مورد پیمان عارف و ادامه‌ی بازداشت‌ها می‌گوید:
پیمان از بچه‌های فعال دانشگاه بود. او در بحث‌های حقوق بشری خیلی فعال بود و جزو شورای مرکزی جبهه‌ی ملی بود و در جریان‌های مختلف دانشجویی شرکت می‌کرد. من پیمان را سال ۸۱ در ۲۰۹ دیدم. سپاه او را گرفته بود. او در بند ۲۰۹ پیش ما بود. خیلی فشارهای سنگینی روی او آورده و خیلی اذیتش کرده بودند، با این حال اما توانست روی این جریان خیلی خوب و راحت حرکت کند و از آن سالم دربیاید و خودش را نجات دهد. فکر می‌کنم تا حالا حدود هشت، نه‌بار دستگیر شده است. حکم‌های خیلی سنگینی به او داده بودند. با سند و وثیقه آزاد بود که دوباره بعد از این جریان‌ها دستگیر شده است. الان هیچ خبری از او نیست. خیلی تند و با شدت و آزار او را دستگیر کرده‌اند.
آیا دیگر کسانی را که در این جریان‌ها دستگیر شده‌اند، می‌شناسید؟
میثم محمدی و امید محدث که روزنامه‌نگار و وبلاگ‌نویس بودند در این شمار هستند. این دو نفر روز ۲۰ بهمن دستگیر شدند. صالح نقره‌کار، خواهرزاده‌ی خانم زهرا رهنورد و مسئول کمیته‌ی حقوقی ستاد آقای میرحسین موسوی هم بوده است. اینها روز چهارشنبه ۲۰ بهمن دستگیر شدند. صدرالدین بهشتی که فرزند آقای علیرضا بهشتی است، روز ۲۱ بهمن در محل کارش دستگیر شده است. یکی از مشاورین آقای موسوی هم در این میان هست. حجت‌الاسلام دکتر مصطفی میراحمدی‌زاده، یکی از اساتید علوم دانشگاه مفید قم هم دستگیر شده است. او از بنیاد باران و از مشاورین آقای کروبی است. خانم فریبا ابتهاج دستگیر شده که مسئول دفتر خانم معصومه ابتکار است. غلامحسین محمدی، عضو سیاسی حزب اصلاح‌طلبان جبهه‌ی مشارکت نیز دستگیر شده است. آقای مازیار خسروی، خبرنگار و نویسنده‌ی روزنامه‌ی شرق را نیز دوباره روز ۲۰ بهمن ماه با حمله به روزنامه‌ی شرق همراه با چند نفر دیگر بازداشت کردند.
خانم نهضت امیرآبادی که اصلاح‌طلب است در منزلش دستگیر شده. دو نفر دیگر هم به نام آقایان محمودی و شجاعی که از اعضای جبهه‌ی مشارکت بودند روز ۲۱ بهمن دستگیر شدند. اگر حساب کنیم، حدود ۲۰ نفر فقط از اعضای دفتر آقای کروبی و موسوی دستگیر شده‌اند. اینها در خصوص بیانیه‌ی ۲۵ بهمن فعال بودند و فعالیت می‌کردند.
بازندگی
یکی از افراد نزدیک به جبهه‌ی ملی در تهران که نخواست نامش فاش شود، به رادیو زمانه گفت: «تحولات خاورمیانه و مصر هراسی را در حاکمیت ایجاد کرده است.»
وی افزود: «سیستم با حذف یارانه‌ها هنوز به خود اجازه نداده که قبض برق و آب را قبل از ۲۲ بهمن به مردم بدهد. چون می‌دانست حضور در راهپیمایی ۲۲ بهمن را به شدت کاهش می‌داد و موجب اعتراض‌هایی نیز می‌شد.
بهنام وفاسرشت می‌گوید: «بعد از جریانی که در مصر دیدیم و مردم آنجا در میدان آزادی‌شان اعتراض کردند و نشستند و گفتند ما دولت را نمی‌خواهیم، تلنگری به بچه‌های داخل ایران و به مردم ایران زده شد. این تلنگری بود که مردم مصر زدند. این‌که بدون هیچ سلاحی می‌توانید بروید و فقط تحصن کنید و بنشینید و حرکتی انجام ندهید. دیدیم که حکومت ایران به سرعت خواست این حرکت را به خودش وصل کند، اما حتی اخوان‌المسلمین اعلام کرد که حرکت مصر صرفاً اسلامی نیست. بسیاری از دانشجویان مصر گفتند که نه، این حرکت حرکت اسلامی نیست، حرکتی است که از بطن خود جامعه و از مردم به وجود آمده و مردم دنبال آزادی خودشان هستند و وابستگی به هیچ گروه و هیچ جریان خاصی ندارند. این باعث شد که سران حکومت جمهوری اسلامی وحشت کنند. حکومت به حرکت روز ۲۵ بهمن، جواب می‌داد یا نمی‌داد، به نظر من فرقی نمی‌کرد و برایش یک باخت بود.»