نعیم قاسم مرد شماره ۲ حزب الله لبنان، در تشییع جنازه مصطفی بدرالدین در روز جمعه ۲۴ اردیبهشت قول داد که جزئیات کشته شدن او را روز شنبه برملا سازد. اما شنبه، حزب الله در بیانیه کوتاهی صرفا اعلام کرد که بدرالدین توسط گروه های «تکفیری» به قتل رسید. این بیانیه نه تنها جزییاتی در باره مرگ رهبر نظامی حزب لبنان بازگو نمی‌کند، بلکه به تردیدها در چگونگی مرگ او می‌افزاید.
یک روز قبل از این بیانیه، تلویزیون المنار وابسته به حزب الله، پرسش‌هائی اساسی درباره نحوه ترور بدرالدین طرح کرد و به ببینندگان خود گفت جواب تمام این سؤالات در گزارش تفصیلی نعیم قاسم خواهد آمد. این پرسش‌ها عبارت بودند از:
۱- انفجاری که به کشته شدن بدرالدین منجر شد با چه وسیله‌ای انجام گرفته است؟ آیا موشک زمین‌به‌زمین یا هوابه‌زمین و یا یک خمپاره عادی بوده است؟
۲- آیا رادارهای سوریه، ایران و حزب الله جنگنده‌ای را در زمان حادثه پیگیری کرده‌اند؟
۳- در زمان اندک مانده به انفجار، آیا تماس‌هائی از سوی بدرالدین، بادی گاردهای او یا شخص نامعلوم در مقر حزب الله در نزدیکی فرودگاه دمشق ردیابی شده است؟
۴- نقطه جغرافیائی شلیک موشک یا موشک‌ها کجا قرار دارد؟
۵- موشک یا اسلحه به کار رفته ساخت کجا بود؟
۶- باقیمانده انفجار که تکه‌های کوچک بازمانده از وسیله پرتابی را نشان می‌دهد، چیست؟
۷- آیا گروه همراه بدرالدین در لو رفتن محل دیدار او کوتاهی کرده و وظایف خود را به خوبی انجام نداده است؟
در گزارش روز شنبه حزب الله، پاسخ هیچکدام از این پرسش‌ها نیامده و فقط در چند جمله انگشت اتهام به سوی گروه‌های «تکفیری» نشانه رفته است. اما گروه‌های «تکفیری» چگونه می‌توانستند بدرالدین را هدف قرار دهند؟
نزدیک‌ترین موضع گروه مخالف بشار اسد به فرودگاه بین‌المللی دمشق، در منطقه «دیر العصافیر» واقع است که با فرودگاه ۱۵ کیلومتر فاصله دارد. هم‌چنین نیروهای گروه «دولت اسلامی» در ۲۰ کیلومتری فرودگاه در منطقه «تل دکوه» مستقرند و بعید به نظر می‌رسد که سلاحی داشته باشند که بتواند با این دقت هدف خود را در این فاصله مورد اصابت قرار دهد. نیروهای امریکائی نیز اعلام کردند که جنگنده‌های آنها در این منطقه، در زمان مورد اصابت قرار گرفتن بدرالدین، هیچ گونه عملیاتی نداشتند. اسرائیل هم ضمن ابراز شادمانی خود، مسئولیت حمله به بدرالدین را به عهده نگرفت.
مصطفی بدرالدین را چه کسی کشت؟
گزارش حزب الله درباره چگونگی ترور رهبر نظامی‌اش که به دلیل هدایت عملیات ترور رفیق حریری نخست وزیر اسبق لبنان تحت تعقیب بین‌المللی بود، پرسش برانگیز است. برای مرگ بدرالدین می‌توان دو فرضیه در نظر گرفت:
اول: بدرالدین با موشک‌های هدایت شده مورد هدف قرار گرفته است و این موشک‌ها در اختیار مخالفان بشار اسد قرار ندارند. با توجه به این موضوع که نیروهای امریکائی در زمان وقوع انفجار، هیچگونه پروازی در منطقه نداشتند، تنها طرفی که می‌توانست چنین عملیاتی را انجام دهد،اسرائیل است.
اما حزب الله لبنان از متهم کردن اسرائیل بطور مستقیم پرهیز می‌کند زیرا توانائی پاسخ دادن به نیروهای اسرائیلی را در شرایط فعلی ندارد. همانطور که در مرگ جهاد مغنیه و همراهان او، هیچ پاسخی به اسرائیل نداد و فقط به شعار و تهدید بسنده کرد.
دوم: مصطفی بدرالدین در نبرد اخیر خان طومان کشته شده است اما از آنجا که اعلام این موضوع از نظر روانی روحیه حزب الله و هم‌پیمانان آن را به شدت ضعیف می‌کند، از بیان آن پرهیز کرده‌اند. شیوه تشییع جنازه و تدفین بدرالدین در ضاحیه بیروت، درست چند ساعت بعد از اصابت قرار دادن او، این فرضیه را تقویت می‌کند.
طبق اخباری که خود رسانه‌های حزب الله منتشر کردند، مصطفی بدرالدین بین ساعت ۹ و ۱۰ شامگاه پنجشنبه مورد اصابت قرار می‌گیرد و بلافاصله به بیمارستانی در دمشق منتقل می‌شود. در بدن او آثار جراحت‌های بزرگ وجود نداشت و اطرافیانش احتمال زنده بودن او را می‌دادند دادند اما بدرالدین در اثر موج انفجار جان باخت. نیمه‌های شب خبر مرگ او به بیروت می‌رسد و در سپیده دم روز جمعه جسدش به لبنان منتقل می‌شود و چند ساعت بعد به خاک سپرده می‌شود. چنین سرعتی در تشییع جنازه و دفن بی‌سابقه بوده و این شبهه را ایجاد می‌کند که بدرالدین چند روز قبل کشته شده باشد؛ به ویژه که حضور هزاران نفر برای تشییع او بدون هماهنگی قبلی و با این سرعت شک‌برانگیز بود.
در هر صورت با کشته شدن بدرالدین،حزب الله لبنان ضربه بزرگ دیگری خورده است؛ به خصوص که این فرد در همه جا حضور داشت و حتی نیروهای حزب الله عراق را او تأسیس کرده بود. اما همانطور که درباره کشته شدن عماد مغنیه در قلب دمشق در سال ۲۰۰۸ نیز اطلاع رسانی معقولی صورت نگرفت و مرگ این چهره مورد علاقه خامنه‌ای همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، اسرار کشته شدن بدرالدین نیز با خود او به خاک سپرده شد و احتمالا تا سال‌های دور، حقایق مربوط به آن برملا نخواهد شد.
به احتمال زیاد به خاطر اختلافات داخلی و زاویه پیدا کردن با سیاستهای جنایتکارانه حکام تهران ، با نیروهای سپاه قدس و رژیم سوریه و حتی شاید با خود ( حسنک نصر ) دست نشانده گروهک تروریستی حزب الله ، در گیر شده و خودشان سر این مزدور جنایتکار جیره خوار نظام پوسیده اسلامی را زیر آب کردند و الان تقصیر را به گردن دیگران می اندازند .
منطقه ای که او در آن به درک واصل شد ، جزو مناطق بسیار امن دمشق می باشد که در اختیار ارتش سوریه است و جای تعجب بسیار دارد که سایر گروه های شبه نظامی توانسته باشند به این منطقه نفوذ کرده و عملیات غافلگیرانه آن هم با پرتاب خمپاره ، انجام داده باشند .
به هر حال به هلاکت رسیدن این مزدور قاتل جنایتکار ، خبری مسرت بخش برای اکثریت ملت ایران بود و امید است سایر جیره خواران نظام پوسیده اسلامی به خصوص ولی وقیه نیز به همین سرنوشت محکوم شوند .
بهنام / 14 May 2016
مشکل بتوان اظهار کرد که چگونه کشته شده وتمام فرضییه های گفته شده درمتن خبر امکان پذیر است.
حسن / 15 May 2016
« مهم این نیست که چگونه کشته شده است، مهم این است که کشته شده است »
دنیا دار مجازات و مکافات است.
خداوند قرین رحمتش کند. آمین
momen / 15 May 2016