آیا حکومت می‌خواست مانع رای دادن موسوی، رهنورد و کروبی شود؟

یک روز پیش از انتخابات محمدتقی کروبی، فرزند مهدی کروبی اعلام کرد که پدرش در حصر درخواست صندوق رای کرده و می‌خواهد در انتخابات شرکت کند.کلمه هم که پیشتر مدعی شده بود که میرحسین موسوی و زهرا رهنورد درخواست صندوق سیارکرده‌اند، بامداد شنبه هشتم اسفند پس از چند بار تکذیب و تائید گزارش داد که رهنورد و موسوی در آخرین لحظات رای‌گیری سرانجام رای داده‌اند.

ظهر روز جمعه هفتم اسفند خبرگزاری‌های نزدیک به نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی گزارش دادند که مهدی کروبی در حصر رای داده است. سخنگوی وزارت کشور نیز رای دادن این نامزد معترض به نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۸۸ را که از زمستان ۸۹ در حصر خانگی است، تائید کرد.

به فاصله کمی پس از انتشار این خبر، وب‌سایت کلمه که به بخشی از هواداران میرحسین موسوی و اصلاح‌طلبان نزدیک است، گزارش داد که میرحسین موسوی و زهرا رهنورد هم تصمیم گرفته‌اند که در انتخابات شرکت کنند. این وب‌سایت مدعی شد که این دو که از بهمن ۸۹ در حصر خانگی هستند در آخرین ملاقات با اعضای خانواده خود چنین درخواستی را مطرح کرده‌اند.

سخنگوی وزارت کشور یک‌بار دیگر اعلام کرد که چنانچه این افراد درخواست صندوق رای سیار کرده باشند، این کار انجام خواهد شد. اما در آخرین ساعات رای‌گیری وب‌سایت کلمه گزارش داد که به‌رغم درخواست این دو، تا به حال صندوق رای به محل حصر خانگی آن‌ها برده نشده است. حسین کروبی هم اعلام کرد که مهدی کروبی به دلیل عدم انتقال صندوق رای نتوانسته است در انتخابات شرکت کند.

شامگاه جمعه دادستان تهران با صدور اطلاعیه در وب‌سایت دادسرای عمومی و انقلاب تهران سخنان سخنگوی وزیر کشور را تکذیب و اعلام کرد که «براساس استفساریه به عمل آمده از وزارت اطلاعات، مهدی کروبی در انتخابات شرکت نکرده است.»

چه کسی مانع رای دادن محصورین شد؟

اگر فرض را براین بگذاریم که تصمیم به رای دادن سه معترض به نتیجه انتخابات سال ۸۸ برنامه اصلاح‌طلبان برای افزایش مشارکت در انتخاب نبوده و زهرا رهنورد، میرحسین موسوی و مهدی کروبی واقعا تصمیم به رای دادن داشته‌اند، آن‌وقت این سوال پیش می‌آید که چه کسی و به چه دلیلی مانع رای دادن آن‌ها شد؟

دادستان تهران می‌گوید، وزارت اطلاعات رای دادن مهدی کروبی را تکذیب کرده است. این به این معنا است که وزارت اطلاعات و دولت حسن روحانی از تمایل مهدی کروبی برای رای دادن اطلاع داشته‌اند. همچنین با توجه به پیشینه محصورین، حضور آن‌ها در انتخابات به نفع جریان اصلاح‌طلب و حامی دولت بوده است. برای همین دولت نمی‌تواند مخالف رای دادن رهبران جنبش سبز باشد.

اما بازخوانی سخنان رهبر جمهوری اسلامی، دبیر شورای نگهبان و فرماندهان نظامی در روزهای پیش از انتخابات می‌تواند گواهی بر مخالفت آن‌ها با رای دادن این افراد باشد. علی خامنه‌ای یک ماه پیش از انتخابات، یک‌بار دیگر وقایع سال ۸۸ را برای نظام هزینه‌زا خواند و گفت که «نظام با سران معترضان مماشات کرده است».

فرماندهان نظامی هم در سخنرانی‌های متعدد خود، وقایع سال ۸۸ را برای نظام هزینه‌زا دانستند و تهدید کردند که در صورت تکرار چنین رویدادی «نظام برخورد سخت‌تر و خشن‌تری با معترضان خواهد داشت».

دبیر شورای نگهبان هم بار‌ها اعلام کرد که هیات‌های نظارت داوطلبانی که کوچک‌ترین نسبتی با وقایع سال ۸۸ و اعتراض‌های آن داشته باشند، را ردصلاحیت خواهد کرد.

راز رای دقایق آخر

اگر خبر کلمه صحت داشته باشد موسوی و رهنورد در آخرین دقایق رای دادند و مسئولین دولتی تا بامداد شنبه واکنشی به خبر رای دادن یا ندادن این دو نشان ندادند. اما تا این لحظه خبری مبنی بر شرکت مهدی کروبی در انتخابات منتشر نشده است . حال سوال این است که چه کسی و به چه دلیلی مانع از رای دادن کروبی و یا رای دقیقه آخر میرحسین و رهنورد شد؟

خامنه‌ای پیش از انتخابات چند بار از همه، حتی کسانی که مخالف نظام جمهوری اسلامی هستند، خواست که در انتخابات شرکت کنند. اما حال اگر همه خبر‌ها در باره ممانعت از رای دادن و یا تاخیر در این رای دادن میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی صحت داشته باشد، رهبر جمهوری اسلامی مانع اصلی تاخیر و یا عدم رای دادن آن‌ها است.

نخستین دلیل این ممانعت یا تاخیر می‌تواند هراس از موجی باشد که این افراد می‌توانستند ایجاد کنند. برخلاف ادعای حکومت که مدعی این است مردم در برابر معترضان به نتیجه انتخابات ۸۸ ایستاده‌اند، دو نامزد معترض همچنان تهدیدی بالقوه برای  یکدستی حاکمیت به شمار می‌آیند.

اما دلیل اصلی این مخالفت پیامی است دو جانبه هم به دولت و نمایندگان احتمالی مجلس که پیش از این وعده کرده بودند که رفع حصر را پیگیری کنند، و هم به محصورین که هسته سخت نظام قصد آشتی با آنان بدون اعلام برائت از ادعای تقلب در انتخابات سال ۸۸ را ندارد.

در واقع ممانعت هسته سخت نظام از رای دادن این سه که بیش از پنج سال است در حصر خانگی به سر می‌برند حتی تا آخرین دقایق رای‌گیری این پیام را برای دولت دارد که هرگونه تصمیم‌گیری در باره معترضان حصر شده تنها و تنها در اختیار رهبر جمهوری اسلامی و نظامیان است.

پیامی که هم کار دولت حسن روحانی را سخت‌تر خواهد کرد که در برنامه‌های تبلیغاتی خود وعده داد که به حصر رهبران جنبش سبز پایان می‌دهد و امکان آزادی زندانیان سیاسی را فراهم کند؛ و هم نمایندگان احتمالی مجلس بعدی که در برنامه‌های تبلیغاتی خود مدعی شدند که راه رفع حصر از انتخابات مجلس می‌گذرد. این امر، این سوال را ایجاد می‌کند که نه تنها رفع حصر در شرایطی که آن‌ها حتی اجازه رای دادن را بدون تصمیم‌گیری نهادهای حکومتی ندارند، بلکه هر تصمیم مهم و اساسی دیگری در نظام جمهوری اسلامی بدون اراده و موافقت رهبر جمهوری اسلامی امکان‌پذیر است؟