پس از ۱۰ سال وقفه یک رویداد زیستمحیطی – فرهنگی مهم در پیش است: جشنواره فیلم سبز، جشنوارهای مردمنهاد با موضوع به خطر افتادن دریاچهها و تالابها در ایران و سه هدف «فرهنگسازی و ارتقاء آگاهی مردم و مسئولین در حوزه حفظ و توسعه محیط زیست»، «ایجاد زمینه ارتباط هنرمندان و مردم با موضوع حفظ محیط زیست» و همچنین «ترویج و ارتقاء سطح کیفی محصولات فرهنگی هنری و سینمایی در حوزه محیط زیست».
فرهاد توحیدی، دبیر جشنواره فیلم سبز در نشست خبری این جشنواره اعلام کرد که «سیاست اصلی سازمان محیط زیست در اجرای جشنواره فیلم سبز، مشارکت مردم در صیانت از محیط زیست و برانگیختن درک و باور مسئولان برای حفظ این حوزه است.»
دیکاپریو: مهمان ناخوانده فیلم سبز
جشنواره فیلم سبز در سالهای ۱۳۷۷، ۱۳۷۹، ۱۳۸۱ و ۱۳۸۴ برگزار شد، اما مورد بیمهری قرار گرفت و در محاقی ۱۰ ساله افتاد. به گفته فرهاد توحیدی در سال ۱۳۹۳ سازمان محیط زیست تصمیم گرفت برگزاری جشنواره فیلم سبز را به سازمانهای مردمنهاد بسپرد چنین بود که «انجمن تمدن سبز» و هنرمندان حامی محیطزیست بهعنوان مجری دوره پنجم جشنواره بینالمللی فیلم سبز در سال ۱۳۹۵ انتخاب شدند.
فاطمه معتمدآریا، رضا کیانیان، شبنم قلیخانی و گروه موسیقی پالت از این جشنواره حمایت میکنند. پای لئوناردو دی کاپرو هم با یک نوشته اینستاگرامی درباره نگرانی او از خشک شدن دریاچه ارومیه به این جشنواره باز شد.
فرهاد توحیدی در نشست خبری جشنواره فیلم سبز به لئوناردو دیکاپریو اشاره کرد و گفت: «اقدام دی کاپریو خوب بود. تلاش میکنیم بتوانیم پیام تصویری از او یا حتی هنرمندان دیگر مانند ریچارد بارو بگیریم. امیدواریم بتوانیم با دی کاپریو ارتباط برقرار کنیم اما برای دعوت او به جشنواره دیر شده است. صدور ویزا بسیار زمانبر است.»
در جشنواره فیلم فجر هم تعدادی از سینماگران و بازیگران آمریکایی به ایران دعوت شده بودند اما به آنها ویزا ندادند. به خاطر این موانع و ملاحظات است که فرهاد توحیدی وعده داده دیکاپریو از طریق تصویری در جشنواره فیلم سبز حضور خواهد داشت.
دیکاپریو در سپتامبر ۲۰۱۴ به سمت سفیر صلح سازمان ملل متحد و نماینده این سازمان در امور تغییرات جوی برگزیده شد. او از سال ۱۹۹۸ تا کنون همواره برای حفظ محیط زیست تلاش کرده است. برگزاری جشن ملی روز زمین در آمریکا (۲۰۰۰) و ساخت مستند «روز یازدهم» (۲۰۰۷) درباره گرمایش زمین و برگزاری حراج آثار هنری برای کمک به پروژههای زیستمحیطی (۲۰۱۳) از فعالیتهای این بازیگر سرشناس سینما برای محیط زیست است. حضور دیکاپریو میتواند جشنواره فیلم سبز ایران را از یک جشنواره کماهمیت و بیتوش و توان به یک حادثه قابل تأمل در میان جشنوارههای سبز جهان تبدیل کند.
باشگاه جهانی جشنوارههای سبز
چالش محیط زیست یک چالش جهانیست. جشنواره فیلم سبز هم اگر میخواهد به بخشی از اهدافش دست پیدا کند، میبایست در عرصه جهانی خود را مطرح کند. فرهاد توحیدی، دبیر جشنواره فیلم سبز در اینباره به روزنامه شرق گفته است: «امسال نخستین سالی است که به عضویت باشگاه جهانی جشنوارههای سبز (GFN) درآمدهایم. کوشش ما این بوده که داورانمان فیلمسازانی باشند که عضو «GFN»های کشور خودشان هستند. بنا بود آقای کاپیتزی، رئیس «GFN»، هم عضو داوران ما باشند که همزمان با جشنواره ما درگیر جشنواره دیگری شدند و نتوانستند به ایران بیایند. اما آقای (میشائیل) نیمان که هم فیلمساز است و هم رئیس جشنواره سبز برلین، بهعنوان داور حضور دارد.»
پنجمین دوره جشنواره فیلم سبز در چنین حال و هوایی دو بخش فیلم (گروه ملی و گروه بینالملل) و هنرهای تجسمی برگزار میشود. کارگاهها و همایشها و سمینارهایی هم برای پرداختن به معضلات زیستمحیطی از جمله خشک شدن تالابها و دریاچهها در نظر گرفته شده.
فیلمهایی نه چندان مهم
از میان فیلمهای ایرانی میتوان به نارنجیپوش»، «طعم شیرین خیال»، «رسم عاشقکشی»، «جایی در دور دست»، «باد در علفزار میپیچد»، «وارونگی»، «مروارید»، «انتهای زمین»، «ماه در جنگل»، «دامنههای سفید»، «جزیره رنگین»، «خمره»، «مرد کوچک» و «بچههای نفت» و «عشق وحشی» از کارگردانان مطرح ایران اشاره کرد که در کنار آثاری از سینماگران کمتر شناخته شده برای نمایش در بخشهای مختلف پنجمین دوره جشنواره فیلم سبز برگزیده شده است.
فیلمهای جشنواره فیلم سبز در سینما فلسطین تهران نمایش داده میشود. فرهنگستان صبا هم برای برگزاری کارگاههای آموزشی و تخصصی درباره محیط زیست و یک نمایشگاه در نظر گرفته شده.
نگارخانههای خیال، لرزاده و فرشچیان نیز آثار هنرهای تجسمی با موضوع محیط زیست را به نمایش میگذارند. علاوه بر این استانهای بوشهر، اصفهان و هرمزگان اعلام آمادگی کردهاند که آثار این جشنواره را همزمان با تهران به نمایش بگذارند. در برخی از شهرها اما سالن سینمای کافی وجود ندارد. تماشای فیلمها اما برای عموم مردم رایگان است.
من مدتی است که به جشنواره ها، همایش هاو نمایشگاه های گوناگونی که وقت و بی وقت در ایران برگزار می شوند مشکوکم. من فکر می کنم که کشور ایران ، اگر نه در جهان،دستکم در منطقه جزو آن کشور هایی است که دائماً در آن جشنواره و مراسم گوناگون به اصطلاح تاریخی و فرهنگی برکزار می شود. به گمان من این جشنواره ها ممر معاش و در آمد بخشی از آقازادگان و نوکران فرهنگی و شبه فرهنگی آنها و رژیم اسلامی هستند. به بیان دیگر، این مراسم، مکانی و مفری هستند، برای پول شویی و رانت خواری و دزدی .
خدا سایه اسلام را از امت “فرهنگ دوست” ایران اسلامی کم نکند ! آمین
سعید یاد / 10 May 2016
اولا که مقاله بسیار نا آگاهانه نوشته شده چرا که پنجمین جشنواره بین المللی فیلم سبز ایران در کل کشور و در تمام مراکز استانها همزمان با تهران برگزار می شود. ثانیا فیلمهای بسیار مهمی مانند مادرکشی در آن پخش می شوند. به علاوه فیلمهای مهم دیگری از نقاط مختلف جهان مانند فیلم ترا (زمین) از یان آرتوس برتران و فیلم نیروی تغییر از کارل فشنر. در پاسخ به کسی که این بالا نظر داده باید گفت که شاید برخی از جشنواره ها اینگونه باشند، اما این جشنواره توسط یک سازمان مردم نهاد برگزار می شود و در همین لحظه که در آستانه آغاز آن قرار داریم، مبالغ هنگفتی مقروض است و نه تنها پول قابل توجهی به آن تزریق نشده، که همچنان به دنبال تأمین حامیان مالی است.
Mazdak / 12 May 2016