بنا بر این گزارش در شهرهای شیراز، اصفهان، رشت و تبریز نیز مخالفان دولت فریاد «الله اکبر» سرداده‌اند.
در برخی ویدئوهای منتشر شده در سایت‌های اینترنتی صدای «الله اکبر» معترضان به وضوح شنیده می‌شود.
گزارش‌های رسیده به رادیو زمانه حاکی از آن است که در مناطق اکباتان، سعادت‌آباد و یوسف‌آباد افزون بر شعار «الله اکبر»، شعار «مرگ بر دیکتاتور» هم داده می‌شد.
پيش از اين گروه‌های پشتيبان جنبش موسوم به سبز، جنبش اعتراضی مردم، فراخوان اين حرکت را منتشر کرده بودند و بر اساس فيلم‌ها و گزارش‌های منتشر شده برخی از مردم از اين اقدام استقبال کرده‌اند.
در دوران وقايع پس از انتخابات بحث‌برانگيز دهمين دوره رياست جمهوری در ايران، رفتن بر پشت بام‌ها و سر دادن شعارهای «الله اکبر» و «مرگ بر ديکتاتور» نوعی اعتراض به حکومت ايران به‌شمار می‌رفت.
میرحسین موسوی و مهدوی کروبی دو تن از رهبران مخالف دولت، هفته گذشته با ارسال نامه‌ای به وزارت کشور ایران، خواهان صدور مجوز راه‌پیمایی به‌منظور حمایت از «قیام آزادی‌خوانه مردم مصر و تونس» برای روز دوشنبه ۲۵ بهمن ۸۹ شده‌اند.
جبهه مشارکت، سازمان دانش آموختگان ایران اسلامی (ادوار تحکیم وحدت)، مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم، جامعه مدرسین و طلاب قم و نجف و شماری از گروه‌های دانشجویی حمایت خود را از راه‌پیمایی ۲۵ بهمن اعلام کرده‌اند.
برخی از زندانیان سیاسی زن در زندان‌های اوین تهران و رجایی‌شهر کرج نیز طی بیانیه‌ای، از فراخوان میرحسین موسوی و مهدی کروبی برای راه‌پیمایی ۲۵ بهمن حمایت کرده‌اند.
در بخشی از این بیانیه آمده است: «ما در روز ۲۵ بهمن‌ماه، قلب‌هایمان را از درون زندان با مردم همراه می‌کنیم. باشد که حضور سبز شما روی سنگفرش خیابان‌هایی که ماه‌هاست خاطره گام‌های مارا از یاد برده است، دل‌گرمی باشد برای دل‌های بی‌قرار ما که در روزهای اسارت و زندان به امید روزهای خوش فردا لحظه‌هایمان را می‌گذرانیم.»
زندانیان زن سیاسی می‌گویند که زندان، شکنجه و فشارهای طاقت‌فرسای بازجویی و هم‌چنین دوری از خانواده‌هایشان آنان را از راهی که رفته‌اند دچار تردید نکرده و همواره بر این باور هستند که جنبش سبز که با تظاهرات مردمی سکوت آغاز شد و به دور از هر خشونتی بیش از ۲۰ ماه در لایه‌های مختلف اجتماعی جریان یافت، ادامه خواهد داشت.