به ندرت می‌توان در تاریخ دیپلماسی جهان مذاکراتی طولانی- به صورت پیوسته – و پیچیده چون مذاکرات ایران و گروه ۱+۵ بر سر مساله اتمی را  پیدا کرد. البته مذاکرات جنگ ویتنام طولانی بود، و مذاکرات صلح اعراب و اسراییل را − که از کمپ دیوید آغاز شد، در سوئد ادامه یافت و هنوزهم  ادامه دارد − باید طولانی‌ترین گفت‌وگوی دیپلماتیک توصیف کرد. اما مذاکرات هسته‌ای با جمهوری اسلامی یکی از مهم‌ترین  مذاکرات و پیروزی‌های دیپلماتیک در دوران معاصر بوده است.

سه شنبه ۱۴ژوییه  در آخرین دیدار هیات‌های مذاکره‌کننده، این توافق تاریخی امضا شد: پایانی بر گفت‌وگوهای طولانی برای مهار فعالیت‌های اتمی جمهوری اسلامی که دوازده سال منجمد مانده بود.

(From L to R) Chinese Foreign Minister Wang Yi, French Foreign Minister Laurent Fabius, German Foreign Minister Frank-Walter Steinmeier, European Union High Representative for Foreign Affairs and Security Policy Federica Mogherini, Iranian Foreign Minister Mohammad Javad Zarif, Head of the Iranian Atomic Energy Organization Ali Akbar Salehi, Russian Foreign Minister Sergey Lavrov, British Foreign Secretary Philip Hammond, US Secretary of State John Kerry and US Secretary of Energy Ernest Moniz pose for a group picture at the United Nations building in Vienna, Austria July 14, 2015. Iran and six major world powers reached a nuclear deal, capping more than a decade of on-off negotiations with an agreement that could potentially transform the Middle East, and which Israel called an "historic surrender". AFP PHOTO / POOL / JOE KLAMAR (Photo credit should read JOE KLAMAR/AFP/Getty Images)
وین، ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵، عکس جمعی پس از توافق اتمی

گفت‌وگو با رضا تفی‌زاده و منصور فرهنگ

در آستانه نخستین سالگرد توافق هسته‌ای، در گفت‌وگو با دو صاحب‌نظر در پرونده اتمی، رضا تقی‌زاده در گلاسکو و منصور فرهنگ در نیویورک این پرسشها را طرح کرده‌ایم:

  • آیا این توافق به راستی مثبت بوده است و سالگرد آن را باید به نوعی جشن گرفت؟
  • چرا خامنه‌ای، و اکثر اصول‌گرایان و نیز فرماندهان سپاه در مورد برجام به صورت منفی حرف می‌زنند، اما در عین حال با آن چنان مخالفتی نمی‌کنند که توافق بر هم زده شود؟
  • دستاوردهای برجام را به چه صورت باید بررسی کرد؟ وضع فعلی را باید مقایسه کرد با وضعیتی که وجود می‌داشت اگر توافقی صورت نمی‌گرفت و تنش اتمی ادامه می‌یافت؟ در این صورت اکنون چه وضعیتی برقرار بود؟
  • آیا برجام دیگر روندی تثبیت شده است یا هنوز این خطر وجود دارد که تنشی به وجود آید و توافق به هم بخورد؟