سوسن اصلانی، همسر حسین دهلوی، موسیقی‌دان پیشرو ایران خبر حضور همسرش در آسایشگاه سالمندان را تکذیب کرد و گفت با همه توانش از او مراقبت می‌کند.
سوسن اصلانی به خبرگزاری مهر گفت برخی خبرگزاری‌ها به‌نقل از او نوشته بودند که همسرش حسین دهلوی در آسایشگاه سالمندان بستری شده است اما این خبر صحت ندارد.
حسین دهلوی ۸۸ سال سن دارد و به‌گفته همسرش در سال‌های اخیر در پی عارضه مغزی که برایش پیش آمده حافظه خود را از دست داده است اما از او در خانه مراقبت می‌شود و تنها در مواقعی که حال جسمانی‌اش در وضعیت نامطلوبی قرار می‌گیرد و توانایی رسیدگی به او در خانه وجود ندارد او را به یک مرکز ویژه درمانی منتقل می‌کنند و پس از درمان به خانه بازمی‌گرداند.
حسین دهلوی در سال ۱۳۳۹ تحصیلاتش در زمینه موسیقی را به پایان برد و دو سال بعد به ریاست هنرستان ملی موسیقی برگزیده شد. او در سال ۱۳۴۷ ارکستر موسیقی ایرانی تالار رودکی را بنیان نهاد و به یاری دو ارکستر صبا و رودکی کنسرت‌هایی در تهران و شهرستان‌ها برگزار کرد. او در این اجراها برای نخستین بار سازهای سنتی مضرابی را در کنار سازهای زهی و بادی نشاند و از این راه به اجراهایش رنگ و بویی ملی داد. سال‌ها بعد او ارکستر سازهای مضرابی را به وجود آورد. این ارکستر نخستین و آخرین کنسرتش را در سال ۱۳۷۲ در تالار رودکی اجرا کرد.
«سبکبال» نخستین کار ارکستری حسین دهلوی‌ست. او «سبکبال» را در بیست‌و‌شش‌سالگی آفریده و همان نیز نخستین سنگ بنای شهرتش شده است. «گفت‌و‌گوی دل» و «شوشتری برای ویلون و ارکستر» از دیگر آثار شناخته‌شده اوست.
«فانتزی برای گروه تنبک و ارکستر» از آثار درخشان دهلوی‌ست. او این اثر را در سال ۱۳۳۷ بر اساس برخی از ابتکارات ضربی حسین تهرانی و شاگرد برجسته‌اش، محمد اسماعیلی آفرید.
دهلوی افزون بر این در زمینه موسیقی صحنه‌ای نیز آثاری آفریده. نخستین دستاورد او در این زمینه «اپرای خسرو و شیرین» بر اساس منظومه عاشقانه نظامی گنجوی‌ست که پیش از انقلاب یکی دو بار در تالار رودکی روی صحنه رفت. دومین کار صحنه‌ای او باله‌ای‌ست که بر اساس داستان بیژن و منیژه از شاهنامه فردوسی آفریده شده.