عباس صفاری، شاعر نامآشنا که در آمریکا زندگی میکند بهزودی مجموعهای از تابلوهای وودکاتش را در تهران به نمایش میگذارد.
به گزارش بخش فرهنگی رادیو زمانه، عباس صفاری، شاعر نامآشنا که در آمریکا زندگی میکند و پیش از این دفتری از اشعارش با عنوان «کبریت خیس» با اقبال خوانندگان روبرو شد، اکنون قصد دارد نمایشگاهی از تابلوهای وودکاتش را در تهران برگزار کند.
عباس صفاری برای این نمایشگاه دو مجموعه بیست و پنج تایی از آثار وودکات آماده کرده است. مجموعه نخست با عنوان «کلاهی که باد برد» و مجموعه دوم با عنوان «به پیشباز نسیم» به نمایش درخواهد آمد.
مهمترین درونمایه آثار عباس صفاری در این دو مجموعه بادگیرهای یزد و زندگی مردم در دوران بحران اقتصادی در سالهای دهه ۳۰در آمریکاست.
عباس صفاری در مجموعه «کلاهی که باد برد» به زندگی آمریکاییها در سالهای دوران اقتصادی میپردازد و با نمایش خیابانها و دیوارهای کلانشهرهای شیکاگو و نیویورک ابعاد بحران اقتصادی و پیامدهای آن در زندگی عمومی مردم را نشان میدهد.
در «پیشباز نسیم» اما به زادگاهش یزد میپردازد و با نمایش بادگیرهای این شهر تلاش میکند با استفاده از ساختار خاص «بادگیر» در زمینه کمپوزیسیون نوآوریهایی انجام دهد. این گروه از آثار عباس صفاری از سویههای دراماتیک برخوردار است و جنبه هیجانی دارد.
عباس صفاری با استفاده از مضمون «بادگیر» مجموعه اشعاری هم تهیه کرده که به شکل ضمیمه مجموعه «پیشباز نسیم» در اختیار بازدیدکنندگان نمایشگاه قرار خواهد داد.
قرار است این نمایشگاه بهزودی برگزار شود. با اینحال عباس صفاری هنوز درباره محل و چگونگی برگزاری آن تصمیم قطعی نگرفته است.
وودکات نوعی از هنر نقاشی است که روی چوب اجرا میشود و شبیه قلمکاریهای ایرانی و نقاشی روی چوب به سبک ژاپنی است. تفکیک رنگ در وودکات کار بسیار دشواری است و غالباً به تعداد رنگهای مورد نظر در هر تابلو باید بلوک چوبی ساخته شود. هنرمندان آمریکای لاتین بهویژه مکزیکیها علاقهی خاصی به وودکات دارند و کتابهای بسیاری از نمونهی آثارشان در غرب به چاپ رسیده است.
آثار عباس صفاری در مجموعه به «پیشباز نسیم» و «بحران اقتصادی» تماماً رنگی است.
عباس صفاری، از شاعران مطرح ایران است. از او در ایران دو مجموعهی «کبریت خیس» و دوربین قدیمی» و در خارج از کشور مجموعههای «در ملتقای دست و سیب»، «تاریکروشنای حضور» و شعر بلند «حکایت ما» منتشر شده. عباس صفاری جایزه باران و کارنامه را نیز از آن خود کرده است. آخرین اثری که از او توسط انتشارات مروارید در تهران منتشر شده «خنده در برف» نام دارد.
Woodcut is not a Painting ,is a type relief printing artistic technique on the wood in printmaking. Printmaking is the process of making artworks by printing.
So painting and printmaking are two different fields of Art with two different processes to make two different types of artwork.
Other thing is,there is nothing related between Woodcut and" Ghalmakari Irani ", we cannot compare them they have different origins,processes and mediums.
—————————————————————————————-
خواننده گرامی و محترم سایت زمانه. از لطف و مشارکت شما سپاسگزاریم. امیدواریم همچنان در کنار ما و با ما بمانید. همکار خبرنکار ما در پاسخ به شما میگوید: بحث بر سر نوعی از هنر نقاشی است به نام وودکات که روی چوب اجرا میشود به این شکل که نقاش نقشهای مورد نظرش را با مهر روی چوب میکوبد و سپس آن نقشها را رنگ میکند. این سبک وودکات نام دارد در میان مکزیکیها رواج بسیار دارد. اکنون آقای عباس صفاری، شاعر نامآشنا که در رشتهی هنر نیز تحصیلکرده و پیش از انکه به شعر روی بیاورد، در لندن و آمریکا نقاشی میکرده با این شیوه پنجاه تابلو وودت کات فراهم آورده. آقای صفاری تلفنی به بخش خبر زمانه سبک وودکات را توضیح داد و آن را با هنر قلمکاری مقایسه کرد. این قیاس به این معنا نیست که وودکات همان قلمکاری ایرانی ماست، بلکه به ان شباهتهایی دور دارد.
بخش خبر زمانه، بخش فرهنگ زمانه
کاربر مهمانNo name / 08 January 2011
وود کات یا باسمه چوبی از نظر تکنیک کار فرق چندانی با قلمکاری ندارد . تنها فرقش در این است که مهر چوبی در قلمکاری روی پارچه کوییده می شود و در وود کات روی کاغذ . مرکب قلمکاری نیز ضد آب است و شسته نمی شود
عباس صفاری
abbas saffari / 09 January 2011