مجلس ایران یک فوریت ایجاد هفت منطقه آزاد تجاری و ۱۲ منطقه ویژه اقتصادی را تصویب کرد. نمایندگان کرمانشاه در نامه‌ای اعلام کردند که در اعتراض به این مصوبه حسن روحانی را در سفر به این استان همراهی نخواهند کرد.
مجلس ایران صبح چهارشنبه ۲۳ تیر به یک فوریت لایحه ایجاد هفت منطقه ویژه اقتصادی در استان‌های ایلام، کردستان، گلستان،اردبیل، هرمزگان سیستان و بلوچستان و بوشهر رای مثبت داد.
این لایحه اما نارضایتی نمایندگان حوزه انتخابیه کرمانشاه را به دنبال داشت. به‌گونه‌ای که هشت نماینده این استان در اعتراض به لایحه دولت اعلام کردند که رئیس‌جمهوری را در سفر به کرمانشاه همراهی نخواهند کرد.
نمایندگان استان کرمانشاه پیش از این خواستار ایجاد یک منطقه آزاد تجاری در قصرشیرین شده بودند، اما در لایحه دولت نامی از این شهر برای ایجاد منطقه آزاد تجاری دیده نمی‌شود.
نمایندگان استان کرمانشاه همچنین یکی دیگر از خواست‌های خود را ایجاد منطقه ویژه اقتصادی در اورامانات اعلام کرده‌اند. تکمیل خط راه‌آهن کرمانشاه خواست دیگر هشت نماینده کرمانشاه عنوان شده است.
این نمایندگان خطاب به حسن روحانی نوشته‌اند که با توجه به عدم تائید این خواست‌ها در هیئت دولت، او را در سفر به کرمانشاه همراهی نخواهند کرد.حسین تجری، نماینده قصرشیرین گفت: «این سفر هیچ مصوبه‌ای برای حل مشکلات مردم وجود ندارد و هیچ گشایشی برای استان در نظر گرفته نشده است.»
برپایه گزارش مرکز آمار ایران، کرمانشاه در سال گذشته از بیشترین نرخ بیکاری برخوردار بوده است. نرخ بیکاری در این استان ۲۳.۱ درصد اعلام شده که بیش از دو برابر میانگین نرخ بیکاری ایران است. استاندار کرمانشاه اردیبهشت امسال بیکاری در این استان را بحرانی دانسته و گفته بود: «اشتغال صنعتی در استان بسیار پائین است».
لایحه مناطق آزاد تصویب می‌شود
لایحه دولت برای ایجاد مناطق آزاد تجاری و ویژه اقتصادی به دلیل اختلاف‌نظر نمایندگان در باره مکان ایجاد این مناطق در مجلس نهم به تصویب نرسید اما اکبر ترکان رئیس شورایعالی مناطق آزاد ایران پیش‌تر گفته بود که با هماهنگی‌های صورت گرفته با مجلس دهم این لایحه تصویب خواهد شد.
جعفر آهنگران معاون امور مناطق ویژه اقتصادی صبح امروز گفت که مطمئن است که این لایحه این‌بار با اکثریت آراء تصویب خواهد شد. او هدف از ایجاد مناطق آزاد تجاری در مناطق مرزی ایران را «افزایش مبادله با همسایگان و جذب سرمایه‌گذاری خارجی» عنوان کرد.
دولت در حالی بر ایجاد مناطق آزاد تجاری اصرار دارد که فعالیت اقتصادی و تجاری در این مناطق از معافیت مالیاتی برخوردار است و کارگاه‌های آن مشمول قانون کار نمی‌شوند. منتقدان مناطق آزاد تجاری می‌گویند که کارویژه اصلی این مناطق افزایش واردات کالاهای مصرفی است.
علاوه بر این ایجاد مناطق ویژه اقتصادی به افزایش هزینه زندگی برای بومیان ساکن در این مناطق و مهاجرت اجباری آنان انجامیده است.
هر منطقه ای که در ایران به منطقه ( آزاد ) تغییر نام پیدا می کند ، مشکلات عدیده ای برای ساکنان بومی همان مناطق به وجود می آورد که به طور مثال میتوان از افزایش قیمت املاک در آن مناطق خبر داد ، البته در این میان عده معدودی هم غیر از بومیان همان مناطق ، از طریق زد و بند و باند بازی در گمرک و اداره بندر ، به نان و نوای خوبی هم می رسند که این هم هیچ منافعی برای بومیان ساکن این مناطق ندارد .
از اشتغال ایجاد شده هم ، شغل باربری نصیب قشر متوسط ساکن در آن مناطق می گردد .
در نتیجه گمان می رود که ایجاد ( مناطق آزاد ) تنها یک اسم پر طمطراق بیش نیست ، اسمی که برای مردم بومی و ساکنان آن مناطق هیچ رفاه و توسعه ای به همراه ندارد و با سیاستهای توسعه طلبانه و از پیش طراحی شده مافیای قدرت و ثروت ( ایجاد ) می گردد .
بهنام / 13 July 2016
حکومت تئکراسی/دین سالار ایران، که ظاهر با پوسته عاریتی-شعاری بخشی از اصول نظام های سکولار/لیبرال دموکراسی آرایش نموده، ولی عملا آنها را اچرایی نکرده است و مشخصا اقتصاد خصوصی-بازار آزاد رقابتی و همچنین عدم وجود واقعی دمکراسی!
سیستم اقتصادی این نظام، هم مثل خودش التقاطی است که ناشی بی محتوایی اقتصاد توهمی اسلامی است. به دلیل ضعف دانشی-تجریگی در اقتصاد میخواهداز فرمایشهای نئولیبرالیستی بانک جهانی و صندق بین المللی پول تبعیت کند و با تعدیل اقتصادی، هزینه حکومتی/دولتی برای خدمات اجتماعی کم کند/نتیجه اش نبودی بازار مصرف داخلی، التقاط وار از تجربه الگوهای رژیم های الحادی کره شمالی مثلا مشارکت نهاد نظامی سپاه در اقتصاد و اجرا پروزها استفاده میکند!، یا از الگوی مناطق آزاد چین! ولی در کره شمالی و چین، آنها بنابرمحدودیت های نظام الحادی-کمونیستی شان و اصرار بر حکومت تمامیت خواه غیردموکراتیک، به نوعی دور زدن نارکارامدی شان زدند، کره شمالی چندان موفق نبود، ولی چین صرفا در اقتصاد تولید انبوه موفق بود به بهای استثمار شبه بردگی میلیون ها انسان! و این به دلایل خاص موقعیت آن کشور است که ایران تقریبا فاقد آن شرایط چین است.
این نظام ایران، از ترس قدرت یابی سرمایه داری غرب گرا، خواسته سرمایه داری خودی اش را با رانت ثروت زا دادن به عوامل درون نظام بوجود آورد!
نظام ایران از لحاظ ساختار ایدئولوژیک بر بنیان های اشتباهی برقرار شده، و میخواهد با تقلب و کپی برداری اشتباه از نظام توتالیتر الحادی-کمونیستی شرقی و فرمایشهای نئولیبرالیستی نهادهای وام دهنده، با معجون سمی التقاطی از نظام تئوکراسی که تاریخ مصرفش قرنهاست به سر آمده، کاری کند برای نجات از فروپاشی! ولی نمیتواند! فساد سیستمی به این اقتصاد حکومتی اجازه نخواهد داد.
رهنما / 15 July 2016